(เริ่ม)
ตอนนี้ทุก ๆ คนกำลังอุ้มลูกบอลขนาดใหญ่อยู่ มือของเราสัมผัสได้ถึงความสากและความกลมของมัน ลูกบอลลูกนี้ไม่มีสี มันนุ่มนิ่มและโปร่งใสจนมองทะลุเข้าไปจนถึงเนื้อใน
เมื่อเราซูมภาพเข้าไปภายในลูกบอล ตัวเราก็เห็นว่าภายในนั้นมีแสงสว่างจ้าอยู่ตรงกลาง
มองเข้าไปใกล้ ๆ ใกล้ ๆ เราก็จะเห็นตะเกียงสีทองสว่างอยู่ภายในนั้น แต่ตะเกียงนั้นช่างคดงอเสียเหลือเกิน
มันอยู่ในสภาพที่เกือบจะไม่ใช่ตะเกียง มันมีเหลี่ยมที่หัก มันมีสีที่หม่นหมอง มันเหมือนมันกำลังเศร้า...
ได้ยินเสียงไหม? เราได้ยินเสียงของคน? เสียงมาจากข้างในของตะเกียง ว่า "ลูก"
ตะเกียงกำลังเรียกเราหรือเปล่านะ หรือไม่ใช่ อาจจะเป็นเสียงมโนคติคิดไปเอง แล้วเศษตะเกียงที่หักก็เริ่มแตกสลายทีละนิดทีละนิดลอยเข้ามาที่ในตาของเรา
เธอมองเห็นไหม เห็นใครหรือเปล่า ใครกันที่เช็ดตัวให้เราอยู่กันนะ ใครกันที่ตอนนี้กำลังตากแดดตากลมทำงานเพื่อเราอยู่ ใครกันที่ยังยิ้มให้เราเมื่อเราได้คำชมจากเพื่อน ๆ ใครกันนะที่แอบไปร้องไห้คนเดียวเมื่อเราไม่สนใจ
เราตะคอกใส่หรือเปล่า? เราทำอะไรกันนะ? ถึงได้ทำให้ใครคนนั้นเสียใจจนแอบไปร้องไห้
อยู่ดี ๆ เราก็กลับมามองเห็นตะเกียงที่กำลังจะผุพัง
ใครคนนั้นที่อยู่ด้านในกำลังจะสลาย แต่ก็ยังยิ้มให้เราอยู่ เขาบอกว่า "ไม่ต้องสนใจคนทางนี้ ขอให้ลูกประสบผลสำเร็จนะ รักเสมอ ขอให้เป็นคนดีนะ"
อยู่ดี ๆ เราก็น้ำตาจะไหล ใครคนนั้นยิ้มให้เราทั้ง ๆ ที่เขากำลังจะสลายผุพัง และหายไป
เราอยากจะเอื้อมมือกอดคนคนนั้นเหลือเกิน
แต่เราเข้าไปไม่ได้ ได้แต่มองตะเกียงค่อย ๆ สลายไปช้า ๆ
แต่ฝุ่นของมันกำลังปลิวพัดผ่านเราอยู่ เหมือนใครคนนั้นยังบอกว่าจะคอยดูอยู่ห่าง ๆ
อยู่ดี ๆ สายตาของเราก็ย้อนกลับออกมาจากข้างในลูกบอล
แล้วลูกบอลลูกนั้นก็โปร่งใสจนเราจับต้องไม่ได้ และแตกสลายจากเราไป
เด็ก ๆ คนคิดว่าใครกันอยู่ในตะเกียงใบนั้นกันนะ? ไม่ต้องบอกให้ครูรู้ กลับไปอย่าลืมไปบอกรักท่านก่อนทุกอย่างจะสายไป พวกท่านรักและห่วงใยเสมอ...จบแล้วจ้า555 พากันเป็นอะไรฮึ? ครูแค่พาเราท่องโลกแห่งจินตนาการเฉย ๆ 555 (ครูดึงอารมณ์กลับ)
............
เป็นอย่างไรกันบ้างครับ วันนี้นอตแนตก็มีตะเกียงแห่งดวงใจมาฝากเพียงเท่านี้ เรื่องเล่านี้เป็นเรื่องเล่าให้นักเรียนได้เข้าใจตนเองและครอบครัวมากยิ่งขึ้น สามารถเพิ่มเนื้อหาอื่น ๆ เพิ่มเติมได้นะครับ
แม้ตะเกียงแห่งดวงใจนี้จะเป็นเพียงก้าวเล็ก ๆ ที่ทำให้เด็ก ๆ เข้าใจครอบครัว แต่นอตแนตก็หวังเสมอว่า หนึ่งในล้านคนที่ได้อ่านหรือสัมผัสตะเกียงใบนี้จะรักครอบครัวของตัวเอง
แล้วเราล่ะ อยากให้ตะเกียงใบนี้อยู่กับเราไปนาน ๆ ไหมครับ อย่าให้ท่านเป็นห่วงนะ รักท่านให้มาก ๆ
-นอตแนต-
แสดงความเห็นกับสมาชิกใน insKru
เก็บไอเดียไว้อ่าน และอีกมากมาย
ได้แรงบันดาลใจเต็มๆ เลยใช่มั้ย?
บันทึกแรงบันดาลใจที่ได้รับเก็บไว้ไม่มีลืมผ่านการเขียนไอเดียเลย!