หากพูดถึงภาษาอังกฤษ การจดจำคำศัพท์คงเป็นหัวข้อต้น ๆ ที่นักเรียนจะต้องเผชิญหน้า ด้วยการสะกดคำที่ไม่คุ้นเคย, จำนวนคำศัพท์ที่มากมายมหาศาลจนไม่รู้จะเริ่มต้นตรงไหน ตลอดจนขาดเป้าหมายและกำลังใจในการจำ สุดท้ายนักเรียนบางคนจึงกลัวการจำคำศัพท์ภาษาอังกฤษพื้นฐานที่จำเป็นได้ในอนาคต

           เพื่อแนะนำแนวทางในการส่งเสริมการเรียนภาษาอังกฤษ ครูนุ้ย ปทิตตา ศิลาวรรณ คุณครูประจำวิชาภาษาอังกฤษระดับประถมต้นของโรงเรียนบ้านโพนยาง จังหวัดศรีสะเกษ ได้ให้เกียรติมาแนะนำกิจกรรมตัวอย่าง คาบเรียนคำศัพท์เกี่ยวกับ “อาชีพ” ในรูปแบบ Active learning ที่จะยุติการจดคำศัพท์ มาขยับร่างกาย และเข้าใจความหมายของคำโดยไม่รู้ตัว

เริ่มจากความสนใจ ไหนใครรู้ช่วยครูที

           ในการเริ่มต้นคาบเรียน ครูนุ้ยจะถามนักเรียนในห้องเกี่ยวกับอาชีพที่ตนเองรู้จัก รวมถึงอาชีพที่นักเรียนใฝ่ฝัน โดยครูนุ้ยจะเขียนชื่ออาชีพที่นักเรียนบอกลงบนกระดานเป็นภาษาไทยก่อน และเมื่อเสร็จสิ้นการเสนอชื่ออาชีพ ครูนุ้ยจึงเริ่มสอบถามและสอนคำศัพท์ภาษาอังกฤษของอาชีพต่าง ๆ กับนักเรียน ซึ่งนับเป็นการสอนคำศัพท์ครั้งแรกของเนื้อหานี้

           การใช้กระดานในการขีดเขียนไม่ใช่เพียงสำหรับคุณครูเท่านั้น เพราะในบางครั้งครูนุ้ยจะให้นักเรียนช่วยกันเขียน ช่วยกันวาดภาพสิ่งของในหัวข้อต่าง ๆ เช่น ห้องนอน, ห้องครัว หรือ สวนธารณะ เป็นต้น แล้วจึงสอนคำศัพท์ของสิ่งของแต่ละชิ้น รวมถึงการระบุตำแหน่งสิ่งของด้วยคำบุพบท (Preposition) อีกด้วย นับว่ากระดานก็เป็นหนึ่งในเครื่องมือช่วยสอนที่ดีตัวหนึ่งของครูนุ้ยเลยทีเดียว

เสริมอุปกรณ์ เป็นการสอนที่จับต้องได้

           หลังจากนักเรียนได้ทราบคำศัพท์อาชีพต่าง ๆ แล้วนั้น ครุนุ้ยจะเพิ่มประสบการณ์ให้นักเรียนได้พบกับคำศัพท์เหล่านั้นมากยิ่งขึ้น โดยทำเฮดแบนด์ (Headband) รูปอาชีพต่าง ๆ จากกระดาษและหนังยาง ซึ่งมีทั้งอาชีพที่นักเรียนใฝ่ฝันและอาชีพอื่น ๆ ที่น่าสนใจเพิ่มเติม เช่น บิวตี้บล็อกเกอร์ (Beauty Blogger), นักแข่งรถ (Racer) และนักแคสต์เกม (Game caster) เป็นต้น จากนั้นนักเรียนจะได้เลือกเฮดแบนด์อาชีพที่ตนเองสนใจไปสวมหัวไว้ ซึ่งช่วงนี้จะมีนักเรียนบางคนที่เริ่มเปลี่ยนอาชีพที่ใฝ่ฝัน เพราะเจออาชีพใหม่ที่ชอบมากกว่า นับว่าเป็นช่วงที่ชุลมุน แต่ก็สนุกและได้รู้จักอาชีพที่น่าสนใจมากขึ้นอีกด้วย

จำให้ได้ ถ้านายแน่จริง!

           เมื่อเฮดแบนด์ประจำอยู่บนศีรษะของนักเรียนทุกคนแล้ว ครูนุ้ยจะให้นักเรียนนั่งล้อมวงเป็นวงกลมหันหน้าเข้าหากัน และให้แนะนำอาชีพของตนเองเป็นภาษาอังกฤษพร้อมทำท่าประกอบทีละคน เช่น I am a doctor (ฉันเป็นหมอ) เป็นต้น ซึ่งเมื่อนักเรียนทุกคนแนะนำตัวเสร็จ ครูนุ้ยจะเพิ่มความยากไปอีกระดับหนึ่ง โดยให้นักเรียนชี้ไปยังเพื่อนคนอื่นแล้วระบุอาชีพ เช่น She is a beauty blogger (เธอเป็นบิวตี้บล็อกเกอร์) เป็นต้น นับเป็นกิจกรรมที่สนุกสนาน และเพิ่มประสบการณ์การใช้คำศัพท์ ซึ่งช่วยให้นักเรียนจำคำศัพท์ที่เกี่ยวข้องกับอาชีพทั้งหมดได้อย่างน่าอัศจรรย์

อย่าพึ่งทิ้งความรู้เก่า ให้เอากลับมาใช้

           แม้จะจบคาบการสอนคำศัพท์อาชีพไปแล้ว ครูนุ้ยยังนำเฮดแบนด์อันเดิมมาใช้ให้เป็นประโยชน์ โดยให้นักเรียนสวมเฮดแบนด์อาชีพของตนเองในคาบเรียนอีกครั้ง ก่อนจะเริ่มทำการเช็คชื่อตามอาชีพ เช่น Doctor ธนวัฒน์ , Game caster รัชพล ซึ่งนักเรียนดูจะตื่นเต้นกับการเช็คชื่อนี้มากกว่าครั้งไหน ๆ เพราะรอลุ้นว่าเมื่อใดตนเองจะถูกเรียกชื่อ เด็กๆ จะเกิดความภาคภูมิใจเหมือนตัวเองได้เป็นอาชีพในฝันจริงๆ ถึงขนาดที่นักเรียนเลือกสวมเฮดแบนด์นี้ไปจนจบเทอมเลยทีเดียว

           กิจกรรมสอนคำศัพท์อาชีพนี้ ไม่ได้ประสบผลสำเร็จเพียงนักเรียนกลุ่มเดียวเท่านั้น เพราะเมื่อน้อง ๆ เห็นรุ่นพี่ได้เล่นกับอุปกรณ์อย่างเฮดแบนด์ ก็สนใจและอ้อนขอร้องให้ครูนุ้ยทำกิจกรรมกับพวกเขาเช่นกัน ซึ่งเห็นได้ชัดเจนว่ากิจกรรมของครูนุ้ยสามารถผูกมิตรระหว่างเหล่านักเรียนกับภาษาอังกฤษได้เป็นอย่างดี

           ครูนุ้ยคาดหวังให้ตัวอย่างการสอนนี้เป็นไอเดียและแรงบันดาลใจในการสร้างสรรค์กิจกรรมสำหรับคุณครูทุกท่าน และรอชมวันที่นักเรียนทุกคนจะมีความสุขกับการเข้าเรียนวิชาภาษาอังกฤษด้วยรอยยิ้มต่อไป

เพราะการเรียน ไม่ใช่การจดเพียงอย่างเดียว

           - ครูนุ้ย ปทิตตา ศิลาวรรณ -