กิจกรรม "ฮอมขี้เฮอะ แป๋งโกม" ซึ่งเป็นภาษาไทยถิ่นหนือ หมายถึง "กิจกรรมเก็บขยะ มาทำโคม" โดยเป็นกิจกรรมที่มีแรงบันดาลใจมาจากการเสริมสร้างคุณธรรมการรักษาความสะอาดภายในโรงเรียน + ความชอบในการประดิษฐ์ของนักเรียน + การสืบสานวัฒนธรรมท้องถิ่นแบบหมู่ฮาวจาวละอ่อนเหนือ
กิจกรรมนี้เป็นกิจกรรมบูรณาการระหว่างรายวิชาสังคมศึกษาฯ (ส 4.3 ป.2/2) กับประเพณีวัฒนธรรมท้องถิ่นที่สอดแทรกคุณธรรม 3 อย่าง ได้แก่ ความรับผิดชอบ ระเบียบวินัย และใฝ่เรียนรู้
ก่อนอื่นขอกล่าวขยายความถึงความเป็นมาของกิจกรรม "ฮอมขี้เฮอะ แป๋งโกม" ที่ได้แรงบันดาลใจมาจากการที่ครูพีช เป็นครูรัก(ษ์)ถิ่น ที่สอน ป.2 แล้วมีอุดมการณ์การสอนแบบบูรณาการความรู้ในชุมชนสู่ห้องเรียน และทางโรงเรียนมีการทำโครงการพัฒนาโรงเรียนคุณธรรม แล้วปัญหาหลักที่นักเรียน ครู และผู้อำนวยการมีความคิดเห็นตรงกันว่าต้องร่วมกันแก้ไขอย่างหนึ่งคือปัญหาขยะ อีกทั้งนักเรียน ป.2 ที่ครูพีชสอน ชอบนำเอาเศษกระดาษมาประดิษฐ์เป็นของเล่น เช่น กล่องสุ่ม สกุชชี่ หรือจรวด ที่สำคัญชุมชนที่เป็นที่ตั้งของโรงเรียนเป็นชุมชนชาวไทใหญ่ที่มักจะจัดประเพณีต่างๆ ที่เป็นเอกลักษณ์ที่จะมีการประดับตกแต่งสถานที่ด้วยโคมเสมอๆ ครูพีชจึงบูรณาการทั้ง 3 อย่างเป็นกิจกรรมดังกล่าว โดยคุณครูที่สนใจ ครูพีชขอกระซิบบอกว่า มีวิธีการจัดกิจกรรม ดังนี้
ก่อนอื่นคุณครูต้องเตรียมอุปกรณ์ตามรายการด้านล่างนี้ก่อนนะครับ
วัสดุ/สื่อ/อุปกรณ์
ขั้นการเตรียมเข้าสู่บทเรียน
1.ครูพีชเริ่มต้นด้วยการใช้คำถามว่า "ภายในท้องถิ่นของเรามีวัฒนธรรม หรือประเพณีอะไรที่เป็นเอกลักษณ์บ้าง" ซึ่งครูพีชจะให้นักเรียนจับคู่กันเป็นคู่แล้วช่วยกันคิดหาคำตอบครับ
2.หลังจากที่นักเรียนแต่ละคู่ตอบคำถามครูแล้ว ครูพีชจะเอาภาพประเพณีวัฒนธรรมภายในท้องถิ่น เช่น ประเพณีเขาวงกต ประเพณีวันลอยกระทง ประเพณีวันเข้าพรรษามาให้นักเรียนร่วมกันวิเคราะห์ว่าภาพเหล่านี้มีอะไรในภาพที่ซ้ำๆ กันอยู่ (ในกรณีของครูพีชนักเรียนสามารถตอบได้ว่าสิ่งที่ซ้ำๆ กันคือโคมนั้นเอง แต่ถ้าหากนักเรียนตอบไม่ได้คุณครูสามารถใบ้คำตอบให้นักเรียนได้ แต่ห้ามเฉลยนะครับ เพราะเป็นการฝึกการวิเคราะห์ภาพให้กับนักเรียน)
3.ครูกล่าวเกริ่นละเล่าให้นักเรียนฟังว่า "โคม หรือ โกม เป็นอุปกรณ์ที่ใช้ให้ความสว่างในงานประเพณีของคนล้านนาและคนไทยใหญ่ในอดีต เนื่องจากในอดีตไม่มีไฟฟ้า แต่ในปัจจุบันโคมก็ยังมีความสำคัญกับประเพณีของภาคเหนือเหมือนเดิม เนื่องจากโคมจะใช้ตกแต่งสถานที่ให้สวยงามแล้ว ยังสื่อถึงภูมิปัญญาที่ดีงามของคนล้านนาอีกด้วย"
4.ก่อนเริ่มทำกิจกรรมครูพีชจะเช็คความพร้อมของนักเรียนด้วยการใช้คำถาม ถ้านักเรียนพร้อมให้ขานรับพร้อมกันว่า เฮ้! (คำถาม: วันนี้ครูพีชจะพานักเรียนมาทำโคมสวยๆ เอาไปแขวนประดับในชุมชนกัน ทุกคนพร้อมหรือยัง?)
ขั้นการจัดการเรียนรู้
3. นำกระดาษที่ได้จากการเก็บขยะมาล้างทำความสะอาด (ขั้นตอนนี้ต้องระวังกระดาษฉีกขาดนะครับ) แล้วนำน้ำสะอาดเติมลงไปในกะละมังพอประมาณ จากนั้นให้นักเรียนนำกระดาษที่ล้างแล้วขยี้ในน้ำให้แหลกเป็นชิ้นเล็กๆ นำกระดาษขยี้ลงไปในน้ำเรื่อยๆ จนกว่าน้ำจะข้นจนเห็นเนื้อกระดาษที่ละลาย
4.จากนั้นใช้กรอบ/แม่พิมพ์ทำกระดาษสาตักเอากระดาษที่ละลายน้ำแล้วขึ้นมาบางๆ พร้อมกับโรยดอกไม้ที่หามาได้จากในท้องถิ่นมาตกแต่งหน้ากระดาษ(คุณครูควรสั้งให้นักเรียนเอาดอกไม้มาก่อนประมาณ 1 อาทิตย์ เพื่อนำมาตากหรือทับไว้ในสมุดให้แห้ง)
5.นำกระดาษจากกรอบไปเคาะออกไปตากแดดให้แห้ง หรือถ้าเคาะออกจากกรอบแล้วกระดาษฉีก แนะนำให้เอากระดาษไปตากกับกรอบได้เลย
6. เมื่อกระดาษแห้งแล้ว จะกลายเป็นกระดาษสาแผ่นใหม่ ที่พร้อมจะนำไปทำเป็นโคม ดังรูป
7. จากนั้นให้นักเรียนแต่ละคู่นำกระดาษสาที่แห้งแล้วของตนเองมาตัดเป็นแผ่นๆ ตามครู ตามลักษณะรูปทรงการตัดกระดาษแบบโคมล้านนา (คุณครูสามารถศึกษาวิธีการตัดเพิ่มเติมได้จาก YouTube) แล้วนำกระดาษที่ตัดได้มาติดเข้ากับโครงโคมล้านนาที่ได้มาจากปราชญ์ชุมชนในท้องถิ่น หรืออาจมีการนำกระดาษที่มีความเงาวาวมาตกแต่งโคมด้วยก็ได้
8. เมื่อทำโคมเสร็จเรียบร้อยแล้ว ครูจะพานักเรียนนำโคมไปมอบให้กับสถานที่ที่ใช้จัดงานประเพณีท้องถิ่น หรือนำไปแขวนประดับตามสถานที่สำคัญภายในชุมชน ซึ่งนักเรียนจะสนุก และรู้สึกภูมิใจในตนเองอย่างแน่นอน
ขั้นสรุป
(คำถามข้างต้นเป็นแนวคำถามเท่านั้น คุณครูควรปรับคำถามให้เหมาะสมกับบริบทของห้องเรียนของคุณครูให้ได้มากที่สุดด้วยนะครับ)
สะเก็ดจากกิจกรรม "ฮอมขี้เฮอะ แป๋งโกม" ของห้องเรียนครูพีช ที่อยากเล่าให้ทุกคนฟัง
-กิจกรรมนี้นักเรียน ป.2 Gen Alpha ของครูพีช ที่มีความคิดเป็นของตัวเอง ชอบการเรียนรู้แบบได้ลองทำด้วยตนเอง เกิดความสนุกสนาน และตื่นเต้นกับกิจกรรมมากๆ นักเรียนคอยลุ้นอยู่ เสมอๆ ว่าขั้นตอนต่อไปจะได้ทำอะไรต่อ แล้วสุดท้ายผลจะออกมาเป็นอย่างไร ถือว่าเป็นกิจกรรมที่นักเรียนได้เรียนรู้อย่างสนุก และเสริมสร้างกระบวนการเรียนรู้ได้โดยไม่ได้ใช้เทคโนโลยีครับ เหมาะกับบริบทโรงเรียนทุกลักษณะ
-นักเรียนเกิดความภาคภูมิใจในตัวเองมากๆ เลยครับ เนื่องจากพวกเขาได้ทำตั้งแต่เริ่มต้นกระบวนการคือการไปเก็บขยะจนกระทั้งจนสิ้นสุดกระบวนการ คือการไปแจกจ่ายโคมตามที่ต่างๆ ของชุมชน โดยเวลานักเรียนนั่งรถกับผู้ปกครอง ผู้ปกครองเล่าว่านักเรียนจะกล่าวอย่างภาคภูมิใจว่า "แม่หันโกมฮั้นก่อ ลูกแป๋งคนเดียวหนา (แม่เห็นโคมลุกนั้นไหมครับ ลูกทำเองกับมือนะ)"
-นักเรียนเปลี่ยนมุมมองใหม่เกี่ยวกับขยะและการรักษาความสะอาดในโรงเรียน เนื่องจากกิจกรรมนี้ส่งผลให้นักเรียนเห็นและสัมผัสได้ว่าของที่เขาคิดว่าไม่มีค่าและสกปรกตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา แต่กลับสามารถนำไปรีไซเคิลสร้างเป็นสิ่งใหม่ได้ด้วยมือของตนเอง อีกทั้งยังสามารถทำเงินได้ด้วย
-เมื่อนักเรียนได้ทำโคมนักเรียนเกิดความรู้สึกและความภาคภูมิใจว่าโคมที่เขาทำ ทำไมสวยจัง พอเอาไปแขวนในงานประเพณีทั้งสวยและน่าภูมิใจ หลายคนพูดกับครูพีชว่า "อยากทำแล้วเอาไปแขวนในงานทุกปีเลย" ซึ่งเป็นการเห็นความสำคัญของการอนุรักษ์วัฒนธรรมท้องถิ่นหรือของไทยไปในตัว
-นอกจากนั้นแล้วกิจกรรมดังกล่าวยังได้ผลพลอยได้คือได้เสริมสร้างคุณธรรมความรับผิดชอบ ที่ได้จากการทำกิจกรรมตั้งแต่เริ่มต้นจนสิ้นสุด โดยนักเรียนแต่ละคนจะรักษาขยะที่ตนเองหามาได้เก็บไว้เพื่อนำไปทำกระดาษ โดยนักเรียนทุกคนได้รับผิดชอบต่อหน้าที่และงานของตนเองจนกระทั้งสิ้นสุดกิจกรรม และเสริมสร้างคุณธรรมความมีระเบียบวินัย ด้วยการที่นักเรียนแต่ละคนจะทำงานแต่ละขั้นตอนเสร็จตามเวลาที่ครูกำหนด เพื่อที่จะได้ทันต่อขั้นตอนต่อไป ที่นักเรียนทั้งตื่นเต้นและรอลุ้นต่อว่าขั้นตอนต่อไปจะได้ทำอะไร แล้วสุดท้ายจะออกมาเป็นชิ้นงานอะไร อีกทั้งได้เสริมสร้างคุณธรรมใฝ่เรียนรู้ กล่าวคือนักเรียนสนุกและตั้งใจเรียนมากๆ พร้อมที่จะเรียนรู้ในขั้นตอนต่างๆ ของครูผู้สอน
แสดงความเห็นกับสมาชิกใน insKru
เก็บไอเดียไว้อ่าน และอีกมากมาย
ได้แรงบันดาลใจเต็มๆ เลยใช่มั้ย?
บันทึกแรงบันดาลใจที่ได้รับเก็บไว้ไม่มีลืมผ่านการเขียนไอเดียเลย!