วัตถุประสงค์ในคาบเรียนนี้

1. นักเรียนได้หาวิธีการบันทึกข้อมูลในแบบของตนเอง
2. นักเรียนสามารถแบ่งประเภทของข้อมูลได้
3. นักเรียนสามารถนำข้อมูลมาบันทึกในรูปแบบตารางได้

ห้องเรียน🌼🌷

1. ครูให้นักเรียนแบ่งกลุ่ม กลุ่มละ 4-5 คน
2. ครูให้นักเรียนคุยกันในกลุ่มเพื่อแบ่งหน้าที่กัน
3. แต่ละกลุ่มจะได้รับกระดาษ A4 กลุ่มละ 1 แผ่น

จากนั้นครูเปิดโอกาสให้นักเรียนได้คุยและวางแผนกันในกลุ่ม โดยให้เวลาปรึกษากัน 5 นาที

👉เริ่มออกเดินทางกันเลย!!

ถนนใหญ่หน้าโรงเรียน🚔🚍🚘🚎🚋

เมื่อนักเรีนเดินทางมาถึง นักเรียนก็พบปัญหาว่า รถแต่ละคันวิ่งด้วยความเร็ว และคุณครูยังให้แยกประเภทของรถอีกด้วย

ดังนั้น ปัญหาของนักเรียนคือ จะบันทึกข้อมูลอย่างไร ให้ถูกต้องที่สุด!!

นักเรียนส่วนใหญ่ได้แบ่งหน้าที่กัน โดยแต่ละคนจะมีหน้าที่ดูรถที่ตัวเองรับผิดชอบ แยกออกเป็น รถเก๋ง รถตู้ รถกระบะ ฯลฯ🦹✌

แต่นักเรียนมีวิธีการบันทึกที่แตกต่างและหลากหลาย

ตัวอย่างใบที่นักเรียนเขียนบันทึกข้อมูล🖊📝

จากนั้นนักเรียนเดินทางกลับไปยังห้องเรียนเพื่อนำข้อมูลที่ได้ ไปออกแบบในรูปแบบตาราง🌻

จากข้อมูลที่นักเรียนมี ไม่มีกลุ่มไหนรู้เลยว่ารถที่วิ่งผ่านหน้าโรงเรียนไป ภายในเวลา 5 นาที มีทั้งหมดกี่คัน และมีกี่ประเภท ประเภทละกี่คัน นักเรียนจึงต้องนำข้อมูลที่ตนเองได้ ไปจัดให้อยู่ในรูปแบบตาราง เพื่อให้คนดูเห็นและเข้าใจง่าย

ผลงานการนำข้อมูลมาบันทึกในรูปแบบตาราง🍁🍂

ใบงานชิ้นที่ 1 นักเรียนออกแบบตาราง โดยเรียงข้อมูลให้เป็นแพทเทิร์นเดียวกัน แต่ไม่มีการขีดเส้น ซึ่งเรียงจาก

1. ประเภทของรถ
2. จำนวนรถ
3. สีของรถแต่ละคัน

ใบงานชิ้นที่ 2 นักเรียนออกแบบตาราง โดยวาดตารางเป็น 4 ช่อง และเรียงลำดับข้อมูลเป็นดังนี้

1. ประเภทของรถและจำนวนรถ
2. ขีดแทนจำนวนรถ
3. วาดรูปรถแต่ละประเภท

ใบงานชิ้นที่ 3 นักเรียนออกแบบตาราง โดยวาดตารางและเขียนเป็นหัวข้อไว้ด้านบนเป็น รถ และ ตัวเลข (ดังรูป)

จากใบงานชิ้นที่ 3 มีการเขียนเป็นหัวข้อด้านบนสุด นักเรียนลงความเห็นกันว่าดูง่ายดี เพราะข้อมูลมีการเรียงกันในช่องของตนเอง แต่ทำให้เกิดการอภิปรายกันในห้องว่า ช่องที่เขียนว่าตัวเลข ทำไมถึงมีขีดด้วย ควรจะมีแต่ตัวเลข รึป่าว?

สรุป🌵🌸

ครูและนักเรียนช่วยกันออกแบบตารางที่ถูกต้อง (ดังรูป)

จากคาบนี้ ครูคิดว่าเป็นการเปิดพื้นที่ให้นักเรียนได้ออกแบบตารางเป็นของตนเอง โดยที่พวกเขาไม่เคยเห็นตารางมาก่อน ในการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ เราจะไม่คำนึงถึงคำตอบว่าคำตอบของนักเรียนจะถูกต้องหรือไม่ แต่เราเปิดพื้นที่ให้เราได้เรียนรู้ ผ่านสถานการณ์จริง จากนั้นถึงจะนำมาแลกเปลี่ยนกันว่าแบบไหนถึงจะโอเค และเข้าใจง่ายที่สุด

สุดท้าย สิ่งที่นักเรียนได้ลงมือทำ ได้ผ่านกระบวนการแก้ปัญหาร่วมกัน และได้หาคำตอบร่วมกัน จะอยู่กับพวกเขาตลอดไป