เราค้นพบว่า ถ้าหัวข้อที่เค้าทำมาจากสิ่งที่เค้ามี หรือใกล้ตัว

ก็จะทำลดค่าใช้จ่ายในการทำโครงงานได้ด้วย

โดยที่เราจะไม่เริ่มว่า มา ! เรามาคิดหัวข้อโครงงานกัน

แต่เราจะคุยกับเด็กแต่ละคนว่า หนูเป็นคนบ้านไหน บ้านหนูมีอะไรเด่น 

แล้วหนูคิดว่า กระบวนการหรือสิ่งใด แล้วหนูสนใจพร้อมจะทำ 

แล้วในคาบให้มาเล่าเรื่องเล่าบ้านฉัน คนละ 1 นาที

โดยที่ครูขึ้นหัวข้อไว้บนกระดาน

เช่น ตัวอ่อนแมลงช้างกินมดใต้ถุนบ้าน

หลังจากที่ได้หัวข้อมาหลากหลายบนกระดาน

ลองดูซิ สนใจหัวข้อไหน

เราก็จะเร่ิมเห็นแนวโน้มความสนใจของเด็กห้องนี้

แล้วถ้าให้เลือกรวมกลุ่มได้ 3 คนจะเลือกใคร 

โดยที่ก่อนหน้านั้นเราให้เด็กวิเคราะห์ตัวเองว่าเป็นคนทำงานในกลุ่มสายไหน

ด้วยสัตว์ 4 ทิศ ให้สามารถจัดสรรคนในกลุ่มให้มีความหลากหลาย

ตัวอย่างหัวข้อที่น่าสนใจมาก ๆ 

เด็กเอาพืชมะเดื่อที่ข้างในมีแมงหวี่มา หนูเอาอะไรมาหรอลูก

เค้าบอกว่า อยากทำให้มะเดื่อที่มีแมงหวี่ข้างใน ให้เหมือนมะเดื่อฝรั่ง 

ให้ทานได้ ทำการค้าได้

แล้วหนูจะทำยังไงให้ข้างในไม่มีแมงหวี่ มันเป็นความสัมพันแบบพึ่งพากัน

เค้าก็ไปหาข้อมูล ทำเครื่องช่วยผสมเกสร เอาเกสรเข้าไปข้างใน ติดผล ถุงมาห่อ 

จนทำได้สำเร็จ

เราประทับใจมาก เด็กมีศักยภาพจริง ๆ ถ้ามีพื้นที่ให้เขา

มีเด็กคนหนึ่งหลังเรียนจบไป เขาบอกว่าเค้าไปเรียนคณะมนุษย์ แล้วเป็นคนเดียว

ที่การทำรายงานไม่มีปัญหา ที่คุณครูสอนหนูได้ใช้ประโยชน์แล้ว

แค่นี้เราก็ดีใจแล้ว

---

เป็นแมวมองเขียนให้ครูศักดิ์ โรงเรียนดํารงราษฎร์สงเคราะห์