ย้อนหลังวันที่ 24 มิถุนายน วันเปลี่ยนแปลงการปกครองและเป็นวันเลือกตั้งประธานนักเรียนบ้านดอนทับช้างด้วย ก็แค่ย้อนหลังงง 2 เดือนเอ๊งงงงงง
ขออวยก่อนเลยว่านิทาน เมื่อสัตว์อยากเลือกตั้ง คือมันดีมาก ไม่ใช่แค่เด็กอ่านได้ ผู้ใหญ่อ่านยังได้เลย อ่านแล้วก็รู้สึกเหมือนตัวละครในเรื่องมีตัวตนอยู่จริง ใช่รึป่าวใช่ลุงคนนั้นรึป่าว
และที่ดีมากของเล่มนี้คือมีกิจกรรมท้ายเล่มให้ลอง ลงคะแนนเลือกสัตว์ตัวไหนจะได้เป็นเจ้าป่าคนใหม่ที่อาจจะไม่จบเหมือนในนิทานก็ได้
และเมื่อลองเลือกตั้งนายกรัฐมนตรีแห่งป่ากันแล้ว(ในเล่มใช้คำว่าประธานาธิบดีแต่เราเปลี่ยนให้ตรงกับการปกครองของประเทศนี้) ก็มาเลือกตั้งนายกรัฐมนตรีแห่งห้องอนุบาลกันบ้าง 
) 
วันเลือกตั้งจริง ผ่านไปเร็วมากเพราะทุกคนมีประสบการณ์จากเลือกตั้งประธานนักเรียนของโรงเรียนและนายกแห่งป่ากันมาแล้ว เข้าคูหากาเบอร์ที่ใช่ได้เลย
ก่อนหย่อนบัตรเลือกตั้ง พับบัตรก่อนเองด้วย
ดับเบิ้ลเช็กผลกันเอง คุณครูขานคะแนนอย่างเดียวพอ
และผลที่ออกมาคือ ชาเย็น เบอร์ 8 ชนะเลือกตั้งครั้งนี้ไป และด้วยความบังเอิญอะไรไม่รู้ที่วันเลือกตั้งหัวหน้าห้องดันตรงกับวันเลือกตั้งผู้ว่ากรุงเทพ และผู้ชนะก็เป็นเบอร์เดียวกันด้วย
ตำแหน่งหัวหน้าห้องไม่สำคัญเท่าหารยอมรับผลของมัน ต่อให้คนที่ชนะการเลือกตั้งไม่ใช่คนที่เราเลือกแต่ว่า เรามีสิทธิ์เลือกใหม่เมื่อเขาหมดวาระไปแล้ว ผลเป็นยังไงต้องยอมรับให้ได้ ถ้าไม่เป็นอย่างที่คิดก็แค่เลือกใหม่ หวังว่า #FutureVoter ทุกคนจะเข้าใจความเป็นประชาธิปไตยได้ในอนาคต
เมื่อได้หัวหน้าห้องแล้ว คำถามต่อมา คือ อยากให้ห้องอนุบาลเป็นแบบไหน?
เพราะเราเชื่อว่า Freedom of speech is a human right และเด็กในฐานะมนุษย์คนนึงควรได้รับอิสรภาพในการแสดงความคิดเห็น
คำถามที่ว่า “อยากให้ห้องอนุบาลเป็นแบบไหน?” 
สิ่งที่เขาบอกเราถ้าเทียบแล้วมันสเกลเล็กมาก แล้วถ้าเป็นสังคมใหญ่ๆละ จะบอกยังไง ? บอกใคร?
นิทานวาดหวังเรื่องเป็ดน้อย ได้ใช้ครั้งแรกก็วันนี้ และทิ้งท้ายไว้ว่า การประท้วงคือการแสดงออกอย่างหนึ่งในหลักการประชาธิปไตย การตั้งคำถามถึงสิ่งที่ดีกว่าเป็นสิทธิของหนู เพราะการโตเป็นผู้ใหญ่ที่ไม่เถียงไม่ถาม ทำตามอย่างเดียวมันเศร้ากว่ามาก
หวังว่าจะเป็นประโยชน์ต่อทุกห้องเรียนนะคะ
ไม่มีเรื่องไหนไม่ใช่เรื่องของเด็กค่ะ ตราบใดที่เด็กเป็นผู้ได้รับผลกระทบจากการกระทำของผู้ใหญ่ทุกเรื่องเป็นเรื่องของเด็ก
แท็กที่เกี่ยวข้อง
