"กำลังใจและคำชม" เป็นหัวใจสำคัญ ที่จะปลดล็อค "ขีดความสามารถของนักเรียน"

ผู้ใหญ่หลายคน มักคิดว่านักเรียนหลายคนขาดความมั่นใจ ขาดทักษะ ขาดการชี้นำให้เดินไปในเส้นทางที่ถูกและควร.. และก่อเกิดการชี้แนะ และบอกกล่าว ในวิธีการที่แต่ต่างกัน หลายครั้งที่ผู้ใหญ่เผลอใช้คำพูดและการแสดงพฤติกรรมเชิงลบ ด้วยความปรารถนาดี อาทิ การว่ากล่าว การประชดประชัน รวมไปถึงการใช้ไม้แข็งในรูปแบบที่แตกต่างออกไป จนทำให้เขาปิดกั้นความคิดเห็นและไม่รับฟัง

แม้จะเป็นความปรารถนาที่ดีต่อเด็กๆ ต่อนักเรียนของเรา แต่แท้จริงแล้ว บางครั้งกลับสร้างบาดแผล และการปิดประตูทางความคิด รวมไปถึงการตีกรอบให้เด็กๆได้เดินตาม...

แต่ แต่ แต่ หากเราลองเปลี่ยนเป็นคำพูด และแสดงพฤติกรรมในเชิงบวก...รับฟัง ให้กำลังใจ แนะนำ

เด็กๆ เขาจะรับรู้ได้ และจะเรียนรู้ได้ดี ผ่านคำชมและคำแนะนำเหล่านั้น

"พยายามได้ดี" "วาดรูปสวยนะเนี่ย " "อ่านเก่งขึ้นมากเเล้ว ลองดูตรงนี้เพิ่มอีกหน่อยนะ" "อ้ออ เรื่องเป็นอย่างนี้นี่เอง แล้ววันนี้ช่วยที่บ้านทำอะไรบ้างคะ" "ครูเข้าใจ ช่วงนี้หนักหน่อยนะ แต่เธอจะผ่านมันไปได้ สู้ๆนะคะ"

คำพูดที่จริงใจ คำพูดที่เป็นเรื่องจริง แม้จะเป็นเพียงสิ่งเล็กๆ แต่กลับเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่สำหรับเด็กๆ...

เนื่องด้วยเด็กๆมีความแตกต่างกัน เด็กบางคนเก่งวิชาการ เด็กบางคนเก่งทักษะชีวิต เด็กบางคนมีปฏิภาณไหวพริบดี ในขณะที่เด็กบางกลุ่มก็เริ่มช่วยงานทางบ้าน และหาเงินตั้งแต่ยังเล็ก

ด้วยเหตุนี้เราจึงต้องมองความต่างอย่างเข้าใจ คำนึงถึงความสามารถของเด็กๆแต่ละคน

และดึงความสามารถนั้นๆออกมา

โดยครูจะเป็น ผู้เเนะนำ ผู้ช่วยเหลือ ให้เขาค้นพบความถนัดและทางเดินของตัวเขาเอง ที่สร้างภูมิคุ้มกันและความเข้มเเข็งให้กับเขา ผ่านคำชม คำแนะนำ และการรับฟัง.... ดึงสิ่งที่เขาชอบ สนใจในสิ่งที่เขาถนัด เเล้วช่วยสร้างให้เกิดเป็นความรู้ และความสามารถที่จะอยู่กับเขาไปตลอด

ลองดูนะคะ เเล้วจะพบกับความน่าทึ่ง จากคำชมเล็กๆ ที่ก่อให้เกิดเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่ :)