จะทำอย่างไรดี เมื่อครูหนึ่งคนต้องรับหน้าที่สอนหลายวิชาและหลายระดับชั้นรวมกัน วันนี้จะพาทุกคนมองเห็นความเป็นไปได้ในการสร้างการเรียนรู้แบบบูรณาการห้องเรียนคละชั้น VASIYA model โดยมีเป้าหมายคือความสุขในการเรียนและความรู้ที่คงทนของผู้เรียน

ก่อนจะเป็น VASIYA model (ที่มาและแรงบันดาลใจ)

VASIYA model เกิดจากการที่ครูหญิงได้รับหน้าที่สอนนักเรียนในหลายระดับชั้น คุณครูจึงคิดออกแบบโมเดลการสอนที่ช่วยให้นักเรียนในทุกระดับชั้นสามารถเรียนร่วมกันได้ตามความถนัดและความอยากรู้ของตนเอง จึงทำให้ VASIYA model ถือกำเนิดขึ้น

“ชีวิตคือองค์รวม บูรณาการคือองค์รวม เราเชื่อว่ามันคือวิชาชีวิต ชีวิตคือการนำมวลประสบการณ์มาใช้ในชีวิต”

“เริ่มต้นจากนักเรียนสนใจอยากทำอะไร ให้เขาได้เป็นครูของตัวเอง และเป็นคุณครูของเรา” - ครูหญิง เล่าถึงแรงบันดาลใจในการสร้างห้องเรียนแบบบูรณาการ

หน้าตาของโมเดล (กระบวนการ)

VASIYA model อาศัยหลักคิดแบบ 6 หลักการ 5 ขั้นตอน ดังนี้

6 หลักการ (หลักการคิด)

1. V (Value) เห็นคุณค่า - เริ่มต้นจากการเห็นคุณค่าของผู้เรียน
2. A (Attitude) พาอยากรู้ – ทำอย่างไรให้เด็กอยากเรียนรู้
3. S (Success) สู่ผลสำเร็จ – ทำอย่างไรให้นักเรียนเกิดความภาคภูมิใจในตนเอง
4. I (Individual) เด็กหลากหลาย – เคารพในความแตกต่างระหว่างบุคคล เด็กมีความหลากหลาย แต่อยู่ร่วมและเรียนรู้ร่วมกันได้
5. Y (Yourself) ได้ลงมือ – เด็กได้เรียนรู้จากการปฏิบัติจริง
6. A (Assessment) ตามสภาพจริง – การประเมินตามสภาพจริงของเด็กแต่ละคน โดยเด็กคนหนึ่งจะประเมินเทียบกับตนเอง

5 ขั้นตอน (ขั้นตอน/กระบวนการเรียนรู้)

เครื่องมือที่นักเรียนใช้ในการเรียนรู้ โดยจะเรียนรู้จากเรื่องที่นักเรียนสนใจ ไม่ว่าจะเป็นประเด็นที่อยากรู้, เหตุการณ์/สถานการณ์ในปัจจุบัน หรือการมีปฏิสัมพันธ์ในห้องเรียน

1. กำหนดปัญหา: นักเรียนกำหนดหัวข้อเรื่องที่สนใจอยากเรียนรู้ และครูชวนนักเรียนตั้งคำถามกับประเด็นที่สงสัย
2. แสวงหาคำตอบ: นักเรียนหาคำตอบให้กับคำถามในข้อก่อนหน้าด้วยตัวเอง
3. รอบคอบ เชื่อมโยง: นักเรียนลองเชื่อมโยงคำตอบที่ได้เข้าด้วยกัน
4. สรุปองค์ความรู้: นักเรียนสรุปความรู้ทั้งหมดที่ได้ โดยมีคุณครูเป็นผู้ช่วย
5. สู่การนำเสนอ: นักเรียนนำเสนอในรูปแบบที่ตนเองถนัดหรือสนใจ

เป้าหมายการเรียนรู้แบบบูรณาการคละชั้น คือ นักเรียนทุกคนสามารถเรียนรู้ในหัวข้อที่สนใจและสร้างการเรียนรู้ที่เฉพาะบุคคล ช่วยให้นักเรียนพัฒนาความรู้และทักษะตามความถนัดและความสามารถของตนเอง เพื่อสร้างการเรียนรู้ที่ยั่งยืน

ผลตอบรับหลังใช้โมเดล (ผลลัพธ์)

เสียงสะท้อนจากนักเรียน

“ทำไมโรงเรียนเลิกเร็วจังเลยครับ”

“ผมอยากไปโรงเรียนครับ”

“หนูได้เรียนสิ่งที่หนูอยากรู้ค่ะ”

“หนูรู้สึกภูมิใจ เมื่อทำเล่มผลงานสำเร็จค่ะ”

“ครูให้โอกาสหนู ให้ความมั่นใจในตนเองค่ะ”

“หนูมีความสุขที่ได้อยู่กับครูวสิยาค่ะ”

เสียงสะท้อนจากผู้ปกครอง

“ลูกตื่นแต่เช้าเพราะอยากไปโรงเรียน ครูทำได้ยังไงค่ะ”

“ลูกอยู่บ้านแล้วเขาพยายามทำสิ่งต่าง ๆ ด้วยตัวเอง”

เสียงสะท้อนจากคุณครู

“นักเรียนค่อย ๆ พัฒนาตัวเอง เพราะเราให้อิสระเขา เคารพความแตกต่าง”

“เด็กเรียนรู้ร่วมกัน พวกเขาเข้าใจซึ่งกันและกัน ได้มีความรู้ที่มีความหมายต่อพวกเขา”

เมื่อครูเริ่มต้นออกแบบห้องเรียนจากความสุข ความอยากรู้ และความสนใจของเด็ก ๆ นั่นอาจจะเป็นจุดเริ่มต้นสำคัญที่ช่วยเปลี่ยนให้ดวงตาทุกคู่เกิดประกายความอยากรู้ และนำไปสู่การเติบโตและผลิบานได้อย่างงามของเด็ก ๆ ทุกคน

คอลัมนิสต์ขอเป็นกำลังใจให้กับคุณครูท่านจุดประกายความสุขในดวงตาของเด็ก ๆ เพื่อนำมาสู่การเรียนรู้ที่ยั่งยืนนะคะ

ขอขอบคุณเรื่องราวแรงบันดาลใจ จาก คุณครูหญิง วสิยา มูลคำเอ๋ย คุณครูโรงเรียนบ้านป่าบง (หล้าราษฎร์วิทยา) จังหวัดเชียงราย

เรียบเรียงและแบ่งปัน โดย ครูเท็น ศิริลักษณ์ สุทธิช่วย