เสียงนั้นสำคัญไฉน ทำไมเหล่าซือต้องชอบให้หนูออกเสียงจีนให้ถูก!!

เด็กๆที่เรียนภาษาจีนต้องทราบกันเป็นอย่างดีอยู่แล้วว่า ภาษาจีนนี่ก็มีเสียง มีวรรณยุกต์เหมือนกับภาษาไทยซึ่งเป็นภาษาแม่ของเรา

แต่สิ่งที่ทำให้เด็กเรียนจีนปวดหัวและปวดใจที่สุดคือ จำวรรณยุกต์และเสียงวรรณยุกต์ไม่ได้สักที เสียงไหนคือเสียงแรก เสียงสองหันไปทางไหน

วันนี้เรามีแนวทางการสอนและสื่อที่สามารถนำไปปรับและประยุกต์ต่อยอดในการพัฒนาภาษาจีนได้ค่ะ 🥰

The magic finger ได้ลองใช้และออกแบบมานานนนและสามารถใช้ได้จริงและยังทำให้เด็กๆสนุกด้วย เพราะมันตลกกก

เทคนิคที่ 1 ใครว่าเรียนภาษาไม่ต้องใช้จินตนาการ

ในขั้นนี้เราจะให้นักเรียนใช้ความรู้ควบคู่กับจินตนาการด้วยว่า เสียงวรรณยุกต์และรูปของวรรณยุกต์จีนแต่ละเสียง เปรียบเสมือนการขึ้นเขา

เราจะใช้มือข้างซ้ายในการจำลองว่า นิ้วมือที่มีความสูงต่ำที่ต่างกัน ให้เป็นความสูงต่ำของระดับทางที่จะขึ้นเขาของนักผจญภัย (เป็นการสร้างภาพจำให้นักเรียน)

• เสียงที่ 1 ( — ) คือการเดินอยู่บนเส้นทางเรียบๆ ไม่เหนื่อย เสียงก็จะเรียบๆ “อาาาาาา”
• เสียงที่ 2 ( / ) คือการเดินขึ้นเนินเขา ต้องอาศัยแรงเยอะ เสียงก็เลยจากระดับต่ำไประดับสูง เปรียบเสมือนการขึ้นเขา (อ๋าาาาาาา)
• เสียงที่ 3 ( v ) คือการเดินตกหลุม เสียงจากสูงก็ลงไประดับต่ำแล้วเราก็ตะเกียกตะกายขึ้นมาจากหลุม กลายเป็น (อ่าาาาาาาา)
• เสียงที่ 4 ( \ ) คือการเดินลงเขา ด้วยความเร็ววววว เพราะบนเนินเขาช่างอันตรายมีทั้งหลุมทั้งบ่อ แสนจะทนไม่ไหว สุดท้ายเลยตะโกนออกไปด้วยความอัดอั้นว่า ( อ้าาาาาา )

ซึ่งวิธีการสอนจะสามารถปรับเปลี่ยนได้ตามความถนัดของคุณครูได้เลย แต่สำหรับนักเรียนของเรา เด็กๆก็จะตลกว่า “ ครูทำอะไรของครูเนี่ยยยยยย” แต่เมื่อเขาได้ฝึกฝนเอง ก็จะชอบยกมือน้อยๆของตัวเองมาดูแล้วจำลองว่าตัวเองกำลังผจญภัยในเนินเขา

เทคนิคที่ 2 ยึดหลักการให้ขึ้นใจ

“ นำไปใช้ แก้ไข ฝึกฝน จดจำ ”

เมื่อมีการฝึกฝนเกิดขึ้น ก็ย่อมข้อผิดพลาดเป็นธรรมดา

สิ่งที่ครูจะต้องยึดถือเลยก็คือเมื่อนักเรียนได้นำการเรียนรู้นี้ไปใช้แล้ว

หากเขาออกเสียงผิดต้องแก้ไขทันที

เมื่อแก้ไขปล้วให้นักเรียนฝึกฝนจนกว่าจะคล่องแคล้วเมื่อคล่องแคล่วแล้วก็จะเกิดการจดจำไปโดยธรรมชาติเพราะผ่านการฝึกฝนมาแล้ว