พอจะสอนเรื่อง ไฟฟ้า ป.6 ค้นหาไอเดียก็จะพบแต่ ฉีกกระดาษเป็นเศษเล็กๆแล้ว นำผ้าถูไม่บรรทัด ลองดูดเศษกระดาษขึ้นมาแล้วก็จบ

.

.

เเม้แต่คนสอนเองก็ ลองนำผ้ามาถูไม้บรรทัด ดูดเศษกระดาษขึ้นมาพอขึ้นก็เป็นอันสำเร็จ

.

ตอนนั้นเราเตรียมแล้วค่ะ เศษผ้า + กระดาษ ตามที่มีมาแต่ดั้งเดิม

.

แต่ดันมีคาบว่างคาบหนึ่งก่อนวันจะสอนไฟฟ้าสถิต มีเจ้าป.6 มานั่งพูดคุยด้วย เราก็ถามเวลาว่าง หรือวันหยุดนร.ชอบไปทำอะไร (นร.อยู่บนดอยค่ะ)

นร. ตอบแถบจะเป็นเสียงเดียวกันทั้งผู้หญิง ผู้ชายว่า.....ไปปปตกกกปลาาาาาา

.

.

เลยได้ไอเดีย บอกเด็กไปว่า คาบหน้าครูจะพาไป ตกปลาาาา นะเด็กๆ (นร.เย้ด้วย อึ้งไปด้วย ถามว่าปลาจริงๆใช่ไหมคะ 5555)

.

พอถึงคาบ นร.งง ไหนครูว่าจะพาไปตกปลา ครูก็บอกว่าจะพาตกปลาในห้องนี้แหละ จากนั้นเราก็ถามตอนนี้มีปลารึยัง (นร. ยังค่ะ/ครับ)

.

ครูก็ให้นักเรียนทำปลาตัวเล็กๆสัก 10 ตัว ต่อกลุ่ม

.

จากนั้นมีปลาแล้ว จะเอาอะไรตกปลาดีน้า หาที่ตกปลาในห้องเรียนซิ้ (นร. งง กันใหญ่ 5555)

ลองนำไม้บรรทัดตกดูซิปลาติดเบ็ดรึเปล่าน้า

.

ไม่ติดทำไงดี ครูก็ลองเอาผ้ามาถูๆไม้บรรทัดดู สักพักพอ ปลาตัวแรกติดเบ็ด นร.ตื่นเต้นกันใหญ่ )

.

ครูเลยให้ภารกิจกลุ่มไหนตกปลาติดเบ็ดได้ ครูจะให้คะแนน

(ครูแจกไม้บรรทัดพลาสติกให้ + เศษผ้า ) ผลที่ได้คือ......

1. นักเรียน ไม่ใช้ไม่บรรทัดครูเลยค่ะ 555 บอกว่ามันติดเบ็ดช้าค่ะ หนูใช้ปากกา ลองถูกับ กระดาษษษ (นี่คือการทดลองที่แท้จริงค่ะ เขาลองใช้ ปากกาพลาสติกแทนไม้บรรทัดพลาสติก เขาลองใช้กระดาษที่ฉีกมาจากสมุดเรียน มาถู เขาบอกว่า ผ้าครูถูไม่ทันใจ ปลาไม่ขึ้นสักที คาบนี้นักเรียนได้สอนครูมากมาย วิทยาศาสตร์ คือการทดลองที่แท้จริง กับสิ่งรอบตัว โดยที่ นร.เป็นคนให้ไอเดียใหม่ๆกับครูด้วยซ้ำไป)
2. นักเรียนทำให้ครูรู้ว่า แค่เปลี่ยน คำพูด จาก ไม้บรรทัดดูดเศษกระดาษ กลายเป็น พาไปตกปลา (ปลากระดาษจิ๋ว) นร.ก็ตื่นเต้น พอเขาตกปลาติดบนปากกาเขาดีใจมากตื่นเต้นทุกโต๊ะค่ะ
3. ครูได้รู้ว่า เราลองไปอยู่ในโลกของเด็กสักนิด แม้จะเป็นเรื่องสมมติ แต่ถ้าเขามีความสุข คาบนั้นจะได้กำไรทั้งครูทั้งนักเรียนเลยหล่ะค่ะ เหมือนจะมีของเเถมเป็นได้ใจนักเรียนด้วยนะคะ
4. มาดูภาพกันค่ะ

**** แต่วิธีนี้มีข้อเสีย 1 อย่างนะคะ..

(หมดคาบแล้ว ครูอาจจะพบซากปลาตายเกลื่อนห้องเลยค่ะ แต่เป็นการเก็บซากปลาที่มีความสุขที่สุดเลยค่ะ ขอบคุณนักเรียนนะคะผู้ให้ไอเดีย ผู้เรียน ผู้สอนครูที่แท้จริง byครูตะวันเฉย)