ในสถานการณ์การแพร่ระบาดไวรัสโควิด-19 แบบนี้เป็นเรื่องยากมากที่จะได้พบนักเรียน เห็นพฤติกรรมความเปลี่ยนแปลงต่างๆได้ยาก ทั้งเด็กต่างจังหวัดหลายคนยังขาดแคลนสิ่งอำนวยความสะดวกเช่น สมาร์ทโฟน การเรียนที่เป็นไปได้มากที่สุด คือการมารับใบงาน ฟังอธิบายเป็นรายบุคคล ซึ่งก็ไม่แน่ใจได้เลยว่ากลับบ้านไป นักเรียนจะทำได้ทั้งหมดหรือไม่ การมีเด็กประจำชั้นเป็นเรื่องที่ดี เรามีข้อมูลพื้นฐานของเด็ก มีการสำรวจอุปกรณ์จำเป็นต่างๆ ห้องเรา มีนักเรียน ๑๔ คน คนที่มีความพร้อมด้านสมาร์ทโฟน ๑๐ คน ซึ่งนับว่ายอดเยี่ยมมาก เราเริ่มจาก ๑.ตั้งกลุ่มใน Messenger Facebook

๒. แจ้งนักเรียนเรื่องการอ่านในแต่ละสัปดาห์ (ปรับใช้ตามความเหมาะสม)

๓. ให้นักเรียนลงเวลาที่สะดวก เพื่อที่ครูจะได้โทรหา (จะทั้งสัปดาห์หรือระบุวันที่สะดวกเองก็ได้)

๔. โทรหานักเรียนเป็นรายบุคคล ให้นักเรียนเลือกหนังสือเรียน เปิดหน้าตามใจ อ่านให้ครูฟัง (จะให้คะแนนหรือไม่ก็ตามใจ)

๕.สอบถามสภาพจิตใจ อารมณ์ ความรู้สึกตอนอยู่บ้าน ฟังนักเรียนในสิ่งที่เค้าอยากบอก ถามคำถามปลายเปิด วันนี้ชอบอะไรที่สุด (ชอบฝนตกค่ะ ทำให้นอนหลับสบาย ซึ่งนั่นก็ตามใจนักเรียน)

จากที่ทำนักเรียนยิ้มแย้มแจ่มใส ทักทายครูเหมือนเดิม มีเรื่องเล่าให้ฟัง มีความสุขส่งผ่านมาถึงครู ทำให้เรารู้สึกมีพลังจริงๆ

เหมือนไม่ได้ยากอะไร แต่ลองทำดูได้นะคะ