Goals my life เป้าหมายของฉัน
หยิบเอา timeline มาเขียนเป็นเป้าหมายชีวิต
ในช่วงที่นักเรียนต้องเรียนออนไลน์เนื่องจากโควิด-19
ครูได้เห็นข่าวที่นำเสนอ timeline ของผู้ติดเชื้อ ที่บอกเล่าเรื่องราวว่าทำอะไร ที่ไหนบ้าง
ช่วงที่เรียนแบบออนไลน์ที่บ้าน ครูได้พูดคุยกับนักเรียนบางคนบอกว่าอยู่บ้านไม่ได้ทำอะไรเลย บางคนบอกว่าเบื่อ เครียด อยากมาโรงเรียน ครูอ้อมเห็นว่าเด็กม.5 ส่วนใหญ่จะไม่ค่อยรู้ว่าตัวเองจะไปเรียนหรือไปทำอะไรต่อ ไม่รู้เป้าหมายของตัวเอง
ครูอ้อมเกิดปิ๊งไอเดียขึ้นมาว่าถ้าเราจับเอาตัว timeline มาให้นักเรียนได้เขียนเป้าหมายของเขา แต่เป็นการเขียนไปถึงอนาคตนับจากวันนี้แทนการเขียนสิ่งที่ผ่านมาแล้ว ให้นักเรียนได้เห็นว่ามีอะไรที่เขาอยากทำ
goal my life เป้าหมายของฉัน
พอถึงช่วงที่เปิดให้นักเรียนมาโรงเรียนได้แล้ว ในคาบแนะแนวชั้นม.5 ครูอ้อมเริ่มเปิดคาบเรียนด้วยการพูดคุยถามถึงช่วงที่อยู่บ้าน
ครูชวนถามถึง timeline ของโควิดที่ออกข่าวในช่วงนี้ว่านักเรียนเคยเห็นไหม แล้วชวนมาเขียน timeline ในอนาคตของตัวเองกันบ้างว่าถ้าเป็นชีวิตของนักเรียนจะเป็นอย่างไร
timeline ที่ครูให้เขียนนี้ เหมือนเป็นการเขียนถึงเป้าหมายในสิ่งที่ตัวเองอยากทำ
จะทำได้สำเร็จหรือไม่เป็นอีกเรื่อง แต่ครูจะเน้นย้ำให้นักเรียนได้มีแรงบันดาลใจมากกว่า ให้เด็ก ๆ ได้ค้นหาตัวเอง
ครูจะไม่ได้พูดถึงอดีต แต่จะชวนคิดจากปัจจุบันไปถึงอนาคต
แม้ที่ผ่านมาอาจมีสิ่งที่ทำไม่สำเร็จ แต่นับจากนี้เราจะมาเริ่มด้วยกัน
เด็ก ๆ แตกต่างกันไป
ครูให้เวลาทุกคนได้เขียนแล้วเรียกมาดูทีละคน
หลายคนเขียนได้ชัดเจนมากว่าเขาอยากจะทำอะไร ไปหาความรู้อะไร ที่ตรงกับสาขาที่อยากเรียนต่อ
หรือโตขึ้นอยากทำอะไรเมื่อเรียนจบแล้ว
ถ้านักเรียนเขียนมาชัดเจนครูจะชวนคุยต่อว่ามีคณะหรือมหาวิทยาลัยในใจไหม นักเรียนรู้ไหมว่าต้องใช้คะแนนอะไรบ้าง เตรียมตัวอย่างไร ให้ได้ไปศึกษาข้อมูลต่อ
บางคนเขียนแค่ไปเรียนพิเศษ บางคนเขียนแค่ชีวิตช่วงปัจจุบัน
บางคนเขียนแตกต่างไปจากเพื่อน อย่างเช่นจะไปเรียนรู้เกี่ยวกับ Youtuber
หรือในงาน อาชีพที่ตนเองสนใจ
“ยากกว่าทำข้อสอบ gat อีกครู” บางคนบอกว่าคิดไม่ออก ครูก็ให้คำแนะนำว่าให้ลองจำกัดช่วงเวลา ให้นึกถึงเป้าหมายในช่วงระยะสั้นก่อนไหม อาจนึกไปถึงแค่ช่วงปิดเทอมที่จะถึงนี้ก่อน
เด็กหลายคนกล้าที่จะพูดบอกครูว่าเขียนไม่ได้ เขาไม่รู้จริง ๆ ว่าจะไปเรียนหรือทำอะไรต่อ
หากใครคิดไม่ออกจริง ๆ ครูจะบอกว่าอย่าเพิ่งกดดัน ให้เวลาตอนที่ว่าง ๆ ไปค่อย ๆ คิดทบทวน เขียนส่งมาทีหลังได้ และครูจะพยายามช่วยแต่ละคนต่อว่าจะวางแผนต่อไปอย่างไร
หลังจากคาบนี้
ครูจะบอกเสมอว่าเวลาที่นักเรียนรู้สึกท้อหรือเบื่อ ให้เอาเป้าหมายที่เคยเขียนไว้นี้มาอ่านมาดู แล้วนึกถึงสิ่งที่เราตั้งเป้าไว้
ครูสอนเด็กหลายห้องที่มีความแตกต่างกันไป ครูอยากจะช่วยเด็กที่ยังไม่รู้ตัวเอง มองว่าอย่างน้อยเป็นการช่วยชวนให้เด็ก ๆ ได้คิดว่าปิดเทอมนี้มีอะไรที่จะไปทำต่อ นอกจากเล่นเกมอยู่บ้านเฉย ๆ
นอกจากกิจกรรมนี้จะชวนให้นักเรียนได้นึกถึงเป้าหมายของตัวเองแล้ว ครูก็จะมีกิจกรรมอื่น ๆ มาช่วยค้นหาตัวเองอีก อย่างการทำแบบทดสอบ เช่น แบบทดสอบพหุปัญญา ที่ครูอ้อมเอามาเชื่อมต่อให้นักเรียนเอาผลลัพธ์ที่ได้จากแบบทดสอบ กับการทำ SWOT หาจุดแข็งจุดอ่อนเพื่อแก้ไขพัฒนาตัวเองต่อไป
แบ่งปันเรื่องราวโดย ครูอ้อม วันทนา ปัญญาวรพงศ์
โรงเรียนเบญจมราชูทิศ จ.จันทบุรี
