ห้องเรียนแห่งความสุข

ด้วยการสร้างพื้นที่ปลอดภัยในการเรียนรู้

ที่ครูโค้ช ต้องเชิญผู้เรียนให้กล้าออกจาก Comfort zone 

กล้าที่จะก้าวออกมา เพื่อการเรียนรู้ 

แม้พื้นที่ถัดมาคือ Fear zone โดยต้องใช้ความกล้าหาญ

แต่หากผู้เรียนรู้ว่ามีครูโค้ช เป็นผู้ชี้ทางบรรเทาทุกข์ และชี้สุขเกษมสานต์

คอยรับฟัง ถาม สะท้อนกลับ และชื่นชม  (สนใจอ่าน คลิกที่นี่ ) 

การเปิดใจ เข้าสู่ Learning zone ก็เป็นเรื่องง่าย

สู่ Growth zone เพื่อการเติบโตต่อไปได้

ครูโค้ช จึงต้องมีทักษะในการสื่อสาร

เพื่อให้ผู้เรียนเกิดการเรียนรู้อย่างมีความสุข

การตระหนักรู้ (Awareness) ของผู้เรียนจึงเกิดขึ้น

หากเรามาดู Learning Journey 

บันไดขั้นแรก ไม่มีใครรู้ว่ายังไม่รู้อะไร

ความสนใจ กระหายอยากรู้จึงไม่เกิดขึ้น

ถ้าครูโค้ช สร้างแรงบันดาลใจ (Passion) ให้ผู้เรียนได้

ผู้เรียนก็จะรู้ว่ามีสิ่งใดที่เขายังไม่รู้อีกบ้าง ซึ่งเป็นบันไดขั้นที่ 2 

โดยครูโค้ชอาจใช้ Inquiry Based Learning สร้างโจทย์ปัญหา

หรือสถานการณ์ที่เกี่ยวข้องในชีวิต (Life Situations) 

เมื่อศิษย์พร้อม ครูก็ปรากฏเอง เพราะผู้เรียนอยากเรียนรู้กับเราแล้ว

นำสู่การฝึกฝืน ฝึกฝน และเรียนรู้ ซึ่งเป็นบันไดขั้นที่ 3 

จนเกิดความเชี่ยวชาญ ชำนาญการ เรียกได้ว่า 

Unconscious Competence ซึ่งเป็นบันไดขั้นที่ 4

คือทำโดยอัตโนมัติ จากความเชี่ยวชาญอย่างมืออาชีพ

จุดเปลี่ยน คือ ความสุข

ความสุขในห้องเรียน เกิดจาก ครู

ครู จึงต้องเปลี่ยนบทบาทเป็น ครูโค้ช

ที่ต้องนำพาให้ผู้เรียนของเรา

กล้าที่จะก้าว แล้วเดินร่วมทางไปด้วยกัน  

⇧ เพื่อขยายความให้เข้าใจง่ายขึ้น คลิกชมคลิปด้านบน

โดย ดร.เทอดทูน ไทศรีวิชัย กันก่อนนะครับ 🥰