การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาความสามารถในการออกเสียงคำ ของนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา โดยใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน (CAI) ร่วมกับเทคนิคการบริหารอวัยวะที่ใช้ในการพูด (Oral motor Exercise) 2) เพื่อเปรียบเทียบความสามารถการออกเสียงคำของนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา หลังการใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน (CAI) ร่วมกับเทคนิคการบริหาอวัยวะที่ใช้ในการพูด (Oral motor Exercise) กลุ่มเป้าหมาย คือ นักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา เพศชาย อายุ 7 ปี เป็นนักเรียนชั้นเตรียมความพร้อม ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2562 ศูนย์การศึกษาพิเศษเขตการศึกษา 4 จังหวัดตรัง จำนวน 1 คน ที่มีปัญหาในการออกเสียงคำ ได้มาจากการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยในครั้งนี้ คือ แผนการสอนเฉพาะบุคคล โดยใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน (CAI) และเทคนิคการบริหารอวัยวะที่ใช้ในการพูด (Oral motor Exercise) จำนวน 2 แผน และ แบบประเมินความสามารถในการออกเสียงคำ ที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นแล้วทดลองโดยใช้แผนการสอนเฉพาะบุคคล โดยใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน (CAI) และเทคนิคการบริหารอวัยวะที่ใช้ในการพูด (Oral motor Exercise) สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลใช้ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน กราฟเส้นการพรรณนาและแผนภูมิแท่ง
ผลการวิจัยพบว่า
1. ความสามารถในการออกเสียงคำของนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา หลังการใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน (CAI) ร่วมกับเทคนิคการบริหารอวัยวะที่ใช้ในการพูด (Oral motor Exercise) อยู่ในระดับดีมาก
2. เปรียบเทียบความสามารถในการออกเสียงคำของนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา หลังการใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน (CAI) ร่วมกับเทคนิคการบริหารอวัยวะที่ใช้ในการพูด (Oral motor Exercise) ด้วยการวิเคราะห์สถิติพื้นฐานหาค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน พบว่าความสามารถในการออกเสียงคำของนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา หลังการใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน (CAI) ร่วมกับเทคนิคการบริหารอวัยวะที่ใช้ในการพูด (Oral motor Exercise) สูงขึ้นจากก่อนการใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน (CAI) ร่วมกับเทคนิคการบริหารอวัยวะที่ใช้ในการพูด (Oral motor Exercise) ทั้ง 2 มาตรา เป็นไปตามสมมติฐานที่ตั้งไว้
ไฟล์ที่เกี่ยวกับไอเดีย
ไฟล์ที่ 1 จากทั้งหมด 1
แท็กที่เกี่ยวข้อง