เด็ก ๆ แต่ละคนน่าจะมีตัวละครจากนิทานหรือภาพยนตร์ในดวงใจที่หลากหลายแตกต่างกันไป

คุณครูสามารถนำตัวละครเหล่านั้นมาสร้างเป็นเรื่องราวเพื่อกระตุ้นความสนใจของเด็ก ๆ ได้

โดยอาจนำตัวละคร เหตุการณ์หรือฉากสำคัญของแต่ละเรื่องมาผสมให้กลายเป็นเรื่องเดียวกัน

นิทานที่แต่งขึ้นใหม่จะกระตุ้นให้เด็ก ๆ เกิดความสงสัยว่าตัวละครเหล่านี้มารวมกันอยู่ในเรื่องเดียวกันได้อย่างไร

และชี้ชวนให้เด็ก ๆ ติดตามว่าเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้น จะเหมือนกับเหตุการณ์ในเรื่องที่เด็ก ๆ เคยอ่านหรือเคยดูมาก่อนหน้านี้หรือไม่

ผมขอยกตัวอย่างนิทานที่ผมแต่งขึ้นเพื่อใช้ในกิจกรรมการเรียนรู้เรื่อง คำอุทาน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5

โดยตัวละครหลักของเรื่องคือสโนไวท์ซึ่งเป็นตัวละครโปรดของเด็กผู้หญิง และแฮรี่ พอตเตอร์ ซึ่งเป็นตัวละครสุดฮิตในฝั่งเด็กผู้ชาย

เส้นเรื่องหลักนำมาจากนิทานเรื่อง หนูน้อยหมวกแดงที่ต้องเดินทางเข้าไปในป่าเพียงลำพัง

นิทานถูกนำมาใช้เป็นขั้นนำเพื่อกระตุ้นความสนใจ และตัดจบลงตอนที่สโนไวท์สงสัยว่าแฮรี่ พอตเตอร์เข้ามาอยู่ในป่าแห่งนี้ได้อย่างไร

จากนั้นครูจะกระตุ้นให้เด็ก ๆ ได้คิดวิเคราะห์จากประเด็นคำถามดังต่อไปนี้ เพื่อให้เด็ก ๆ สังเกตลักษณะของคำที่ใช้บอกอารมณ์ความรู้สึก

หรือที่เราเรียกว่า "คำอุทาน" นั่นเอง

จากนั้นคุณครูและเด็ก ๆ จึงร่วมกันสรุปความหมายและลักษณะของคำอุทานร่วมกัน

หลังจากที่เด็ก ๆ พอจะทราบความหมายและลักษณะของคำอุทานแล้ว เด็ก ๆ จะได้นำองค์ความรู้นี้ไปใช้ในการทำใบกิจกรรม โดยเป็นการค้นหาคำอุทาน

ที่ปรากฏอยู่ในบทอ่าน เรื่อง สโนไวท์กับแฮรี่ พอตเตอร์ ซึ่งเป็นเรื่องราวต่อเนื่องจากที่คุณครูได้นำเสนอไปแล้วในขั้นนำ