“...ค้นพบว่าถ้าเขียนเรื่องราวที่มีแรงบันดาลใจจากภายใน

ข้อเขียนนั้นจะเขียนได้ง่ายมาก”

    ปกติการชวนให้นักเรียนเขียนเรียงความหรือความเรียง ในคาบภาษาไทย เราเคยชิน กับการเขียนเล่าประสบการณ์ เล่าเรื่องที่ประทับใจ เป็นหัวข้อเดิม ๆ  

  ประเด็นเหล่านั้นไม่เร้าใจและทรงพลังพอ เราอยากจะชวนนักเรียนให้ได้ทบทวนตัวเอง เชื่อมโยงจากอดีต สู่ปัจจุบันและอนาคต ดำเนินไปตามสิ่งที่เขาค้นพบด้วยตัวเขาเองให้ชัดเจนขึ้น

 แม้สำนวนภาษาไม่งดงาม แต่ทว่าระหว่างการเขียนนักเรียนอาจจจะค้นพบ คำบางคำที่เป็น “คำสำคัญ” ในชีวิตของนักเรียนก็เป็นได้  

คาบเรียนเราเริ่มจาก…

Step 1 

ให้นักเรียนลองเขียน 50 รายชื่อที่สร้างการเปลี่ยนแปลงในชีวิตเรา

50 รายชื่อนั้นอาจจะเป็น...

เพลง (หากจำชื่อเพลงไม่ได้ ลองบอกเนื้อเพลงบางท่อน)

หนัง/ละคร /ซีรี่ (หากจำชื่อหนังไม่ได้ ลองบอกเหตุการณ์)

สถานที่

ประวัติบุคคล

พ่อแม่

คน (ใครก็ได้)

บทกวี

สถานการณ์บางอย่าง

สัตว์

กิจกรรมบางอย่าง

หนังสือบางเล่ม นิทานบางเรื่อง

เรื่องเล่า จากใคร บางคน (อาจจำชื่อไม่ได้ แต่จำเรื่องได้ก็ได้นะ )

Step 2

บอกว่ามาเปลี่ยนอย่างไร

(เขียนลงในกระดาษคร่าว ๆๆ)

Step 3

จากนั้นเราชวนคุยต่อ

ช่วงของการเขียนเรื่องราว...

เรารู้สึกอย่างไรตอนได้ทบทวน

เกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรในชีวิตเรา ดีขึ้น แย่ลง

อาจบอกเป็นช่วง ๆ

Step 4

เรื่องราวเหล่านี้ส่งผลต่อชีวิตของเราอย่างไร

ลองเขียนเล่าเรื่องราว

และอย่าลืมตั้งชื่อเรื่องด้วยนะ ส่วนใครอยากวาดภาพประกอบด้วยได้เลย

และเมื่อเขียนเสร็จแล้ว ให้นักเรียนได้มาแบ่งปันเรื่องราว เล่าให้เพื่อน ๆ ฟัง

หลังจบกิจกรรมนักเรียน. . .

    นักเรียนสนุกที่ได้ทบทวนตนเอง ได้รู้จักเพื่อนมากขึ้นช่วงการแบ่งปันเรื่องราว มีเสียงหัวเราะคิกคัก ๆ กันในห้อง ครูชอบเสียงหัวเราะของเด็กเวลาแบ่งปันเรื่องราว เห็นรอยยิ้มและความเบิกบาน 

ไม่ว่าจะชวนเรียนรู้เรื่องใด เรามักจะชวนให้ผู้เรียนได้เชื่อมโยงกับชีวิตตนเอง กับอดีต ปัจจุบัน อนาคต ให้นำไปใช้ได้จริง ๆ และไม่ใช่ให้แต่ความรู้ การให้นักเรียนสำรวจความรู้สึกความคิด ต้องมาคู่กันเพื่อความสมดุลย์ของชีวิต สมองซีกซ้ายและขวา จำเป็นต้องพัฒนาไปพร้อม ๆ กัน

นั้นเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งในการออกแบบกิจกรรม สำหรับนักเรียนในทุกรายวิชา