สถานการณ์ โควิด-19 ทำให้

ตอนนี้เด็กๆ ต้องหยุดเรียน...

และกำลังจะเริ่มกลับมาเรียนในรูปแบบออนไลน์กันอีกครั้ง

ประสบการณ์จากครั้งแรกในช่วงก่อนหน้านี้

ที่เราได้อยู่บ้านกัน เกินสมใจ...

ทำให้หลายคนมีเวลาอยู่กับตัวเอง 

ทบทวนตัวเอง หรือบางคนก็อาจได้ค้นพบ..ด้านใหม่ๆในตัวเอง

ฉันเองก็เป็น ครูหนึ่งคน ที่ได้เริ่มเรียนรู้และได้สอนออนไลน์แบบเต็มรูปแบบจากผลกระทบไวรัสโควิดนี้แหละ

ซึ่งมันก็ท้าทาย ได้ทดสอบตนเองกับการแก้ปัญหาและปรับตัวในหลายๆรูปแบบ

แต่ก่อนจะไปเรื่องเทคโนโลยีต่างๆที่จะมาช่วยเราให้ติดต่อและเรียนรู้ถึงกันได้ง่ายดายจากทุกๆที่

วันนี้อยากขอพูดถึง การเรียนรู้แบบไม่มีเทคโนฯเทคนิคอะไร....

แค่พาไปเดินตามหาหัวใจตัวเองเฉยๆพอ....

การ Stay Home ทำให้รู้สึกเหมือน เวลาจะเดินช้าลง

เราเลยชวนเด็กๆออกมาเดินหน้าบ้าน

ใช้เวลาหยุดมอง สีของใบไม้ ดูรูปร่างของหิน

หยุดดูหอยทากเดิน และทำความรู้จักกับต้นไม้ใบไม้ดอกไม้รอบๆที่อาจพบเจออยู่ทุกวันว่าชื่ออะไรกันบ้าง

ส่งกระดาษเหลือใช้ให้คนละแผ่น 

แทนพื้นที่ของแต่ละคน...ที่อันที่จริงอาจไม่จำเป็นต้องมีกระดาษแต่ใช้พื้นที่ตรงไหนแทนก็ได้ที่ว่าง...

จากนั้นก็ ให้แต่ละคนเดินตามใจ

ถูกชะตาสิ่งไหนก็หยิบติดมือมา 

...แต่มีข้อแม้ว่า..อย่าเด็ด อย่าทำลาย

ในมือเล็กๆเต็มไปด้วยกิ่งไม้ ใบไม้แห้งหลายสีสัน

รากต้นไม้ กลีบดอกไม้ที่ร่วงโรย เมล็ดของผล(อะไรไม่รู้)ที่ตกลงมา

สิ่งเหล่านั้นถูกลำเลียงและจัดวางลงบน พื้นที่...อย่างระมัดระวัง ในรูปแบบองค์ประกอบแบบวงกลม

แบบแมนดาลา...ที่เชื่อว่า ทุกชีวิตหมุนวนเป็นวัฏจักรเหมือนวงกลม