ส่วนตัวผู้เขียน ตั้งแต่เล็กจนโตที่ได้เรียนภาษาอังกฤษหรือภาษาที่ 3 ก็มักจะเป็นการเรียนจากเนื้อหาในหนังสือ หรือบทเรียนต่าง ๆ ที่ถูกสร้างกรอบเอาไว้ บ้างก็นำไปใช้งานได้ บ้างก็ไม่ได้ใช้เพราะไม่กล้าที่จะใช้ หรืออย่างมากสุดก็อาจจะได้แสดง Role Play สถานการณ์นั้น ๆ ด้วยบทพูดที่ยาวเหยียดตามลิสต์ที่อาจารย์ต้องการ และการแสดงแข็ง ๆ เพราะกังวลว่าตัวเองจะลืมบทพูด
ทั้งนี้จากเหตุการณ์ข้างต้นที่ตัวผู้เขียนกล่าวนั้น ไม่ใช่การเรียนการสอนที่ไม่ดี แต่ก็ทำให้เห็นถึงความกังวลใจของเด็กคนหนึ่งที่ไม่กล้าเปิดใจใช้ภาษาในการสื่อสาร และด้วยเหตุนี้เอง คุณครูนิก (Phattrada Chinarach) ก็ได้มีไอเดียการสอนมานำเสนอนั่นคือการ “สร้างสถานการณ์จริง”
รายการสำหรับการซื้อของ ตะกร้า สินค้าที่วางให้เลือกซื้ออย่างหลากหลาย
สิ่งเหล่านี้คืออุปกรณ์เสริมในหนึ่งสถานการณ์ที่คุณครูนิกได้นำไปใช้กับนักเรียน เพราะเป็นการสอนเกี่ยวกับการไปซื้อของ ซึ่งคุณครูได้นำการแสดง Role Play มาประยุต์ใช้ให้สมจริง และไม่มีการเตรียมบทพูดของเด็ก ๆ
การสร้างสถานการณ์จริงจะทำให้เขาได้รู้สึกร่วมไปกับสถานการณ์
เพราะเขาจะรู้สึกเหมือนว่ากำลังได้ซื้อของ ได้ลองคิดว่าหากเขาไปซื้อของจะต้องพูด ถาม หรือโต้ตอบกับอีกฝ่ายอย่างไร โดยเด็ก ๆ จะได้เป็นทั้งคนซื้อและคนขายสินค้า นอกจากความรู้สึกเหมือนแล้ว เพราะเป็นการสร้างสถานการณ์แบบไม่ได้มีการเตรียมตัวมาก่อน ทำให้เด็ก ๆ ไม่ต้องสนใจแต่ Pattern เพื่อโต้ตอบ แต่เขาจะได้คิด ได้ลองคำถามใหม่ ได้เกิดการประยุกต์ใช้
ข้อดีของการสร้างสถานการณ์จริง
- เด็ก ๆ มีส่วนร่วมกับกิจกรรมที่จัด
- ได้ลองคิดและโต้ตอบคำถามตามสถานการณ์นั้น ๆ
- เมื่อเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นในชีวิตจริง เด็ก ๆ สามารถพูดหรือสื่อสารได้
- สามารถประยุกต์การสื่อสารด้วยภาษาอังกฤษ
- เพิ่มความมั่นใจในการใช้ภาษาอังกฤษ
เป็นอีกหนึ่งไอเดียที่น่าสนใจมาก และไม่ใช่แค่กับเด็กประถมที่สามารถใช้กิจกรรมนี้ในการเรียน แต่ยังสามารถใช้ได้จนถึงระดับมหาวิทยาลัยกันเลยทีเดียว
การสื่อสารสำคัญ แค่สื่อสารได้ก็ถือว่าประสบความสำเร็จแล้ว