“ความฉลาดรู้ด้านการอ่าน” คือ ความสามารถที่จะทำความเข้าใจกับสิ่งที่ได้อ่านและสามารถนำไปใช้ ประเมิน สะท้อนออกมาเป็นความคิดเห็นของตนเอง มีความรักและผูกพันกับการอ่าน เพื่อให้บรรลุเป้าหมาย พัฒนาความรู้ ศักยภาพและการมีส่วนร่วมในสังคม รู้ที่ 1 รู้ตำแหน่งเนื้อหาสาระ ผู้อ่านจะต้องอ่านเนื้อเรื่อง เพื่อให้เกิดความรู้ความเข้าใจถึงใจความสำคัญของเรื่องได้อย่างครบถ้วนและละเอียดถี่ถ้วน รวมถึงการรู้ตำแหน่งข้อสนเทศในบทอ่าน รู้ที่ 2 รู้ใจความและความหมายของเนื้อเรื่องหรือบทอ่าน เป็นการอ่านที่อาศัยทักษะการรตีความของผู้อ่านว่าเนื้อเรื่องนั้นมีความหมายว่าอย่างไร และบูรณาการเนื้อหาของเรื่องที่ได้อ่านกับความรู้ที่ผ่านมา โดยการคาดคะเนตามหลักการเหตุและผล หรือสรุปจากหลักเกณฑ์หรือข้อเท็จจริง ซึ่งอาจจะต้องเชื่อมโยงข้อมูลกับข้อความหรือบทอ่านที่หลากหลาย ด้วยกระบวนการสร้างข้อสรุป รู้ที่ 3 รู้จักการประเมินและสะท้อนความคิดเห็นต่อบทอ่าน ผู้อ่านต้องตัดสินว่าเนื้อหานั้นมีความถูกต้อง เที่ยงตรง และ/หรือ เป็นกลางหรือไม่ ซึ่งอาจเกี่ยวข้องกับการระบุถึงแหล่งที่มาของข้อมูล และประเมินว่าเนื้อหาและรูปแบบของเรื่องแสดงจุดประสงค์และมุมมองของผู้เขียน เมื่อผู้อ่านต้องอ่านเนื้อเรื่องหลากหลายเรื่อง ขัดแย้งกัน ผู้อ่านจำเป็นต้องคำนึงถึงข้อข้ดแย้งและหาวิธีจัดการกับข้อข้ดแย้งนั้น (แหล่งข้อมูลอ้างอิง https://pisathailand.ipst.ac.th/about-pisa/reading_literacy_framework/ และhttps://www.edbathai.com/Main2/