เวลา 630 วันที่อยู่กับเด็กมาเริ่มจาก 8 15 และ 19 คน ตามลำดับ พบว่าเด็กค่อนข้างสนุกกับการเรียนรู้แบบลงมือกระทำ ยิ่งเด็กหัวเราะมากเท่าไหร่ ความสุขยิ่งทวีคูณเท่านั้น แต่สิ่งที่เป็นความคับข้องใจเรามาตั้งแต่รุ่นที่ 2 ที่มีเด็กเพิ่มมาเท่าตัว คือ การสอนให้เด็กตื่นเต้น เร้าใจ จนก่อให้เกิดความเร่งรีบในการค้นหาคำตอบของชีวิตไม่ว่าจะเป็นทั้งตัวครูและเด็กเอง ทำให้บางอย่างได้หล่นหายระหว่างทาง เราจึงตระหนักถึงการเห็นคุณค่าของช่วงเวลาที่หายไป โดยการชะลอความเร่ง เพิ่มความรอบคอบผ่านกิจกรรมซึมซับธรรมชาติ (Natural bathing )
เริ่มด้วยการสำรวจพื้นที่ในโรงเรียนว่ามีส่วนไหนที่สามารถทำกิจกรรมที่เย็นทั้งกายและจิต จึงค้นพบต้นไม้ใหญ่ที่ให้ร่มเงา เราและเด็กๆ จึงพากันออกเดินทางมายังใต้ร่มเงาแห่งนี้
เมื่อถึงแล้วเด็กๆ ค่อย ปูเสื่อจับจองพื้นที่ จากนั้นเราให้เด็กๆ สำรวจสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัวว่ารู้สึกอย่างไรบ้างระหว่างที่คุณครูจุดไฟ ต่างก็พบกับคำตอบที่หลากหลาย เช่น
-ก้อนเมฆมีควาสำคัญยังไง
-เย็นมากเลยคุณครู จนผมง่วงนอนแล้ว
-มีมดด้วยคุณครู
เมื่อทุกอย่างพร้อมแล้วเราก็แนะนำกิจกรรมโดยการให้เด็กๆ ส่งเทียนไปให้เพื่อนข้างๆ อย่างระมัดระวัง ช้าๆ เมื่อส่งไปได้เพียง 3 คน พบว่าเทียนเล่มนี้ได้ดับลง เราจึงให้เด็กๆ ช่วยกันหาสาเหตุว่าเพราะเหตุใดไฟจึงดับ พบว่า ณ ช่วงเวลานั้นได้มีลมพัดผ่านเข้ามาไฟจึงดับตัวลง แต่ไม่เป็นไรเราช่วยกันจุดไฟใหม่ จนสำเร็จ และสามารถส่งต่อไปยังคนสุดท้ายได้
ระหว่างที่เด็กๆ ส่งเทียนเล่มนี้เราได้จุดเทียนหอมไว้ตรงกลาง 2 เล่ม พบว่าเทียนยังเปล่งแสงอยู่ เราจึงทำสัญญากับเด็กๆ ว่าเราจะนั่งสมาธิจนกว่าไฟ 2 ดวงนี้จะดับ ใช้เวลาประมาณ 5 นาที
เมื่อเทียนดับลง เราจึงให้เด็กๆ สัมผัสเทียนที่อุ่นๆ ผ่านประสาทสัมผัส พบว่าบางคนกลัวร้อนไม่กล้าจับ แต่เมื่อลองสัมผัสแล้วกลับไม่ร้อนอย่างที่คิด ซึ่งเด็กต่างก็จะเกิดการตระหนักรู้ถึงขีดจำกัดทางกายภาพของตนเอง
ก่อนจบกิจกรรม เด็กๆ ต่างสะท้อนความรู้สึกออกมาผ่านการบอกเล่า ดังนี้
-รู้สึกสนุก
-ชอบ อยากทำอีก
-รู้สึกหิวข้าว
-รู้สึกร้อน
.
สุดท้าย การจดจ่ออยู่กับธรรมชาติรอบตัว ฟังเสียงลม ห่มไอแดด ลืม Enjoy the moment อยู่กับลมหายใจ ณ ปัจจุบัน จะทำให้เราใจเย็น รอบคอบ ทุกอย่างที่กล่าวมานี้ต้องอาศัยการกระทำที่ ย้ำ ซ้ำ ทวน พฤติกรรมที่คาดหวังจึงจะปรากฏให้เด่นชัด เอาใจช่วยพวกเราด้วยนะทุกคน
แท็กที่เกี่ยวข้อง
