กิจกรรมนี้จัดเป็น PART 2 ของกิจกรรมล้มที่ไม่เหลว แต่กิจกรรมนี้นอกจากจะวิเคราะห์และเรียนรู้เกี่ยวกับความล้มเหลวแล้ว ยัเหมาะกับเด็กม.6 ที่ตอนนี้กำลังมีความฝันในการเข้ามหาวิทยาลัยที่ตนเองปรารถนาเป็นอย่างมาก เพราะส่วนมากเรามักจะสอนให่นักเรียนพยายามเพื่อให้ปะะสบความสำเร็จแต่ในทางกลับกัน เราอาจจะไม่ได้สอนให้่เรารับมือและตั้งตัวกับความล้มเหลวเลย ทำให้เมื่อไม่สมหวังหรือผิดหวังอาจจะก่อให้เกิดอาการหมดพลัง เคว้งคว้างไร้จุดหมาย แต่ในความเป็นจริงชีวิตเราก็ยังต้องเดินไปข้างหน้าต่อ โลกไม่ได้หยุดหมุนไปกับเรา ถ้าพร้อมที่จะประสบความสำเร็จ มีความสุขสมหวัง ก็ต้องพร้อมที่จะยอมรับผลในทางตรงกันข้ามด้วยเช่นกัน และต้องก้าวต่อไปข้าวหน้าให้ได้ จากกกิจกรรมนี้จะช่วยให้นักเรียนได้วิเคราะห์และสมมติว่าถ้าวันหนึ่งเราสมหวังชีวิตเราจะเป็นอย่างไรต่อ เพราะชีวิตนั้นมันไม่จบแค่การเข้ามหาวิทยาลัยชีวิตเราก็ต้องก้าวไปข้างหน้าเรื่อยๆ ไม่ต่างกับเวลาเราไม่สมหวังชีวิตเราจะไปทางไหนเราจะก้าวไปอย่างไร เหมือนเป็นการวางจุดหมายทั้งเมื่อประสบสำเร็จและผิดหวังไว้พร้อมๆกันนั่นเอง กิจกรรมนี้จึงเหมาะมากกับเด็กระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ครับ

ขั้นนำเข้าสู่กิจกรรม

เกริ่นนำนักเรียนด้วยคำถามที่ว่า นักเรียนคิดอย่างไรกับคำว่า "ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จที่นั่น" ให้นักเรียนออกความเห็นแบบไม่มีถูกและผิดนะครับ เปิดโอกาสให้นักเรียนพูดทั้งเห็นด้วยและไม่เห็นด้วยนะครับพร้อมถามเหตุผลด้วยนะครับ จะดีมากถ้าได้แทรกประสบการณ์ส่วนตัวครูไปด้วยว่าในบางครั้งครูพยายามแล้วมันก็เคยพลาดได้เช่นกัน หรือไม่ได้ดังหวั่งเพราะมันมีอะไรหลากหลายปัจจัยที่มันเกินกว่าที่เราจะควบคุมได้ทั้งหมด แต่ไม่มีมีใครหรอกที่อยากจะไม่สมหวังดังที่ตัวเองปรารถนา

ขั้นต่อไปให้ครูชวนน้องๆนักเรียนลองหลับตานึกภาพตอนเราติดมหาวิทยาลัยที่เราปรารถนา ลองจำลองภาพว่าในจินตนาการว่าเราจะมีความสุขขนาดไหน จากนั้นลองให้นักเรียนแชร์ความรู้สึกเหล่านั้นด้วยก็ดีครับว่าจะมีความสุขมากแค่ไหน จากนั้นเราก็มาช่วนคิดกับนักเรียนครับ ว่าชีวิตเราก็เสมือนเหรียญ 2 ด้าน มีสมหวังก็มีผิดหวังเป็นของคู่กัน (ในส่วนนี้ผมโชคดีที่ชีวิตกว่าจะมาเป็นครูของผมดันเดป็นตัวอย่างได้ดีเพราะมันผิดพลาดเนี่ยแหละทำให้กว่าจะมาเป็นครูเลยต้องเดินทางอ้อมกว่าปกติ) ในเมื่อการที่เราจะไปสู่เป้าหมายเราก็ต้องมีการวางแผนทางเลือกไว้หลายทาง ความล้มเหลวก็๋เช่นกันก็ต้องการการวิเคราะห์ทางเลือกและวางแผนด้วยเช่นกัน ตามภาพในสไลด์ต่อไปเลยครับ

ขั้นกิจกรรม

ผมได้ยกตัวอย่างเส้นทางกความล้มเหลวของผมที่ได้มีการวิเคราะห์ไว้ในลักษณะของ Logic tree โดยชวนเด็กคิดว่าถ้าเลือกทางเลือกนี้ ผลที่ได้จากทางนั้นจะเดป็นอย่างไรและทางเลือกอื่นๆด้วยจนถึงปลายทางว่าจะเป็นอย่างไรถ้าเราล้มเหลวตามตัวอย่างครับ พร้อมระบุความรู้สึกด้วยนะครับ ทำจนถึงปลายทางเลยนะครับ

งานในครั้งนี้ก็มอบหมายนักเรียนลองวิเคราะห์โดยยสมมติว่าถ้าเราผิดพลาดล้มเหลวจากการเข้ามหาวิทยาลัยเราจะวางแผนและมีทางเลือกอย่างไรต่อไปในอนาคตของเราครับ จะทำกี่ทางเลือกก็ได้นะครับไม่จำกัดเลย

ขั้นสรุป

เพราะการรับรู้ความรู้สึกของตัวเองเป็นสิ่งสำคัญในเมื่อเราจินตนาการถึงภาพความสุขสมหวังเราได้ เราก็ควรเผื่อใจจินตนาการถึงความผิดพลาดของเราเพื่อสร้างภูมิคุ้มกันต่อความล้มเหลวที่อาจจะเกิดขึ้นในอนาคตครับ ถึงล้มแต่เราก็ไม่เหลวและหมดฝัน เพราะจากตัวอย่างที่ผมยกให้นักเรียนเห็นคือสุดท้ายผมก็สามารถมาเป็นครูสมตามปรารถนาได้ และในบางครั้งความล้มเหลวก็ได้สร้างภูมิคุ้มกันทำให้เราแข็งแกร่งและกล้าที่จะก้าวต่อไปมากขึ้น ไม่ผิดที่เราจะรู้สึกผิดหวังเสียถ้าเราล้มเหลว แต่นั่นไม่ใช่จุดสิ้นสุด มันเดป็นการเปิดทางเลือกอื่นๆที่เราอาจจะไม่ได้คาดถึง เพราะผมก็ได้แชร์กับเด็กว่าถึงไม่ได้เรียนในคระครุศาสตร์ แต่คณะที่อาจารย์ได้เรียนนั้นทำให้อาจารย์ได้พบเพื่อนที่น่ารักที่ยังคบกันจนถึงทุกวันนี้ ได้รู้สึกว่าในบางครั้งมันไม่ใช่ความล้มเหลวแต่มันอาจจะเป็นทางเลือกที่ดีที่เราคาดไม่ถึงก็เป็นได้ พร้อมชวนนักเรียนตอมคำถามที่ว่า "คำตอบของความผิดพลาด คือการได้ในสิ่งที่ไม่ปรารถนาเสมอไปหรือไม่ให้นักเรียนร่วมกันแสดงความเห็น ถ้าเรากล้าที่จะฝันอย่ากลัวที่จะล้มเหลว เพราะนั่นมันก็คือชีวิตของเรามันไม่ใช่จุดสิ้นสุดชีวตเราก็สามารถเดินหน้าต่อไปได้ อย่ากลัวที่จะฝันครับ สุดท้ายผมจะขอยกตัวอย่างคำพูดจากภาพยนต์เรื่องหนึ่งปิดท้ายกิจกรรมนะครับ

กิจกรรมนี้วัตถุประสงค์ของผมก็คือเป็นการปลุกใจให้นักเรียน ให้นักเรียนนั้นได้เตรียมพร้อมในทุกสถานการณ์ไม่ว่าจะสมหวังหรือผิดหวังครับ และอย่าลืมนะครับไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นครูแนะแนวจะอยู่ข้างนักเรียนและเป็นผู้ร่วมทางเสมอครับ :)