วิธีรับมือการแสดงออกทาง "การเมือง" ใน "โรงเรียน"

เชื่อว่าช่วงนี้คุณครูหลายท่านคงพบเจอกับเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในโรงเรียนอันมีที่มาจากการเมืองไทยอันร้อนแรงในขณะนี้ เช่น การพบเจอนักเรียนชูสามนิ้วขณะร้องเพลงชาติ , การด่ารัฐบาล , การนำชื่อนายกรัฐมนตรีมาพูดติดตลกกันในหมู่เพื่อน , การติดโบว์ขาวมาโรงเรียนเพื่อแสดงออกทางสัญลักษณ์ เป็นต้น

ในเทคนิคการจัดการชั้นเรียนนี้ เราไม่ได้ต้องการมาแสดงตนเป็นปฏิปักษ์ต่อนักเรียน โดยเฉพาะนักเรียนในปัจจุบัน แต่เราในฐานะ “ ครู “ ในฐานะที่เราใกล้ชิดนักเรียนที่สุด เราจึงควรเรียนรู้ เปิดใจ รับฟัง และพาตัวเราเข้าสู่ “ โลกของนักเรียน “ โดยวิธีการดังนี้

1) เริ่มแรกครูควรมีทัศนคติที่ถูกต้องและรู้จักวิเคราะห์ต่อสถานการณ์การเมืองไทยที่เกิดขึ้นในปัจจุบันว่าเกิดอะไรขึ้นและเหตุใดจึงเกิดการเรียกร้องไปทั่วประเทศ ณ ขณะนี้ โดยเฉพาะในหมู่นักเรียนและเยาวชน

2) เมื่อครูเข้าใจต่อสถานการณ์ที่เกิดขึ้นแล้วนั้น หากครูพบเห็นพฤติกรรมการแสดงออกทางการเมืองของนักเรียน สิ่งแรกที่ครูควรทำไม่ใช่ การดุด่า ไม่ใช่ การใช้ความรุนแรง ไปตัดสินหรือลงโทษนักเรียน หากแต่ครูควรรู้จักการเข้าหานักเรียนและเปิดใจเสมือนการไปเรียนรู้สิ่งใหม่จากนักเรียน เช่น การเข้าไปพูดคุยกับนักเรียนด้วยข้อสงสัย...

“ ทำไมวันนี้นักเรียนพาโบว์ขาวมาด้วยครับ ? “

“ นำไมวันนี้นักเรียนต้องชูสามนิ้วด้วยครับ “

เมื่อนักเรียนอธิบายเหตุผลของเขาออกไป เราในฐานะครูก็ควรรับฟังอย่างมีสติ ไม่ใช้อารมณ์มาตัดสิน ถึงความเชื่อของนักเรียนจะผิดหรือถูกก็ตาม หากผิดครูก็ควรอธิบายเพิ่มเติม หรือครูสามารถเสริมจากสิ่งที่ได้ฟังจากการที่นักเรียนอธิบายก็ได้ เช่น

“ การพาโบว์ขาวมาโรงเรียน เพื่อแสดงออกถึงสัญลักษณ์ทางการเมือง หรือการชูสามนิ้วเพื่อแสดงออกนั้น ครูขอชื่นชมนักเรียนเป็นอย่างมากที่นักเรียนตื่นตัวในด้านการเมืองซึ่งเป็นสิทธิ เสรีภาพของตัวนักเรียนเอง

อย่างที่นักเรียนทราบ การเมือง คือเรื่องใกล้ตัวเรา เป็นเรื่องที่กำหนดคุณภาพชีวิตของเราเลยและการเมืองไม่ใช่แค่เรื่องของผู้ใหญ่ แต่เป็นเรื่องของคนทุกคนในสังคม ถ้านักเรียนจะแสดงออกในเรื่องสัญลักษณ์ทางการเมืองครูไม่ว่า

แต่! ครูอยากขอย้ำว่า การแสดงออกของนักเรียนจะไม่มีความหมาย หากนักเรียนหลงลืมในหน้าที่ของตน นั่นคือ การตั้งใจในการเรียน เพราะการศึกษาจะเป็นอาวุธที่สำคัญในการเปลี่ยนประเทศนี้ได้โดยนักเรียนสามารถทำควบคู่ไปกับการแสดงออกทางการเมืองได้ด้วย และอีกประการที่สำคัญคือนักเรียนจะต้องไม่ไปละเมิดในสิทธิ เสรีภาพของคนอื่น เพียงเพราะเขาเห็นต่างจากเรา หรือการละเมิดระเบียบของโรงเรียน เพราะหากนักเรียนต้องการเห็นประชาธิปไตยในประเทศ นักเรียนต้องสร้างมันขึ้นมาในตัวของนักเรียนก่อน เพราะจุดเริ่มต้นของประชาธิปไตย คือการที่เราเคารพผู้อื่นและเคารพกฎระเบียบ​ที่สังคมกำหนดไว้เพื่อการอยู่ร่วมกันในสังคมอย่างสันติ หากทำได้อย่างที่ครูพูด การแสดงออกของเราก็จะไม่เสียเปล่าแน่นอน “

เพราะฉะนั้นไม่ว่านักเรียนจะแสดงออกอย่างไรเกี่ยวกับการเมือง ครูไม่ควรต่อต้านเขา แต่ควรรับฟังด้วยวิจารณญาณและความเข้าใจในตัวนักเรียน เพราะนักเรียนคืออนาคตของชาติ อนาคตที่จะเปลี่ยนประเทศนี้ให้ก้าวพ้นกับดักของความขัดแย้งเดิมที่สะสมมานานของ #การเมืองไทย