ผมชอบให้นักเรียนทำงานกลุ่ม เพราะจะได้ฝึกทักษะการทำงานร่วมกัน และเห็นไอเดียแปลกใหม่
และหลาย ๆ ครั้ง มักพบว่ามีนักเรียนมาฟ้อง
หรือหนักหน่อยก็ไม่ฟ้อง แต่เลือกที่จะเก็บเป็นความอึดอัดข้างในใจ
คนทำก็ทำ...คนไม่ทำก็ไม่ทำ...ในเมื่อความสบายใจส่วนหนึ่งของนักเรียนได้ผูกไว้กับผลของคะแนน
ผมจึงจำเป็นต้องให้คะแนนด้วยความยุติธรรม
ผมตัดสินใจแก้ปัญหานี้โดย...
นำไอเดียที่ได้จาก ผศ.ดร.วาลี ปรีชาปัญญากุล อาจารย์สอนวิชาภาษาสื่อสารมวลชน สาขาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น
อาจารย์ใช้วิธีการ "งานกลุ่ม ไม่กลุ้มใจ" กับนักศึกษา เพราะเห็นปัญหาการอู้งาน ความไม่แฟร์
มาปรับใช้กับนักเรียน โดยมีวิธีการดังต่อไปนี้
การใช้วิธีแบบนี้ทำให้เราเห็นอะไรหลาย ๆ อย่าง ทั้งความจริงและอคติ
เช่น ด.ญ.กุ๊กกู๋ ได้รับ 5 คะแนนจากเพื่อนทุกคน ยกเว้นจาก 1 แผ่น ที่ให้คะแนนกุ๊กกู๋ 2 ...
หรือ ด.ช.ต๊อกต๋อย ได้รับ 1 คะแนนจากเพื่อนทุกคน
วิธีการเช่นนี้ทำให้เราเห็นปัญหาที่เด็กไม่กล้าสื่อสารกับเราตรง ๆ ด้วยเหตุผลหลายอย่าง เช่น กลัวเพื่อนเกลียด กลัวครูเฉยเมย ฯลฯ
จากนั้นเราก็ยื่นมือเข้าไปช่วยจัดการปัญหา ปรับความเข้าใจต่อไป
แรก ๆ ที่ผมใช้วิธีนี้ เด็ก ๆ ให้คะแนนกันแบบจริงจังมาก ให้ 1 ให้ 2 กันมาก็มี
แต่หลังจากพูดคุยกันถึงปัญหาที่เกิด ปรับความเข้าใจกัน ไปจนถึงการทำให้เด็กเห็นว่าเราจริงจังกับวิธีการแบบนี้
"วิธีการเช่นนี้อาจยุ่งยาก ใช้เวลารวมคะแนนนานหน่อย แต่มันคุ้มที่จะให้ความเป็นธรรม เห็นปัญหา และนำไปแก้ไข"
อ.วาลี กล่าว