เคยตั้งคำถามกับตัวเองไหมว่าเราสอบเพื่ออะไร ?
การสอบเป็นกระบวนการหนึ่งของการวัดและประเมินผลผู้เรียน (และกระบวนการจัดการเรียนรู้) เราประเมิน (Assessment) เพื่อ
ยิ่งกากบาทเด็กยิ่งทุจริต เพราะเราหลาย ๆ คนก็เริ่มทุจริตจากการสอบในห้องเรียน ทำไมเราจึงเลือกทุจริตการสอนทั้ง ๆ ที่รู้ว่ามันไม่ดี ? เพราะส่วนใหญ่ทุกคนคุ้นเคยกับประเมินแล้วตัดสินเลย ผู้เรียนไม่มีโอกาสได้ปรับปรุง แก้ไขความผิดพลาดของตนเอง ไม่มีโอกาสแม้จะตรวจสอบและยืนยันความคิดของตัวเอง....ทำให้ทุ่วงเวลาในการสอบมักพรากความมั่นใจไปจากนักเรียนของเรา
ยิ่งสอน ยิ่งเห็นครูหลาย ๆ ท่านแชร์ความคิดการสอน เราก็ยิ่งเกิดคำถามกับตัวเองว่า...เราวัด ประเมินผลแบบเดี่ยว คู่ กลุ่ม แบบห้องเรียนได้ไหม ? ...ได้สิ ! เราสามารถให้นักเรียนสอบแบบเปิดหนังสือได้เพราะคนเราไม่จำเป็น/ ไม่สามารถจำทุกอย่างบนโลกได้ สิ่งนี้จึงทำให้โลกเรามีตำรา หนังสือ และห้องสมุดไว้ศึกษา ค้นคว้า และอ้างอิง และสุดท้ายเรามีเครื่องมือวัดมากกว่าแค่เฉพาะแบบทดสอบ
เราจึงเริ่มเปลี่ยนการสอบเรื่องคำยืมภาษาต่างประเทศในภาษาไทยใหม่จากเดิมเป็นข้อสอบแบบกากบาทให้เป็นการสอบแบบกลุ่ม เพราะตัวชี้วัดนี้เน้นให้ผู้เรียนวิเคราะห์คำภาษาต่างประเทศในภาษาไทยได้....ซึ่งเหตุผลส่วนหนึ่งที่ปรับเปลี่ยนก็มาจากการสอบถามผู้เรียนตั้งแต่ต้นคาบเรียนและระหว่างเรียนแล้วว่าต้องการให้ชั่วโมงนี้วัดผล/ สอบอย่างไร.....มาดูกันว่าผลจะโอเคไหม
เราเริ่มด้วยการแบ่งกลุ่มผู้เรียนก่อนเรียน ชี้แจงจุดประสงค์ของการแบ่งกลุ่ม จุดประสงค์การเรียนรู้ และวิธี/ แนวทางการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ รวมถึงเกณฑ์การให้คะแนนของหน่วยการเรียนรู้นี้ หลังจากนี้นักเรียนจะรู้ว่าทุกการเรียนรู้ในแต่บะชั่วโมงจะส่งผลต่อกลุ่มของตนเอง
หลังจากการสอนเรื่องคำภาษาต่างประเทศในภาษาไทยเสร็จแต่ละเรื่อง ครูจะมอบหมายงานให้นักเรียนไปสรุปความรู้ที่ได้ในผังความคิด (ใช้พื้นที่แค่คนละ 1 แผ่น ไม่เน้นสวยแต่เน้นอ่านรู้เรื่องและสรุปเป็นภาษา/ รูปแบบของตนเอง) จนสุดท้ายนักเรียนจะได้ผังความคิดคำภาษาต่างประเทศในภาษาไทยของนักเรียนเอง
ผังความคิดที่นักเรียนทำครูจะอนุญาตให้นักเรียนนำมาใช้ดูประกอบการสอบได้และการสอบจะใช้กระบวนการกลุ่ม นักเรียนสามารถปรึกษา อภิปราย แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันในกลุ่มได้ ยืนยันคำตอบกันได้เมื่อความคิดเห็นไม่ตรงกัน ตรงนี้สนุกมากเลย....เพราะเราจะได้เห็นการถกเถียง การยืนยันจากความรู้ แหล่งอ้างอิงที่ตนเองสรุปมา และที่สำคัญเป็นการจับกลุ่มแบบคละสมาชิก ทุกคนกระตือรือร้นที่จะหาคำตอบเพื่อทำให้กลุ่มของตนเองได้คะแนนมากที่สุด ผิดพลาดน้อยที่สุด "ทุกคนอยากมีส่วนร่วมในการสอบ"
คำที่เราให้นักเรียนวิเคราะห์มีทั้งหมด 40 คำ แบ่งเป็นคำไทยแท้ 10 คำ คำยืมจากภาษาเขมร 10 คำ คำยืมจากภาษาบาลี 10 คำ และคำยืมจากภาษาสันสกฤต 10 คำ รวมทั้งหมด 40 คำ โดยให้เวลาทำทั้งหมด 20 นาที (ตรงส่วนนี้ครูสามารถปรับตามบริบทของเราเองได้เลย การสอนเป็นของเรา ห้องเรียนเป็นของเรา เราออกแบบได้ เพื่อการเรียนรู้ที่ดีที่สุด)
จากนั้นจึงแลกเปลี่ยนกันเฉลยโดยให้แต่ละกลุ่มมีส่วนร่วม คำถามแรกที่เราใช้ไม่ใช่ "คำใดถูก" แต่เป็น "คำไหนที่ไม่มั่นใจ" แล้วให้แต่ละกลุ่มช่วยกันอธิบายว่าจริง ๆ แล้วคำนี้เป็นคำยืมจากภาษาใด สังเกตจากอะไร เพราะอะไร
ตัวอย่างคำถามที่ใช้ในห้องเรียน
มาดูดีกว่าว่านักเรียนคิดเหมือนครูไหม ? เสียงสะท้อนจากนักเรียน (อ่านฉบับเต็มจาก Padlet คลิก)
มาสร้างความสุขในการสอบกันครับ
สุรพงษ์ กล่ำบุตร: เขียน
แหล่งอ้างอิง: https://www.educathai.com/knowledge/articles/417
https://www.chonburi.spu.ac.th/journal/booksearch/upload/1545-03-content_104.pdf
แสดงความเห็นกับสมาชิกใน insKru
เก็บไอเดียไว้อ่าน และอีกมากมาย
ได้แรงบันดาลใจเต็มๆ เลยใช่มั้ย?
บันทึกแรงบันดาลใจที่ได้รับเก็บไว้ไม่มีลืมผ่านการเขียนไอเดียเลย!