สิทธิมนุษยชน ม.3

- สิทธิมนุษยชน - 

เริ่มที่พาทำกิจกรรมเล็กๆ จับคู่แล้วเลือกสถานภาพ บทบาท อาชีพให้เพื่อน ไปแปะไว้หน้าผากคู่ของตัวเอง แต่อย่าให้เพื่อนเห็นนะ 

บางคนได้เป็นขอทาน คนเร่ร่อน โสเภณี คนวิกลจริต หมอผี หมอ ครู พระ คนพุทธ คนมุสลิม เกย์ เลสเบี้ยน ทอม ลาหู่ ปะกากะญอ ฯลฯ หรือเป็นได้แม้กระทั่งเป็นนายก !

จากนั้นครูอธิบายสัญญาณกริ่ง

เมื่อยินเสียงกริ่งหนึ่งครั้ง ให้นักเรียนเคลื่อนตัวไปรอบๆห้องไปเรื่อยๆ และเมื่อได้ยินเสียงกริ่งสองครั้งให้หยุดและจับคู่กับเพื่อนที่ใกล้เราที่สุด 

หลังจากได้คู่ เราทำอะไรกับเพื่อนก็ได้ ทักทาย ถามไถ่ และอื่นๆตามใจเลย แต่ให้สอดคล้องกับสิ่งที่เพื่อนเป็นอยู่ โดยห้ามพูดคำที่อยู่บนหน้าผากเพื่อนออกมา และเงื่อนไขพิเศษว่า "สังคมแห่งความหลากหลายนี้ไม่มีกฎหมายกำกับ" 

ในขั้นนี้นักเรียนก็คือยำกันเละ โดยเฉพาะนายก โดนด่าและรุมทำร้ายหนักมาก 555

เมื่อเล่นไป 4-5 รอบ 

มานั่งสรุปกันต่อด้วยคำถาม 

1) จากที่เพื่อนเข้ามากระทำต่อเรา นักเรียนรู้หรือไม่ว่าตัวเองมีสถานภาพ บทบาท อาชีพอะไร ? 

2) รู้สึกอย่างไร ในฐานะผู้ถูกกระทำ (อันนี้ถามนักเรียนภาพรวมว่าใครถูกกระทำแบบไหนบ้าง แชร์กัน) เราเผลอไปละเมิดคนอื่นบ้างรึเปล่า ?

3) เพราะอะไรทำให้เราปฏิบัติต่อคนในแต่ละสถานภาพ บทบาท อาชีพแตกต่างกัน ? 

และ 

4) หากครูเปลี่ยนเงื่อนไขของเกมจากการให้เลือกแปะป้ายเพื่อน เป็นเงื่อนไขที่ว่า "ทุกคนคือมนุษย์" เราจะปฏิบัติต่อกันเหมือน หรือต่างจากเดิมหรือไม่ ? 

จากนั้นครูโยงเข้าเรื่องหลักการของสิทธิมนุษยชนว่า "มนุษย์ทุกคนมีสิทธิเท่าเทียมกัน" ครอบคลุมไปถึงสิทธิในการใช้ชีวิต การเลือกดำเนินชีวิต และการเคารพซึ่งกันและกัน และพาขยายต่อไปเรื่องสิทธิมนุษยชนครอบคลุมเรื่องอะไรบ้าง จนโยงไปเรื่องนางงาม Miss South Africa ที่เพิ่งได้รับรางวัล เพื่อชวนคุยเรื่องการเหยียดสีผิวในแอฟริกาใต้และการต่อสู้ของเนลสัน แมนเดลา 

ทิ้งท้ายคาบนี้ด้วยการดูฟ้าใส นางงามไทยตอบคำถาม

และฝากสมการ Security VS Privacy ที่ถูกทำเป็นแผนภาพเวน ออยเลอร์มาไว้ให้คิส เท่าไหร่ถึงเรียกว่าละเมิดสิทธิ แล้วเราจะอยู่กับกฎที่ไม่ค่อยอยากทำตามเท่าไหร่ยังไงให้สันติที่สุด ผ่านการสวมแว่นคนออกกฏและคนอยู่ใต้กฏ

นักเรียนประมาณ 55 คนต่อห้องทำฉันสลบไปทุกวันเลยนะ แต่ก็อยากเจออยู่ดี : )