โป หรือแพนด้ายักษ์ ในกังฟู แพนด้า

ที่ได้รับเลือกเป็นนักรบมังกร

มีความสามารถ และเก่ง มาแต่กำเนิดเลยหรือไม่ ?

พรสวรรค์ กับ พรแสวง

ต้องมาคู่กัน การดึงศักยภาพออกมาให้เจิดจรัส

ขึ้นอยู่กับมุมที่จะมองของคนเป็นครู

ว่าเลือกมองในจุดแข็ง หรือมุ่งแต่จ้องจับผิดเท่านั้น 

อาจารย์ชิฟู (Master Shifu)

คือผู้ที่บ่มเพาะโป (กังฟูแพนด้า) 

ให้มีสมรรถนะ โดยใช้จุดแข็ง (สนใจอ่านเรื่องจุดแข็ง คลิกที่นี่)

หากเราได้ชมฉากที่เจ้าโป ปีนขึ้นไปกินคุ๊กกี้ถั่ว

ทำให้ได้เห็นมุมมองของอาจารย์ชิฟู ว่าเป็นครูโค้ช

ที่จ้องจับถูก และเห็นศักยภาพของโป

ว่าปีนขึ้นไปได้อย่างไร นำมาซึ่งการได้ไปฝึกวิทยายุทธ์

ตามศักยภาพ (Potential) ที่โปมีพรสวรรค์อยู่แล้ว

โดยอาจารย์ชิฟู เน้นเรื่องการฝึกฝืน ฝึกฝน จนเกิดทักษะ

และใช้การสร้างแรงจูงใจ เป็นสิ่งเร้า (ซาลาเปา)

จากฉากที่ฝึกทักษะ เราเห็นอาจารย์ชิฟู

ลงมือฝึกวิทยายุทธร่วมกับโป และเป็นต้นแบบทำให้ดูเป็นตัวอย่าง

แสดงให้เห็นถึงการฝึกฝน ว่าครูต้องสาธิตให้ดู

ไม่ใช่เอาแต่บรรยายเพียงอย่างเดียว 

แล้วเมื่ออาจารย์ชิฟูสาธิต ก็ให้โปได้ลงมือปฏิบัติ

โดยมีอาจารย์ชิฟูคอยดูแล เป็นโค้ชอยู่ใกล้ ๆ

เพื่อชี้แนะแนวทาง และให้กำลังใจอยู่ตลอด

Performance Assessment 

คือการประเมินทักษะการปฏิบัติ

ที่อาจารย์ชิฟู ได้สร้างลานประลอง

เพื่อประเมินทักษะที่ได้เรียนรู้

ว่าโปมีความสามารถสมควรผ่านการประเมินหรือไม่

หลังจากได้เรียนรู้ในแบบ Competency Based Learning ไปแล้ว

หัวใจสำคัญของการจัดการเรียนรู้

คือความเชื่อใจกัน ระหว่างครูกับศิษย์

หากศิษย์มีความเชื่อมั่นในตัวอาจารย์แล้ว

การเรียนการสอนก็เป็นไปได้โดยง่าย

คนเป็นครู จึงต้องเป็นต้นแบบที่ดี

สร้างพื้นที่ปลอดภัยในการเรียนรู้ให้กับศิษย์

เพราะต่อให้บทเรียนจะยากเพียงใด

ครู คือสื่อกลางนำพาไปสู่สมรรถนะที่พึงประสงค์ได้

เหมือนอาจารย์ชิฟู ที่แม้บทเรียนจะยากและท้าทาย

แต่เมื่อโป มอบทั้งใจและกายเป็นลูกศิษย์แล้ว

ครูและศิษย์ ก็เดินทางร่วมเรียนรู้ไปด้วยกันได้ไม่ยาก