เทศกาลปีใหม่วนมาอีกครั้ง

หลาย ๆ คนต่างเฝ้ารอของขวัญ

ตั้งแต่สิ่งของเล็กๆ น้อยอย่าง เครื่องเขียน ตุ๊กตา

ไปจนถึง บ้านหลังใหม่ รถคันใหม่ หรือแฟนใหม่

ตั้งปณิธานอันแรงกล้า จะลดน้ำหนัก

จะตั้งใจเรียน จะเจริญเติบโตในหน้าที่การงาน

แต่จะมีสักกี่คนจะทำเรื่องเล็ก ๆ อย่างการนั่งทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมา…

อยากขอบคุณ - ใครสักคนที่อยู่เคียงข้างพาเราผ่านอุปสรรคในปีที่ผ่านมามาได้

อยากขอโทษ - ที่เผลอทำตัวไม่น่ารักใส่

อยากจะบอกหรือแนะนำ - ถ้าทำแบบนี้ความสัมพันธ์ของเราจะยืดยาว

วันนี้ดีใจมากที่เด็ก ๆ กล้าสื่อสารกันอย่างตรงไปตรงมาภายใต้แนวคิดการสื่อสารเชิงสันติ มีนักเรียนหลายคนร้องไห้ เพราะไม่เคยมีโมนต์แบบนี้กับเพื่อนมาก่อน เด็ก ๆ ช่วยกันสะท้อนว่าแม้ 3 คำนี้จะเป็นคำพูดสั้น ๆ แต่ไม่ค่อยได้พูดออกไปเลย เพราะมีความรู้สึกกลัว ไม่กล้า หาโอกาสพูดยาก เมื่อกิจกรรมนี้เสร็จสิ้นมีนักเรียนคนหนึ่งเดินมาหน้าห้องแล้วยื่นกระดาษแผ่นนี้ให้เรา ความรู้สึกของเราที่ได้รับยังใจฟูขาดนี้ ไม่ได้คาดหวังกับกิจกรรมนี้มากแต่ผลที่ได้มันดีกว่าที่คิดไว้มากจริง ๆ

คุณครูเลยชวนนักเรียนคิดต่องั้นในปี 2568 นี้ เรามาตั้งปณิธานง่าย ๆ ดูมั้ยว่าเราจะพูด “ขอบคุณ” “ขอโทษ” “แนะนำ” คำง่าย ๆ เหล่านี้ให้มากขึ้นกว่าในปีที่ผ่านมา สังคมของเราคงจะน่าอยู่มากขึ้นยิ่งขึ้น

“ของขวัญที่ล้ำค่าที่สุดคือสิ่งที่ทำให้เราเป็นเรา และเติบโตเป็นคนใหม่ในเวอร์ชั่นที่ดีที่สุดในทุก ๆ วัน”

#นี่แหละห้องเรียนที่ฉันจะเสิร์ฟใน2025

#ตามติดชีวิตครูสาวสาธิตมอนอ