วรรณกรรมที่ใคร ๆ พูดถึงเป็นสิ่งที่น่าเบื่อ ไม่สนุก ครูมะชวนเด็ก ๆ มาเรียนรู้วิชาภาษาไทยอย่างสนุกสนาน ได้คิดวิเคราะห์แล้วยังสามารถเชื่อมโยงและปรับใช้ในชีวิตได้ด้วย
ขั้นตอนการจัดกิจกรรม
1. ครูเลือกหนังสือวรรณกรรมเพื่อใช้ในการสอน คาดเดาเรื่องเพื่อสร้างแรงบันดาลใจให้เด็กอยากอ่าน ให้เด็กเดา หาความสำคัญของเรื่อง ให้ดูปก ถามคำถามเด็กว่าเนื้อเรื่องจะดำเนินการไปยังไง จากนั้นเด็กนำเสนอให้ต่างคนต่างฟังรอบวง รวบรวมข้อมูล
2. อ่านจับใจความ ทำความเข้าใจเรื่องที่อ่าน highlight คำ ประเด็น
3. ตีความใต้บรรทัด 2 ระดับ :
ระดับ 1 ตีความเรื่อง เรื่องที่ไม่ได้บอก ถามเกี่ยวกับที่ไม่มีในเรื่อง
ระดับ 2 ตีความสะท้อนความเชื่อ สังคม วัฒนะธรรม ชีวิต กับปัจจุบันเพื่อเปรียบเทียบกัน
4. เชื่อมโยงหลักภาษา เช่น คำมูล คำผสม การย่อความ คำขวัญ ตัวสะกด 8 มาตรา
ทำให้สนุกโดยการเล่นเกมทายคำ บทบาทสมมติ
ข้อแนะนำจากครูมะ
สิ่งที่ครูมะอยากบอก
ครูมะเคยเป็นครูที่เข้มงวด และไม่ได้คิดว่าวรรณกรรมเป็นส่วนที่ทำให้เด็กมีความสุข
การเปลี่ยนแปลงมาจากตอนที่ครูมะเรียกเด็กคนนึงมา (จะให้มาช่วยงาน ไม่ได้มาลงโทษ) แล้วเด็กร้องไห้ ครูถามเขาว่าร้องทำไม เด็กบอกว่าคนที่เรียกบอกกับเขาว่า ครูมะเรียกมีปัญหาแน่เลย
ครูเลยมาคิดว่าถ้าเรามีการเรียนการสอนแบบเดิม เด็กก็จะเป็นแบบเดิม ได้เด็กแบบเดิม แรงบันดาลใจมาจากครูใหญ่วิเชียรพูดว่า
“คนเราถ้าไม่เปลี่ยนตัวเอง ก็ไม่มีใครเปลี่ยนตัวเราได้”
ถ้าอยากได้เด็กใหม่ ครูต้องเปลี่ยนตัวเองและแนวการสอนใหม่ ๆ สิ่งที่ครูมะเปลี่ยนตัวเองคือการพูดเบาลง คิดว่าถ้าไม่เปลี่ยนเด็กก็จะกลัว ทำยังไงให้เด็กรักเรา ครูได้รับอะไรหลายอย่าง ได้รับความรัก ความเข้าใจจากเด็ก คำพูดจากเด็กว่ารักครูมะ สอนให้เขาเป็นสิ่งที่เขาควรจะเป็น ปรับใช้เป็น ดีกว่ารู้ในสิ่งที่สอนแต่ใช้ไม่เป็น
ขอขอบคุณคุณครูผู้ร่วมแบ่งปันไอเดีย :D
ครูมะ มยุรา ณ วงศ์
โรงเรียนวัดเนินกระปรอก