ปลุก self-esteem ด้วยนิทานและงานศิลป์
ปลุก self-esteem ของเด็กๆ ด้วยนิทานและงานศิลป์ ในคาบแนะแนว ป.2
ปิดท้ายสัปดาห์ด้วยคาบแนะแนว ป.2
จากโจทย์ในช่วง morning circle ”เราจะพูดชื่นชมเพื่อนคนข้างๆ กัน”
“ป ตาสวย ดำเหมือนเม็ดลำไย”
“เพื่อนตาสวย สีน้ำตาล”
“พ วาดรูปเก่ง”
คำตอบนึงจากในวง “ผมไม่รู้”
“งั้นเราพอจะบอกได้ไหมว่า ชอบอะไรในตัวเอง”
“ไม่มี ผมไม่มีอะไรที่ชอบเลย”
.
เลยคิดว่าเป็นจังหวะที่ดีที่จะหยิบหนังสือเล่มนี้มาอ่านกับนักเรียน ‘ฉันชอบตัวเองจังเลย’ ตอนแรกแอบคิดว่า นักเรียนอาจจะไม่อินเพราะภาพประกอบในเรื่องเด็กๆ น่าจะอยู่ในวัยก่อนเรียน แต่พอยกขึ้นมาเท่านั้นแหละ แต่ละคนก็เริ่มชี้ๆ จองจะเป็นคนนั้นเป็นคนนี้ 😂 (เอาอะไรมาไม่อิน นี่มันโลกแห่งจินตนาการนะ!)
.
จากนั้นก็ชวนนักเรียนมาวาดรูปตัวเอง เสนอไอเดียว่าสามารถเอาเศษวัสดุเหลือใช้ หรือของจากธรรมชาติมาตกแต่งด้วยก็ได้นะ ตอนแรกเราคิดไว้ว่าจะวาดโครงหน้าให้แล้วให้เด็กๆ ตกแต่งออกแบบทรงผมเอง แต่พอแจกกระดาษให้ปุ๊บทุกคนกระตือรือร้นที่จะวาดกันมากๆ เลยปล่อยให้เขาได้ลงมือวาดตัวเองด้วยลายเส้นตัวเองเต็มที่
.
“หนูชอบมัดผมแกละ”
.
“หนูแปะตรงนี้แล้วกัน หนูมีผมหน้าม้า”
.
“ผมวาดรูปเก่ง”
.
“นี่ คุณครู ผมว่าผมชอบนะ”
.
“ครูว่านอกจากวาดรถถังแล้ว เราวาดรูปแนวนี้ก็ใช้ได้เลยนะ”
“ครับ คราวหน้าจะวาดอีก ผมอยากวาดอีก”
.
ชั่วโมงนี้เราไม่ได้ถามคำถามอะไรกับนักเรียนมาก ปล่อยให้แต่ละคนได้จดจ่อกับผลงานอย่างเต็มที่ แต่คำบอกเล่าของนักเรียนระหว่างนั้นก็สะท้อนการมองเห็นตนเอง และปลุกความรู้สึกชื่นชมตนเองออกมาผ่านผลงานที่เขาภูมิใจ
—
*ตอนแรกนักเรียนบางคนปฏิเสธที่จะใช้วัสดุอื่นๆ นอกจากดินสอและสี เราเสนอว่าลองดูนะเผื่อจะได้เห็นผลงานรูปแบบแปลกใหม่ สุดท้ายทุกคนหยิบนู่นจับนี่มาลองตัดลองทาบจนออกมาอย่างที่เห็น สนุกที่ได้ออกจากเซฟโซนลองทำอะไรใหม่ๆ
*ใบงานในบางวิชานักเรียนจะมีคำถามว่า ครูคะหนูไม่ระบายสีได้ไหม แต่งานนี้ไม่ได้กำหนดว่าให้ระบายสี ทุกคนกลับอยากจะทำกันเอง การระบายสีจึงไม่ใช่แค่การระบายสี แต่เป็นความเพลิดเพลินที่เขาอยากจะถ่ายทอดออกมาผ่านสี(ไหมนะ)
.
สุขสันต์วันหยุดค่ะ🌞🏡
