พาเด็กๆไปในที่บรรยากาศสงบ เช่น สวนในโรงเรียน
ชวนเดินรอบๆ หาพื้นที่ของตัวเอง
เมื่อเจอต้นไม้ต้นโปรดให้นั่งลงแถวนั้น
พร้อมโจทย์ 4 ข้อนี้
1.เรารู้สึกอะไรบ้าง ทำไมถึงรู้สึกอย่างนั้น
2.เราคิดอะไรบ้าง ทำไมถึงคิดอย่างนั้น
3.เราได้ยินเสียงอะไรบ้าง เสียงนั้นกำลังจะสื่อสารอะไรกับเรา
4.สร้างบทสนทนากับต้นไม้ อย่างน้อย 15 บทสนทนา
เขียนลงสมุด
โดยนัดหมายเวลากลับมาเจอกัน ล้อมวงคุยเพื่อแชร์สิ่งที่ตัวเองได้เขียนมา
เราไปทำโจทย์นี้มาที่ป่าแถวโรงเรียนลำปลายมาศ
มันทำให้เราได้กลับมาอยู่กับกายกับใจ
คอยสังเกต ความคิด ความรู้สึก
และปล่อยสมองว่างๆ บทสนทนาก็ออกมาได้จริงด้วย
อันนี้ที่เราลองทำตอนนั้น
เรา: ฉันอยู่ไหนแล้ว
ต้นไม้: เธออยู่ในป่า
เรา:ใช่ ฉันรู้แล้ว
ต้นไม้: รู้แล้วถามทำไม
เรา: ไม่ๆ ฉันกลัวกลับไปไม่ถูกจัง
ต้นไม้: ทำไม
เรา: ฉันขี้หลง
ต้นไม้: ฉันว่าเธอทำได้
เรา: ขอบคุณนะ
ต้นไม้: เธอมาจากไหน
เรา: ฉันมาจากนอกป่า
ต้นไม้: ฉันรู้!!
เรา: จากกรุงเทพน่ะ
ต้นไม้: ที่โน่นเป็นยังไง
เรา: ที่โน่นแห้งแล้ง และ วุ่นวาย
ต้นไม้: ฉันอยากลองไปอยู่บ้างจัง
เรา: อย่าเลยจริงๆนะ
ต้นไม้: ทำไมอ่ะ ฉันเบื่อที่นี่
เรา: เธอว่าความสุขคืออะไร
ต้นไม้: การที่ได้เติบโตในแบบของตัวเอง
เรา: ทำไมเธอถึงคิดอย่างงั้น
ต้นไม้: ฉันคือต้นไม้ไง
เรา: แล้วเธอว่ามนุษย์ก็เป็นแบบนี้มั้ย
ต้นไม้: ใช่ มนุษย์ก็ธรรมชาติเหมือนกัน
เรา: 🙂
ต้นไม้: 🙂
เรา: ฉันไปละนะ
ต้นไม้: ไว้เจอกันใหม่
เรา: คงไม่เจอแล้วแหละ
น่าสนใจดีจริงๆ สิ่งที่เขียนออกมาในฝั่งต้นไม้ ก็เป็นตัวตนเราอีกแบบนี่แหละ
แท็กที่เกี่ยวข้อง