🧸 3 ปัญหาการเรียนรู้ภาษาไทยในเด็กเล็ก แก้อย่างไร

insKru

23 มีนาคม 2565 (แก้ไข 23 มีนาคม 2565)

1,7180

ภาพประกอบไอเดีย 🧸 3 ปัญหาการเรียนรู้ภาษาไทยในเด็กเล็ก แก้อย่างไร

สัมผัสตัวอย่างกิจกรรมครอบคลุมทุกทักษะ ทดลองทำสื่อการสอนที่ต่อยอดได้อีกเพียบ

ออกเสียงไม่ชัด !?

นอกเหนือจากปัญหาอวัยวะในการออกเสียง หรือรับฟังผิดปกติ อาจเกิดการการเรียนรู้ภาษาที่แบ่งออกเป็นส่วน ๆ ไม่สอดคล้องกลมกลืนกัน เน้นให้เด็กท่องจำ เร่งให้เขียนตั้งแต่ยังไม่พร้อม บังคับให้ท่องตามโดยไม่เข้าใจความหมาย

การสอนแบบให้ความหมาย (Whole Language) ผสมกับการสอนสะกดแบบแจกลูก (Phonics) นับเป็นการสอนภาษาไทยแนวสมดุลภาษา (Balanced Literacy) กระตุ้นทั้งความสนใจให้เด็กสนุกกับการเรียนรู้ และทำให้อ่านออกเขียนได้อย่างเป็นธรรมชาติ

เวิร์กช็อปอ่านออก-เขียนได้ ครูจะได้เห็นตัวอย่างกิจกรรม ครอบคลุมทั้งทักษะการฟัง ฝึกจับใจความ ฝึกฟังและทำตามคำสั่ง ทักษะการพูด ฝึกบรรยายภาพ เล่าเหตุการณ์ แสดงความรู้สึก ทักษะการอ่าน ฝึกอ่านคำศัพท์ ฝึกสะกดคำ ทักษะการเขียน ฝึกเขียนตัวอักษร เขียนคำ ฝึกแต่งประโยค หรือเรื่องราวง่ายๆ โดยในเวิร์กช็อปนี้คุณครูจะได้ทดลองลงมือทำกิจกรรม และทดลองทำสื่อการเรียนรู้ที่เชื่อมโยงไปสู่การเรียนรู้ฐานสมรรถนะด้วย

จำอักษรไม่ได้ นึกรูปร่างพยัญชนะ สระไม่ออก !?

การเรียนรู้ของเด็กเล็ก จำเป็นต้องเริ่มจากสิ่งที่เด็กสนใจก่อน การเล่านิทานให้เด็กฟัง ชวนเด็ก ๆ ร้องเพลง เคาะจังหวะ พูดคำคล้องจอง ใช้ประสาทสัมผัสหลายส่วนผสานกัน ชวนให้รู้จักภาพ สัญลักษณ์ พยัญชนะ คำ และเรียนรู้ความหมายจากสิ่งแวดล้อมรอบตัว

เมื่อเด็กสนใจ เริ่มให้ความสำคัญกับตัวหนังสือ เกิดความรู้สึกอยากอ่านได้เอง จึงค่อย ๆ ให้เด็กได้คุ้นเคยกับเสียงและรูปพยัญชนะต้น ค่อย ๆ เรียนรู้การแยกเสียงพยัญชนะต้น สอนสะกดแบบแจกลูก สำหรับชั้นประถมต้น จะเพิ่มหลักภาษา เช่น อักษร 3 หมู่ การผันวรรณยุกต์ คำควบกล้ำ อักษรนำ คำคล้องจอง สุภาษิต คำพังเพย ฯลฯ

จับดินสอไม่ถูกท่า ลายมือไม่สวย

การทำงานประสานระหว่างตากับมือยังไม่ดี

เวิร์กช็อปอ่านออก-เขียนได้ สำหรับปฐมวัย จะชวนให้คุณครูได้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างการเล่นและทำกิจกรรมหลากหลายของเด็ก ๆ กับการเตรียมความพร้อมในการเรียนภาษาไทย ไม่ว่าจะเป็นการเล่นดิน เล่นทราย ปั้นแป้งโดว์ ปั้นดินน้ำมัน เล่นของเล่น ทำตามคำสั่ง สร้างงานศิลปะ ระบายสี ขีดเขียนอิสระ วาดภาพ ทำอาหาร ออกกำลัง ห้อยโหน ปีนป่าย โยนรับบอล ฯลฯ

เพราะเมื่อมือได้ขยับ สมองได้คิด กล้ามเนื้อมือและตาก็จะทำงานประสานกันมากขึ้น ทำให้เด็ก ๆ เรียนภาษาไทยได้ง่ายขึ้นนั่นเอง