โฮมรูม คุยกันเรื่อง #เลิกเรียนไปกระทรวง
นักเรียนแลกเปลี่ยนว่า โรงเรียนเองไม่มีพื้นที่ให้แสดงความคิดเห็นเท่าไหร่
ในห้องกับครูบรรยากาศชั้นเรียนบางครั้งก็ไม่เป็นใจให้แสดงความคิดเห็น
ครูจึงแจกกระดาษ แล้วให้เขียนจดหมายน้อย ถึง ผู้ใหญ่ โดยไม่ลงชื่อ
ใช้เวลาประมาณ 5-10 นาที
เป็นการแสดงความเห็น ความคิด ความรู้สึก
ครูหยิบขึ้นมาอ่านออกเสียงทีละใบ ให้ทุกตัวอักษร ของทุกคน มีความหมายมากขึ้น เมื่อแชร์เสียงนั้นให้เพื่อนๆได้ยิน
เราได้แลกเปลี่ยนความเห็น โดยไม่ตัดสินเจ้าของข้อความนั้น
ชวนทุกคนเพิ่มเติมมุมมอง และความรู้สึกที่มีร่วมกัน
สรุปแล้ว เด็กๆไม่ได้เรียกร้องอะไรมากเลย
ขอแค่ ผู้ใหญ่ รับฟัง ไม่บังคับ ไม่ตัดสิน พยามยามเข้าใจพวกเขาบ้าง
ฟังดูเป็นเรื่องไม่ยาก
แต่เป็นเรื่องใหญ่สำหรับเด็กๆและเป็นใจกลางปัญหาความไม่เข้าใจกัน
นักเรียนสะท้อนว่า อยากให้มีพื้นที่ให้เขาได้ทำแบบนี้ ได้สื่อสารกับผู้ใหญ่ทุกคน เหมือนที่ครูให้ทำบ้าง
ผู้ใหญ่ในฐานะที่มีวุฒิภาวะมากว่า มีวัยวุฒิมากกว่า มีประสบการณ์มากกว่า ควรใช้อำนาจที่มีเหนือกว่าตรงนั้น ในการรับฟัง ปกป้องและสนับสนุนเขา ให้อำนาจเขาในการตัดสินใจเรื่องของตนเอง และเรื่องส่วนรวมบ้าง
ไม่ใช่การบังคับ ควบคุมให้เขาคิดเหมือนเรา ทำเหมือนเรา
เขาต้องได้เป็นผู้ใหญ่ที่ดีกว่าเรา
แสดงความเห็นกับสมาชิกใน insKru
เก็บไอเดียไว้อ่าน และอีกมากมาย
ได้แรงบันดาลใจเต็มๆ เลยใช่มั้ย?
บันทึกแรงบันดาลใจที่ได้รับเก็บไว้ไม่มีลืมผ่านการเขียนไอเดียเลย!