บันทึกภารกิจอ่านออกเขียนได้ โดยครูจุ๊บแจง-ชลดา ชูชาติ

“เด็ก ม.1 ของเราในวันนี้ จริงๆ แล้วพวกเขาก็คือเด็ก ป.4 ที่เหมือนหลับไป 2 ปี แล้วลืมตาขึ้นมาต้องใส่ชุดมัธยมฯ เขายังปรับตัวไม่ทัน ก็ยังเล่นซนไปตามประสา บางอย่างที่เด็กมัธยมไม่เล่นแล้ว เขาก็ยังเล่นอยู่ ชอบคุย ชอบวิ่ง ชอบวาดรูป ชอบกระโดดโลดเต้น ชอบขยับร่างกาย ครูคนอื่นก็จะมองว่าทำไมเด็ก ม.1 ห้องนี้อยู่ไม่สุขเลย ไม่เรียบร้อย ทั้งที่มันเป็นธรรมชาติของเขา

“ที่ผ่านมาก็ได้แต่เตือน ขู่ว่าจะริบของ แต่พอมาทำความเข้าใจ กลับไปทบทวนสภาพของนักเรียนประจำชั้นตัวเอง เราก็ต้องมานั่งคิดว่าจะต้องทำกิจกรรมหรืออะไรสักอย่างที่เหมาะกับการเรียนรู้ของเขามากขึ้น” ครูจุ๊บแจง-ชลดา ชูชาติ โรงเรียนสุขสำราญราษฎร์รังสรรค์ เล่าถึงมุมมองของตัวเองที่เปลี่ยนไปหลังจากร่วมวงคุยครูปล่อยของ Connect และได้ลองนำไอเดียการเสริมกิจกรรมพัฒนาฐานกายไปใช้ร่วมกับการเรียนการสอนแม้จะอยู่ในช่วงเวลาที่จำกัด โดยยึดหลักในการแทรกกิจกรรมเข้าไประหว่างคาบเรียนวิชาภาษาไทย “หลังจากเราสอน ก่อนเริ่มให้นักเรียนทำงาน เราก็ชวนทำกิจกรรมให้ขยับไม้ขยับมือเล็กๆ น่อยๆ ช่วยให้เขามีสมาธิมากขึ้น และวอร์มนิ้วมือก่อนที่จะเริ่มเขียน”

🍭POP POP! สวมบทดาวติ๊กต็อก ขยับสลับมือ

ครูจุ๊บแจงชวนนักเรียนสวมบทดาวติ๊กต็อก เต้นท่าสุดฮิตจากเพลง POP! ของนายอน จากวง TWICE ซึ่งเคยเป็นชาเลนจ์อันโด่งดังเมื่อปี พ.ศ. 2565 ที่ผ่านมา ชวนนักเรียนชูมือทั้งสองข้างขึ้นมา มือข้างขวาแบออกทั้ง 5 นิ้ว มือซ้ายชูเพียงนิ้วชี้นิ้วเดียว แล้วชี้ไปที่มือขวา จากนั้นทำมือสลับไปมาสองข้างตามจังหวะเพลง

“ด้วยความชอบส่วนตัว เราชอบฟังเกาหลี เจอเพลงหนึ่งของนายอน วง TWICE ที่ร้องว่าป๊อป! ป๊อป! ท่าเต้นเพลงนี้จะเป็นการสลับมือไปมา เคยอ่านเจอว่า ไม่ได้เป็นท่าเต้นธรรมดา แต่สัมพันธ์กับสมอง ถ้าไม่มีสมาธิมากพอก็จะทำไม่ได้ นักเรียน ม.1 ห้องเราเป็นดาว TikTok อยู่แล้ว จึงเลือกกิจกรรมนี้มาชวนให้เด็กๆ ลองทำ” ครูจุ๊บแจงเล่าถึงที่มาของการนำเพลงเกาหลีมาใช้ระหว่างการสอนวิชาภาษาไทย เพื่อรวบรวมสมาธิและชวนนักเรียนขยับมือเล็กๆ น้อยๆ ก่อนเริ่มทำงานในห้องเรียน

✂️กรรไกร ไข่ ผ้าไหม ลับสมองประลองสมาธิ กับการละเล่นสุดคลาสสิก

“โดยปกติเด็ก ม.1 จะนั่งโต๊ะคู่กัน เราจะให้หันหน้าเข้าหาเพื่อนข้างๆ แล้วให้เล่น กรรไกร ไข่ ผ้าไหม เป็นเกมง่ายๆ แต่ก็ยังใช้ได้ผล น่าแปลกใจว่าเด็กบางคนไม่เคยเล่นเลย” ครูจุ๊บแจงจะเป็นคนท่อง “กรรไกร ไข่ ผ้าไหม ไข่หนึ่งใบ สองบาทห้าสิบ ห้าสิบสองบาทหนึ่งใบ ไข่ ผ้าไหม ไข่กรรไกร” แล้วคอยปรบมือให้จังหวะไปด้วย โดยเริ่มจากการท่องช้าๆ แล้วเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นเรื่อยๆ ครูจุ๊บแจงเล่าว่าเพิ่งได้ลองทำไปครั้งเดียวอาจจะยังไม่เห็นผลที่ชัดเจนนัก แต่นักเรียนสนุกไปด้วยตลอดกิจกรรม “พอเริ่มเร็วขึ้นเด็กๆ ก็จะโวยวายแล้วว่า ช้าๆ หน่อยครู ทำไม่ทัน ทำไม่ได้ เราก็จะคอยดูว่าคู่ไหนที่ทำได้ดี จะเรียกออกมาแบทเทิลกัน เพื่อนก็จะลุ้นว่าใครจะทำได้ดีกว่ากัน”

🐰มีแมลงตัวหนึ่ง บินมาเกาะจมูกกระต่าย

“สมัยเรียนมหาวิทยาลัยเราทำกิจกรรมสันทนาการเยอะ จึงหาเพลงทำกิจกรรมในค่ายมาปรับใช้ให้เด็กๆ ลองทำท่าตามครู จากนั้นเราก็ค่อยๆ เร่งจังหวะ บางคนก็จะบอกว่า “ครูทำไม่ทันแล้ว” แต่บางคนก็บอกว่า “ครูหนูทำได้นะ! นี่ๆ ดูสิ!” เราก็จะชวนทำด้วยกันไปเรื่อยๆ จนกว่าเด็กเกินครึ่งห้องจะทำได้” ครูจุ๊บแจงเล่าว่ามีเด็กบางคนที่อาย ไม่กล้าทำท่าตามอยู่บ้าง ก็ปล่อยให้แต่ละคนทำเท่าที่ทำได้ เพราะเป้าหมายคือการให้นักเรียนได้ผ่อนคลาย ทำกิจกรรมขยับไม้ขยับมือ ขยับแขน ก่อนเขียนหนังสือ “พอได้วอร์มมือก่อน ก็ทำให้เขียนได้ลื่นไหลมากขึ้น มือเราได้ใช้งานแล้ว เวลาเขียนก็จะทำได้ดีขึ้นไปด้วย”

“เรามาเจอเด็กตอนที่เขาโตแล้ว ไม่เคยได้รับการเยียวยา เขามาเจอเราด้วยสภาพไม่พร้อม บางคนอ่านได้บ้าง บางคนไม่ได้เลย คิดว่าสิ่งที่เราต้องการมากๆ เลยคือเวลา เพราะการอ่านออกเขียนได้ เหมือนจะง่าย แต่ยากมากเลย มันไม่ใช่แป๊บๆ แล้วจะทำได้ ต้องมีกระบวนการหลายอย่าง และเราต้องการความช่วยเหลือจากหลายภาคส่วน การจัดกิจกรรมฐานกาย เคลื่อนไหวสรีระ ไม่ใช่แค่วิชาภาษาไทยที่ทำได้ พละศึกษา สุขศึกษา วิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ทำได้หมดเลย แค่ลองหากิจกรรมเล็กๆ แทรกเข้าไประหว่างที่เขาเรียนอยู่ แค่ได้ลองขยับร่างกาย ก็จะช่วยส่งเสริมพัฒนาการของนักเรียนได้มากขึ้น”