สืบเนื่องจากเวลาสอนเรื่องกาพย์เห่ชมเครื่องคาวหวานจะหารูปอาหารประกอบยากมากกกกกก แถมบางรูปก็ดูไม่เข้าพวก เลยตัดสินใจวาดเอาไว้ใช้เองเลยแล้วกันจะได้ไม่ซ้ำใคร โดยตอนนี้ได้คลอดเซ็ตเครื่องคาวออกมายั่วน้ำลายเรียบร้อยแล้ว หากเจอตรงไหนผิดพลาดบอกหรือทักมาได้เล้ยยยย หวังว่าจะเป็นประโยชน์กับเพื่อนครูท่านน้าาาา

ปล.

ในไฟล์ได้วาดรูปอิงข้อมูลจาก เว็บไซต์นี้ ที่อธิบายว่าไตปลาในที่นี้ไม่ใช่แกงไตปลาสีเหลือง ๆ แต่คือ "ยำไตปลา" จะว่าไปถ้าดูเผิน ๆ ก็เหมือนกับยำหอยดองที่เปลี่ยนจากหอยดองเป็นไตปลาเลยเนอะ ส่วนแสร้งว่าก็ไม่ใช่แสร้งว่ากุ้ง แต่เป็นอาหารที่ทำขึ้นเพื่อเลียนแบบเมนูไตปลา เนื่องจากบางคนไม่ทานไตปลาสด (อาจไม่ชอบกลิ่นคาว) จึงเปลี่ยนเป็นเนื้อปลาย่าง จึงเรียกว่า "แสร้งว่า" เพราะปรุงเพื่อเลี่ยงการทานยำไตปลาสด ๆ และเป็นที่มาของบทประพันธ์ที่ว่า

"ไตปลาเสแสร้งว่า ดุจวาจากระบิดกระบวน"

แค่เปลี่ยนกระบวนการทำ (จากไตปลาเป็นปลาย่าง) ก็เปลี่ยนยำไตปลาเป็นแสร้งว่าได้

นอกจากนี้ยังได้วาดให้หรุ่มและล่าเตียงแตกต่างกัน อิงจาก เว็บไซต์นี้ คือล่าเตียงจะห่อด้วยไข่แบบตาราง ส่วนหรุ่มจะห่อด้วยไข่ (ไม่ทำตาราง)

และจานสุดท้ายคือน้ำยาและแกงขม อ้างอิงจากคำอธิบายของ ศ.ดร.ชลดา เรืองรักษ์ลิขิต ที่กล่าวว่ากวีต้องการเปรียบเทียบความรักที่เคยหวานชื่น แต่กลับขื่นขมอย่างรวดเร็ว เข้ากับน้ำยาและแกงขม แกงขมคือน้ำยาขนมจีนที่ใส่มะระลวกลงไปจะทำให้น้ำยามีรสขม

"ความรักยักเปลี่ยนท่า ทำน้ำยาอย่างแกงขม "

จึงแสดงให้เห็นว่าความรักที่เคยกลมกล่อมเหมือนน้ำยาขนมจีน ต้องกลับกลายเป็นขมขื่นภายในพริบตา เหมือนโยนมะระลวกใส่น้ำยา น้ำยาก็กลายเป็นขมทันที