เสียงจากทุกข์ต่อจากสุข คาบที่๒

ทุกข์ในใจเธอจะเก็บไว้ทำไมปล่อยมันออกมา 

สายตาที่ส่งถึงครู หลังจากผลักประตูเดินเข้าห้อง “ครูจะสอนในแนวไหน"  "น้ำตาจะต้องไหลอีกแน่เลยอาจารย์” เสียงพูดดังขึ้นก่อนนักเรียนบอกทำความเคารพ

มีคนว่ากันว่า " อดีต คือความทรงจำ ที่มีผลต่อปัจจุบัน

ปัจจุปัน คือความอยาก ที่มีผลต่ออนาคต

อนาคต คือความกลัวที่มีผลต่ออดีต" 

คาบนี้ ครูจะได้เห็นความทุกข์ ตั้งแต่เรื่องความรักของวัยเรียน จนถึงเรื่องไม่คาดคิดที่ติดใจเขามาตลอดจากการแสดงพฤติกรรมของผู้ปกครอง คนที่เขารักมากที่สุด 

หลักใหญ่ของคาบนี้คือครูต้องการทราบถึงปัญหาของนักเรียน ว่านักเรียนมีความทุกข์อะไรบ้างที่ฝังอยู่ในจิตใจ ถ้าปัญหาไหนที่พอจะแก้ได้ครูก็เข้าไปแก้ เข้าไปพูดคุย ผ่านการสอนสอดแทรกหลักธรรมอริยสัจ๔

หลังจากปฏิบัติภาระกิจที่ต้องทำเสร็จเรียบร้อยแล้ว (สวดมนต์ ) ครูเริ่มเข้าเนื้อหา โดยการ พูดถึง หลักอริยสัจ๔ ความจริงอันประเสริฐ ๔ประการ โดยใช้ตาราง ๔ ช่อง (แนวการสอนนี้ ได้รับจากครู ป๊อป สมัยผมเรียนอยู่ ม.๖ แล้วจำหลักมาได้ถึงทุกวันนี้ )

หลังจากนั้นครูก็ยกตัวอย่างให้เห็นภาพ มากขึ้น และแก้ไขด้วยหลักอริยสัจ ๔ ส่งต่อไปด้วย วิธีการดับทุกข์ จาก คลิป วิธีดับทุกข์ในเสี้ยววินาที ของท่าน พุทธทาสภิกขุ ที่เห็นอยู่ตามเฟสบุ๊คและ ยูทูบ ( https://www.youtube.com/watch?v=KNTfDJwYByE&index=2&t=2s&list=PLdAKF6lcCRll6qhPc7O3C9vKZQPj_XGHM) แล้ว พูดคุยกันว่านักเรียนเห็นอะไรบ้าง ได้อะไร จากวีดีโอบ้าง   

หลังจากพูดคุย ครูก็ให้นักเรียนนั่งสมาธิ คิดย้อนว่ามีเรื่อง อะไรที่ยังคงค้างคาใจ เรื่องอะไรที่เป็นเรื่องทุกข์ใจที่สุดในชีวิต ผ่านเหตุการณ์ตรงนั้นมาได้อย่างไร (ขึ้นอยู่กับครูในการบริหารเวลา ครูจะรู้สึกได้ว่าพอ หรือ บริหารให้มีเวลาเหลือ สัก ๒๐ นาที )

ให้นักเรียนลืมตา แล้วแสกน QR Code ที่ครูสร้าง ที่บันทึกเรื่องราวเรื่องความทุกข์ของนักเรียนไว้ใน google forms พิมพ์เรื่องราวของนักเรียนที่ทุกข์ใจที่สุด ลงไป ให้นักเรียนได้ อยู่กับตัวเอง (ครูบริหารเวลาให้เหลือ ๑๐ นาที )

๑๐ นาทีที่เหลือครูเก็บไว้ เพื่อ พูดคุย เรื่องของความทุกข์ ผ่าน ๕ คำถาม สุ่มนักเรียน หรือให้นักเรียนอาสา เลือกหมายเลข ๑ - ๕ และให้นักเรียนที่ไม่ได้ตอบ ตอบกับตัวเองในใจ  (คำถามได้จากการ์ด happinessisthailand.com )

๑. เมื่อต้องผิดหวังนักเรียนสามารถแสดงอารมณ์ที่แท้จริงและหาทางออกให้ชีวิตแทนที่จะเก็บความเสียใจนั้นไว้กับตัวเองหรือไม่

๒.นักเรียนเชื่อไหมว่านักเรียนดีพอและควรค่าจะเป็นที่รักของคนอื่นมากขนาดไหน // รักตัวเองอย่างเพียงพอหรือไม่

๓.นักเรียนพร้อมรับมือกับความเปลี่ยนแปลงในชีวิตอย่างมั่นใจไหม // แล้วในเรียนเชื่อไหมว่า เมื่อล้มแล้วจะสามารถลุกขึ้นใหม่ได้

๔.นักเรียนได้เผื่อใจกับสิ่งต่างๆและมักมองหาแสงสว่างในความมืดหรือเปล่า

๕.เมื่อนักเรียนเคียดหรือมีความกังวล นักเรียนสามารถสงบและปล่อยวางได้ดีแค่ไหน

หลังจากจบคาบ

ในวันที่ครูเริ่มทยอยอ่านเรื่องราวของแต่ละคน ครูจะได้เห็นความทุกข์ ตั้งแต่เรื่องความรักของวัยเรียน จนถึงเรื่องไม่คาดคิดที่ติดใจเขามาตลอดจากการแสดงพฤติกรรมของผู้ปกครอง คนที่เขารักมากที่สุด  ครูจะเห็นได้ว่า ทำไมชีวิตเธอถึงต้องมารู้สึกถึงความเจ็บปวดแบบนี้ ครูคงแก้ปัญหากับนักเรียนไม่ได้ทุกคน แต่อยากให้ครูลองไปพูดคุยกับนักเรียน(ครูจะสัมผัสได้เองจากการเขียนของนักเรียนว่ากรณีนี้เราน่าเข้าไปให้กำลังใจ  น่าจะเข้าไปพูดคุย ) ให้เขาปรับมุมมอง เพื่อผ่อนคลาย ลืมความคิดแบบนั้นแล้วตั้งใจเรียน พัฒนาตนเองให้ดีขึ้น 

สิ่งที่ได้

 ครู ได้เห็นปัญหาของนักเรียน พื้นฐานครอบครัวของนักเรียนที่แตกต่างกัน ได้เข้าถึงนักเรียน  ได้คิดทบทวน ได้ฝึกการรับฟัง ได้ฝึกการแก้ปัญหาและให้กำลังใจนักเรียน มองเห็นอีกมุมของนักเรียน

สิ่งที่ระวัง   

 ในช่วงแรกที่อ่านระวังครูจะจมกับความทุกข์ของนักเรียน  ทำให้โลก มันมืดมน คิดจนปวดหัวว่าจะแก้ปัญหาอย่างไร  อาจจะนอนไม่หลับ  หลังจากครูปรับได้แล้วครูจะเริ่มรู้ว่าควรไปพูดคุยกับใครก่อน 

ครูที่เป็นผู้ชาย อาจจะให้เพื่อนครูที่เป็นผู้หญิงพูดคุยแทนกับนักเรียนหญิงที่มีปัญหาแทน

ตอนหลังจากพูดคุย 

 ใบหน้าที่เริ่มยิ้มได้ จะทำให้โลกที่ครูมนในช่วงที่อ่านเรื่องราวกลับมาเติมเต็มพลังของครูให้มาพัฒนาการสอนให้ดีขึ้นและสอนหนังสือได้ดีขึ้น “เพราะครูเข้าใจเด็ก  เด็กก็เข้าใจครู”