ระดับที่ 1 ใจมันรัก แต่งานมันหนักไม่ไหว

จากคุณครูน้องใหม่ไฟแรง พุ่งชนกับทุกงานที่เข้าหา สุดท้ายทำงานจนอ่อนล้าและมีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบมากเกินไป เมื่อทำงานหนักติดต่อกันเป็นระยะเวลานาน ทำให้คุณครูเกิดความเหนื่อยล้าสะสม ความมั่นใจในตัวเองลดน้อยถอยลง รู้สึกว่าตัวเองทำงานไม่ดีพอ คิดในแง่ลบบ่อยมากขึ้น

วิธีการเอาตัวรอด : ถอยหลังกลับมามองว่าตนเองรับผิดชอบงานอะไรอยู่บ้าง หาทางลดปริมาณงานที่แบกรับอยู่ เจรจากับหัวหน้างาน เปลี่ยนมุมมองในการทำงานให้แตกต่างไปจากเดิม อย่าปล่อยให้ตัวเองอยู่ในสภาวะนี้นานจนเกินไป

ระดับที่ 2 รับผิดชอบงานไม่ได้ ทำยังไงก็ไม่สำเร็จ

เมื่ออยู่ในระดับที่ 1 นานจนเกินไป ส่งผลให้คุณครูรู้สึกเหนื่อยล้าจนไม่สามารถรับผิดชอบงานที่ได้รับมอบหมายได้ เริ่มเกิดอาการ “ดินพอกหางหมู” งานที่ยังค้างอยู่เริ่มเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ หันไปหาความสุขจากที่อื่นเพื่อชดเชยความสุขจากการทำงานที่หายไป เช่น ใช้เงินไปกับสิ่งของที่ไม่จำเป็น หรือมีแนวโน้มที่จะพึ่งสิ่งเสพติด

วิธีการเอาตัวรอด : อย่าใช้ชีวิตในการทำงานอยู่คนเดียว ตามหาเพื่อนร่วมงานหรือผู้ใหญ่ที่เราสามารถเข้าไปขอคำปรึกษาได้อย่างสบายใจ รับฟังมุมมองในการทำงานจากผู้อื่น พยายามแชร์เรื่องราวของตนเองให้คนที่เราไว้ใจได้รับรู้ และช่วยพูดคุยเพื่อแบ่งเบาความกดดัน

ระดับที่ 3 สภาพแบบนี้ ฉันคงเป็นครูที่ดีไม่ได้

เริ่มมีความรู้สึกว่า “ฉันคงเป็นครูที่ดีไม่ได้” หรือ “ฉันคงไม่เหมาะกับอาชีพนี้หรอก” มองทุกอย่างรอบตัวในแง่ลบ รู้สึกว่าระบบการศึกษาที่ตนเองทำงานอยู่ไม่มีอะไรดีซักอย่าง แม้ว่างานที่ทำอยู่จะมากขึ้นขนาดไหน แต่ก็จะไม่รู้สึกทุกข์ไปมากกว่านี้แล้ว ความเครียดที่มีส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์กับคนรอบข้าง เช่น ครอบครัว หรือคู่รัก

วิธีการเอาตัวรอด : รีบปรึกษาจิตแพทย์เพื่อฟื้นฟูสุขภาพจิตใจให้กลับมามั่นคงอีกครั้ง

ระดับที่ 4 ทนไม่ไหว สุดท้ายต้องขอลา

ภาวนาให้คุณครูที่กำลังอ่านบทความนี้อยู่ ยังไม่อยู่ในระดับนี้นะ! ถ้าเมื่อไรที่คุณครูอยู่ในระดับสุดท้าย หนทางที่เหลืออยู่ที่คุณนึกออกคือการ “ลาออก” เพราะร่างกายและจิตใจจะเปิดโหมดเอาตัวรอดเพื่อวิ่งหนีออกจากความทุกข์ที่ตนเองกำลังพบเจอ และไม่นึกถึงวิธีการรับมือกับปัญหาแล้ว สภาพจิตใจจะทรุดโทรม ซึ่งส่งผลต่อสภาพร่างกาย เช่น ป่วยไข้บ่อยขึ้น รู้สึกอ่อนเพลีย ปวดหัว ไม่สบาย

วิธีการเอาตัวรอด : กลับมาดูแลจิตใจตัวเองอีกครั้งหนึ่ง ลองทบทวนความหมายและความสำคัญในชีวิตของตนเอง คั้งคำถามว่า เป้าหมายในการใช้ชีวิตของเราคืออะไร ให้ความสำคัญกับสุขภาพของตัวเองเป็นอันดับแรก

สำหรับคุณครูทำกำลังต่อสู้กับภาวะหมดไฟในการทำงานอยู่ พวกเราขอเป็นกำลังใจให้กับทุก ๆ คนเลย ถ้ารู้สึกอยากสู้ต่อ และต้องการไอเดียในการสอนใหม่ ๆ ก็สามารถแวะมาหาพวกเราได้เสมอนะ

อยากให้รับรู้ว่าคุณครูไม่ได้ต่อสู้อยู่เพียงลำพัง

เรียบเรียงจาก

edutopia.org/article/how-burned-out-are-you-scale-teachers?fbclid=IwAR3t21tB4kVivwDwmTqSAyp2Yp_ABSIQa3PEaGNKXW13K9a27P4wYkc0TVg