ถ้าเปรียบเด็กกับไดโนเสาร์เป็นอาหารรสชาติคงหนีไม่พ้นความลงตัวกันอย่างหาที่สุดไม่ได้ เช่นเดียวกับเด็กห้องเรา ที่เด็กค่อนข้างให้ความสนใจ จึงก่อให้เกิดกิจกรรมนี้ขึ้น

เริ่มต้นสัปดาห์ด้วยนิทานเรื่อง "หนุงหนิงขี้อาย" ที่กล่าวถึงไดโนเสาร์ที่ชื่นชอบการร้องเพลงเป็นชีวิตจิตใจ แต่กลับขาดความเชื่อมั่น จนทำให้เพื่อนๆ ช่วยกันฝึกฝนและเป็นกำลังใจให้จนสำเร็จ จะเป็นอย่างไรไปชมกันเลยค่ะและในทุกๆ ห้องเราเชื่อว่าจะต้องมี expert ที่รอบรู้เกี่ยวกับไดโนเสาร์ ซึ่งในทุกๆ การเล่านิทาน จะต้องมีเสียงบอกชื่อสายพันธุ์ของไดโนเสาร์เกือบทุกตัว ซึ่งค่อนข้างเป็นสัญญาณที่ดีในการเริ่มต้น

กิจกรรมแรก เป็นการเรียนรู้การเกิดของไดโนเสาร์ที่เกิดจากไข่ ซึ่งเราใช้วิธีการ นำโมเดลไดโนเสารใส่ลงในลูกโป่ง จากนั้นใส่สีผสมอาหารลงไปและเติมน้ำมัดให้เรียบร้อย แล้วนำไปแช่ในช่องแช่แข็ง 1 วัน

เช้าวันถัดมาเราและเด็กๆ ก็ช่วยกันเตรียมอุปกรณ์เพื่อใช้ในการฟักไข่ไดโนเสาร์ คัตเตอร์ที่เห็นเราเป็นคนใช้ในการกรีดลูกโป่งให้ขาดจากนั้นเด็กๆ ก็จะช่วยกันแกะให้เหลือแต่น้ำแข็ง จากนั้นก็ให้เด็กแต่ละกลุ่มมาเอาอุปกรณ์ เราจึงทำการนำไข่ไปซ่อนตามที่ต่างๆ เพื่อให้เด็กรู้สึกท้าทายในการตามหา

เมื่อเจอไข่แล้วก็นำที่คีบ ค่อยๆ เขี่ยเศษหญ้าออก

แล้วทำการทุบด้วยค้อน โป๊ก! โป๊ก!! แผละ สองโป๊ะคือแตกเลย

กลุุ่มนี้ หลายๆ คนคงเสียวโดนมือแทน โดนอยู่แล้วค่ะไม่ต้องห่วง เราจะคอยย้ำ อยู่ใกล้ๆ ว่า ระวังๆ ถ้าเพื่อนทุบอย่าเอามือไปใส่ ด้วยความเป็นเด็กก็มีบ้าง สุดท้ายเขาก็ทำสำเร็จ โดยปราศจากบาดแผล

ปิดท้ายด้วย การทำภาพพิมพ์ไดโนเสาร์ จากแป้งสบู่ เมื่อเสร็จแล้วปล่อยให้แห้ง และสามารถนำมาเป็นฟอสซิลไดโนเสาร์ได้อีกด้วย

กิจกรรมที่ 2 สร้างที่อยู่อาศัยให้กับไดโนเสาร์ เราก็จะให้เด็กจับฉลากว่าแต่ละกลุ่มจะได้ที่อยู่อาศัยแบบไหนบ้าง พร้อมทั้งออกมารับอุปกรณ์

กลุ่มนี้ได้พื้นที่ราบ ซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยของไดโนเสาร์กินพืช

ตามมาด้วยป่าชายเลน

และปิดท้ายด้วยแหล่งน้ำ เด็กกลุ่มนี้ค่อนข้างละเอียด สังเกตจากการนำเอาก้อนหินทับหญ้าที่แสดงถึงสาหร่ายที่อยู่ใต้น้ำ จากนั้นเราให้เด็กแต่ละกลุ่มออกมานำเสนอผลงาน บอกเลยว่าสนุกสนาน555+

กิจกรรมที่ 3 เดินทางมาถึงช่วงสุดท้ายของการมีอยู่ของไดโนเสาร์ ซึ่งปัจจัยหลักๆ คือการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศ และยังมีการระเบิดของภูเขาไฟอีกด้วยเราจึงให้เด็กๆ ได้ทดลองการระเบิดของภูเขาไฟจากเบกกิ้งโซดา และน้ำส้มสายชู

ขั้นตอนแรกเราให้เด็กๆ แปะดินน้ำมันรอบๆ ขวดน้ำ บางคนก็นำดินน้ำมันมาปั้นเป็นภูเขาไฟจิ๋ว

ขั้นตอนที่ 2 ทำลาวา ประกอบด้วย เบกกิ้งโซดา สีผสมอาหาร น้ำเปล่า แล้วเติมน้ำยาล้างจานหรือแชมพูลงไปเพื่อลดการฟู่ของเบกกิ้งโซดา ผสมให้เข้ากัน

ขั้นตอนที่ 3 นำลาวาที่ได้ไปเทใส่ลงในภูเขาไฟที่เราเตรียมไว้ จากนั้นให้เด็กๆ นำภูเขาไปวางบนแหล่งที่อยู่อาศัยของไดโนเสาร์ที่ทำไว้ในกิจกรรมที่แล้ว

ขั้นตอนที่ 4 เทน้ำส้มสายชูลงในปล่องภูเขาไฟจากนั้นก็สังเกตปฏิกิริยาที่เกิดขึ้น

ซึ่งนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เราเคยทำ ไปพร้อมกับเด็กๆ เมื่อเด็กๆ เทน้ำส้มสายชูลงไป ช่วงเวลานั้นเราต่างจดจ่อ ปรากฏว่าฟองฟู่ขึ้นมาเยอะมาก ทั้งเด็กและครูคือกรี๊ดดดดดแตก!!! mission complete และมีเสียงเด็กบอกว่า "ตกใจเบิด นึกว่าเสียงระเบิด" 5555 และทุกกลุ่มก็เริ่มเทน้ำส้มสายชูในแก้วตัวเองลงไป บางคนก็ทิ้งไดโนเสาร์ลงปากปล่องภูเขาไฟ

ปิดท้ายด้วยการบันทึกผลการทดลอง ซึ่งเรา ทำสมการง่ายๆ ให้เด็กได้สรุปผล

กิจกรรมที่ 4 ที่ขาดไม่ได้นั่นคือการขุดซากไดโนเสาร์ เตรียมตัวไปเป็นนักโบราณคดีกัน

นี่คืออุปกรณ์ของเหล่า little Archaeologist มีทั้งหมด 3 กลุ่ม

ได้มาแล้วก็ทำความสะอาดกันสักหน่อย

ขุดไปขุดมา ผอ.เดินมาดูเด็กพวกนี้ทำอะไรกัน555+ วัดความยาวหางดูสิ ยาวกี่เซนติเมตร เด็กเขาชอบมากเลยนะกับการเล่นตลับเมตร จากการสังเกตเด็กๆ จะหลุดคำศัพท์ทางวิทยาศาสตร์ออกมาเป็นระยะๆ

ได้มาแล้วก็นำมาวางเรียงตามแบบรูปที่เตรียมไว้ เพื่อให้เด็กๆ ได้ตรวจสอบว่ามีชิ้นส่วนไหนหายไปบ้าง และต้องหาอีกกี่ชิ้นถึงจะครบ

กลุ่มนี้ขาดไปหลายชิ้นมาก เด็กๆ ก็พยายามขุดแต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ จนหมดเวลา เราก็เลยบอกว่า หลังจากพักเที่ยงเสร็จให้ลองมาหาดูใหม่อีกรอบหนึ่งเผื่อเจอ เขาก็ไปหาใหม่อีกรอบโดยใช้กิ่งไม้ขุดๆ เขี่ยๆ จนเจอ เราก็ถามว่า ไปเจอได้อย่างไร เขาตอบกลับมาว่า มันอยู่ลึกมากค่ะ เราค่อนข้างภูมิใจในความสนใจใฝ่รู้ และพยายามของเด็กเหล่านี้มากๆ มันทำให้ความตั้งใจที่เราออกแบบกิจกรรมให้เด็กๆ สนุกแล้วผลตอบแทนคุ้มค่ากับการปั้นแป้งมากกก5555+

ขอขอบคุณเด็กๆ ที่เป็นแรงบันดาลใจในการจัดการเรียนรู้ ขอบคุณผู้ปกครองที่ไว้ใจในการสอนของเรา ขาดไม่ได้ คือขอบคุณผู้บริหารที่เปิดโอกาสให้เราได้ใช้ความรู้ที่เรียนมาอย่างเต็มความสามารถ เหนือสิ่งอื่นใดเราจงเชื่อมั่นในความรู้ ความสามารถ และก้าวเดินอย่างมั่นคง เพื่อประโยชน์สุขของเด็กอย่างหาที่สุดมิได้