การสอนเรื่องคำเป็น คำตาย เป็นเรื่องที่ไม่ได้ยาก แต่เป็นเรื่องที่ "สำคัญมาก" ในการเรียนการสอนภาษาไทย เนื่องจากเป็นเรื่องพื้นฐานในการจำแนกคำหรือพยางค์เพื่อนำไปสู่การผันอักษรซึ่งผันต่างกันระหว่างคำเป็นและคำตาย พูดง่าย ๆ คือ จะผันอักษรได้ต้องเรียนรู้เรื่องคำเป็นและตายให้รู้เรื่องเสียก่อน

แต่ ๆๆๆ วันนี้กรมีสิ่งมานำเสนอคุณครูทุกท่าน นั้นคือขั้นนำการสอนเรื่องคำเป็นคำตาย ที่คุณครูทุกท่านสามารถนำหลักคิดของสิ่งที่กรนำเสนอ ไปประยุกต์ใช้เป็นขั้นนำได้ในทุกวิชา โดยขั้นนำวันนี้จะสามารถไปประยุกต์ใช้กับการสอนเรื่องที่มีการแบ่งประเภทที่ชัดเจน เช่น คำเป็นคำตาย ชนิดของประโยค ชั้นบรรยากาศ ชนิดของหิน จำนวนตรรกยะ อตรรกยะ พอมองเห็นภาพขึ้นไหมครับว่าเรื่องที่มีการแบ่งประเภทชัดเจนที่กรหมายถึงนั้นคือเรื่องประมาณไหน

ถึงเวลาที่ทุกท่านลอยคอ เอ้ย รอคอยแล้ว วันนี้กรจะมานำเสนอขั้นนำของการสอนเรื่องคำเป็นคำตายของกร ซึ่งขั้นนำนี้กรได้รับแรงบันดาลใจมาจากการสอนของน้องในคณะของกร "น้องเนสเล่" ที่ใช้วิธีนี้ในการสืบหาฆาตรกรในการเชื่อมโยงสู่การระบุชนิดของประโยค

น้องเนสเล่ น้องที่สอนได้สุดยอดมาก ๆ ตอนนั้นกรเป็นรุ่นพี่หลักสูตรรุ่น 5 ปีรุ่นสุดท้ายที่ต้องเรียนวิชาวิธีวิทยาการสอนกับน้อง แล้วเห็นสิ่งที่น้องสอนแล้วยังอึ้งเลยว่าเออน้องคิดได้ไง

และแล้วก็ถึงเวลาที่ทุกท่านรอคอยว่ากรประยุกต์แนวคิดของน้องเนสเล่ไปสู่ขั้นนำของการสอนเรื่องคำเป็น คำตายได้อย่างไร ไปดูกันเลย

ในช่วงเวลาที่สอนเรื่องนี้ตอนนั้นดาบพิฆาตอสูรภาค 2 ย่านเริ่งรมเพิ่งเข้าออกมา นักเรียนชอบมาก ๆๆๆๆๆ ก็ได้โอกาสนี้แหละด้วยการบอกนักเรียนว่า "วันนี้เราจะมาเป็นหน่วยพิฆาตอสูรกัน" (จากนั้นกรี๊ดอีกแล้วนักเรียนกร555555555555)

โดยกิจกรรมที่กรใช้สอนนักเรียนในวันนี้ ชื่อว่า "ตามล่าหาปีศาจ"

เริ่มต้นจากการเล่าให้นักเรียนฟังแบบ กุ๊ก กุ๊ก กู๋ หลอน ๆ นักเรียนจะได้ตื่นเต้น

ที่หมู่บ้านห่างไกลแห่งหนึ่ง มีคนถูกปีศาจฆ่าในบ้านพักแห่งหนึ่ง ซึ่งหญิงคนนั้นเป็นหญิงสูงศักดิ์ (ป.ล.ที่ต้องเป็นผู้หญิงเพราะในการ์ตูนเป็นแบบนั้นนะครับเด็ก ๆ จะได้เห็นภาพ)

หญิงคนนี้เป็นหัวหน้าของเกอิชาในหมู่บ้าน การฆาตรกรรมครั้งนี้น่าสยดสยองเป็นอย่างมาก โดยปรากฎสิ่งสำคัญ คือ "นักเรียนคือคนที่เห็นเหตุการณ์เพียงคนเดียว และสามารถระบุตัวได้ว่าใครคือปีศาจที่ฆ่าเกอิชาคนนี้"

แต่นักเรียนไม่สามารถบอกกับหน่วยพิฆาตอสูรโดยตรงได้ว่าใคร คือ "ปีศาจ" เพราะนักเรียนจะถูกฆ่าตายทันที

โดยมีผู้ต้องสงสัยว่าเป็นปีศาจที่ปลอมตัวมาอยู่ 5 คนได้แก่ ก ข ค ง และ จ

โดยนักเรียนต้องบอกใบ้หน่วยพิฆาตอสูรโดยการ.....

และนักเรียนทุกคนต้องตั้งใจสังเกตให้ดีว่าคำไหนคือคำที่แตกต่างเพื่อหาปีศาจให้เจอ ไม่งั้นมันจะฆ่าพวกเราหมดหมู่บ้านแน่ ซึ่งคำใบ้ของผู้ต้องสงสัยแต่ละคนคือ

คำซึ่งเป็นตัวแทนของผู้ต้องสงสัย ก คือ กล้า

คำที่เป็นตัวแทนของผู้ต้องสงสัย ข คือ สี่

คำที่เป็นตัวแทนของผู้ต้องสงสัย ค คือ สระ

คำที่เป็นตัวแทนของผู้ต้องสงสัย ง คือ มือ

และคนสุดท้ายมีคำที่เป็นตัวแทนของผู้ต้องสงสัย จ คือ ปู และจากนั้นกรก็ให้นักเรียนระดมความคิดว่า ....

และก็ถึงส่วนที่นักเรียนรอคอย นั้นคือ ใครกันแน่ที่เป็นปีศาจ

จากนั้นกรก็ชวนนักเรียกถกประเด็นว่าทำไมผู้ต้องสงสัย ค ที่ได้คำเป็นตัวแทนคือ สระ จึงเป็นปีศาจ คำนี้แตกต่างจากคำอื่นอย่างไร

ครูก็อธิบายต่อว่า คำว่า สระ เป็นเพียงคำเดียวที่เป็นสระเสียงสั้นจึงแตกต่างจากคำอื่นซึ่งเป็นคำที่ไม่มีตัวสะกดเช่นเดียวกันแต่เป็นสระเสียงยาวทั้งหมด แล้วจึงค่อยเชื่อมไปสู่ว่าลักษณะแบบไหนจึงเป็นคำเป็นและคำตายในขั้นสอนต่อไป

แนวคิดขั้นนำที่กรเสนอให้คุณครูทุกท่านในวันนี้ สามารถประยุกต์ได้หลากหลายวิชา เช่น คณิตศาสตร์ก็สามารถนำไปเป็นขั้นนำของเรื่องจำนวนเฉพาะ จำนวนตรรกยะ อตรรกยะได้ วิชาสังคมก็สามารถนำไปใช้เป็นขั้นนำของการสอนเรื่องภูมิศาสตร์ได้ กล่าวง่าย ๆ คือ เรื่องอะไรก็ตามที่เป็นความรู้ที่การแบ่งประเภทของข้อมูลที่แตกต่างกันอย่างชัดเจนสามารถนำไปใช้ได้ทั้งหมด

ป.ล. จำได้ว่าคาบนี้เป็นคาบนิเทศก์การสอนที่อาจารย์ต้องมาดูเราสอน แต่อาจารย์ไม่ว่าจึงต้องอัดคลิปส่งแทน ได้ย้อนกลับมาดูคลิปที่สอนนักเรียนแล้วก็คิดถึงนักเรียนมาก ๆๆๆๆ อยากกลับไปสอนอะไรสนุก ๆ แบบนี้อีก

ภาพนักเรียนกำลังเดินคุยกันเพื่อสอบถามกันว่าใครคือปีศาจและใช้เหตุผลอะไรอธิบาย

ป.ล. เดี๋ยวกรจะพยายามเขียนสิ่งที่กรเคยสอนไปแล้วในทุก ๆ วันนะครับ หวังว่าสิ่งที่กรทำจะเป็นประโยชน์กับทุก ๆ ท่าน