การฝึกการเข้าห้องน้ำสำหรับนักเรียนออทิสติกโดยใช้เทคนิคการกระตุ้นเตือน

นักเรียนได้รับการฝึกการเข้าห้องน้ำโดยใช้เทคนิคการกระตุ้นเตือน ครูได้กำหนดเวลาในการกระตุ้นเตือนทุก ๓๐ นาที โดยใช้การกระตุ้นเตือนทางวาจาในการกระตุ้นให้นักเรียนเข้าห้องน้ำ เพื่อป้องกันการขับถ่ายรดกางเกง หลังการสอนนักเรียนสามารถเข้าห้องน้ำเองได้ โดยจะมีคนคอยดูแลอยู่หน้าประตู ซึ่งจะไม่ปิดประตูเพื่อให้นักเรียนมองเห็นว่ายังมีคนคอยดูแลอยู่ใกล้ ๆ และฝึกให้นักเรียนเข้าห้องน้ำด้วยตนเองผ่านการสอน ๖ ขั้นตอน ได้แก่ ๑) ถอดกางเกง ๒) นั่งบนโถสุขภัณฑ์ ๓) ขับถ่าย ๔) ล้างอวัยวะ ๕) ใส่กางเกง และ ๖) ล้างมือ ในทุกขั้นตอนผู้วิจัยปฏิบัติให้นักเรียนดูและให้นักเรียนปฏิบัติตามเป็นการเรียนรู้ผ่านประสบการณ์จริง สอดคล้องกับบทความบ้านอุ่นรัก (ม.ป.ป.) ที่กล่าวว่าการฝึกนักเรียนให้ดูแลตนเอง ร่วมลงมือทำในทุกกิจกรรมแล้วค่อยๆ ลดการช่วยเหลือลง ฝึกเด็กด้านสุขอนามัย เช่น การเข้าห้องน้ำ การอาบน้ำ การแปรงฟัน การล้างมือและเช็ดมือ ฝึกเด็กให้ร่วมลงมือทำกิจวัตรประจำวันด้านการช่วยเหลือตนเอง โดยการจับมือทำ กระตุ้นให้เด็กมีส่วนร่วมลงมือกระทำจริง ตามสถานการณ์ที่เกิดจริงตั้งแต่ตื่นนอนจนเข้านอน ฝึกให้เด็กมีส่วนร่วมรับผิดชอบในสิ่งที่ตนเองเป็นผู้กระทำตามวัยและตามความสามารถ ฝึกให้เด็กมีส่วนร่วมในงานบ้าน เช่น เก็บภาชนะของตนเองหลังรับประทานอาหาร ทิ้งขยะลงถัง หรือเก็บสิ่งของเครื่องใช้ และฝึกให้เด็กรับผิดชอบภารกิจของตนเอง เช่น การจัดกระเป๋า การทำการบ้าน เป็นต้น

พฤติกรรมการเข้าห้องน้ำของนักเรียน ๖ ขั้นตอน โดยใช้เทคนิคการกระตุ้นเตือน

๒.๑ การถอดกางเกง ก่อนการสอนนักเรียนจะใช้มือข้างเดียวในการดึงกางเกงและสะบัดขาให้กางเกงหลุด ระหว่างการสอนครูต้องกระตุ้นเตือนทางวาจาและทางการสัมผัสให้นักเรียนดึงกางเกงลง โดยเริ่มจากขอบกางเกงดึงลงมาจนถึงข้อเท้า จากนั้นยกขาออกจากกางเกงทีละข้าง ครูให้นักเรียนปฏิบัติไปทีละขั้นตอนจนสามารถถอดกางเกงได้ และวางกางเกงให้เรียบร้อยก่อนเข้าห้องน้ำ หลังการสอนนักเรียนสามารถถอดกางเกงออกได้ แต่ยังมีสะบัดกางเกงออกบ้างในบางครั้ง กรณีที่รีบเข้าห้องน้ำ

๒.๒ การนั่งบนโถสุขภัณฑ์ ก่อนการสอนนักเรียนจะไม่นั่งบนโถเลย จะยืนตัวแข็งทื่อและส่งเสียงร้องขัดขืน จนครูต้องพานักเรียนออกจากห้องน้ำ ระหว่างการสอนครูให้นักเรียนเข้าห้องน้ำและยืนข้างๆ นักเรียนคอยกระตุ้นเตือนด้วยวาจาและท่าทางให้นักเรียนนั่งบนโถ นักเรียนจะกอดขาและจับมือครูไว้ ครูคอยกระตุ้นให้นักเรียนขับถ่ายและยืนรอจนกว่านักเรียนจะขับถ่าย หลังการสอนครูจะคอยดูแลอยู่ห่าง ๆ ภายในห้องน้ำ เพื่อให้นักเรียนนั่งขับถ่ายด้วยตนเอง

๒.๓ การขับถ่าย ก่อนการสอนนักเรียนนั่งบนโถ แต่ไม่ยอมขับถ่ายหากให้นั่งนานๆ นักเรียนจะเอามือจับขันน้ำและตักน้ำพยายามราดน้ำ เพื่อออกจากห้องน้ำ ระหว่างการสอนครูนำขันน้ำแขวนไว้ข้างฝาผนัง และให้นักเรียนนั่งขับถ่ายโดยพยายามกระตุ้นเตือนด้วยวาจาให้นักเรียนขับถ่าย ในบางครั้งจะเปิดเพลง ABC ให้นักเรียนฟังเพื่อให้นักเรียนผ่อนคลายและขับถ่ายออกมา ซึ่งวิธีนี้ใช้ได้ในบางครั้งเท่านั้น เนื่องจากนักเรียนจะลุกขึ้นเพื่อดูหน้าจอโทรศัพท์ หลังการสอนนักเรียนสามารถขับถ่ายได้ทั้งอุจจาระและปัสสาวะ แต่จะขับถ่ายออกมาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น หากได้รับการฝึกอย่างต่อเนื่องนักเรียนสามารถนั่งขับถ่ายบนโถได้อย่างถาวร

๒.๔ การล้างอวัยวะ ก่อนการสอนนักเรียนจะใช้มือจับขัน ตักน้ำ และเทน้ำลงพื้น ระหว่างการสอนครูให้นักเรียนนั่งบนโถและใช้มือข้างที่ถนัดจับขันในการตักน้ำ กระตุ้นเตือนด้วยวาจา ท่าทาง และการสัมผัส ครูจับมือนักเรียนทำในการสาดน้ำไปที่อวัยวะในการขับถ่ายและให้นักเรียนใช้มืออีกข้างถูอวัยวะ ครูตรวจสอบความสะอาดอีกครั้งโดยการล้างอวัยวะให้นักเรียนอีก ๑ รอบ หลังการสอนนักเรียนสามารถสาดน้ำตรงอวัยวะมากขึ้น และถูอวัยวะหลายครั้ง รวมไปถึงตักน้ำราดโถหลังการขับถ่ายได้สะอาดผ่านการกระตุ้นเตือนด้วยวาจา หากได้รับการฝึกอย่างต่อเนื่องจะทำให้นักเรียนปฏิบัติได้ด้วยตนเองมากขึ้น

๒.๕ การใส่กางเกง ก่อนการสอนนักเรียนไม่จับกางเกงจะใช้เท้าในการพยายามสอดเข้าไปในกางเกงทำให้ใส่กางเกงไม่ได้ ระหว่างการสอนครูให้นักเรียนจับขอบกางเกงโดยใช้มือทั้งสองข้าง จากนั้นยกเท้าสอดลงไปในขากางเกงทีละข้าง จับขอบกางเกงและดึงกางเกงขึ้นจนถึงระดับเอว โดยครูกระตุ้นเตือนด้วยวาจา ท่าทาง และการสัมผัส หลังการสอนนักเรียนสามารถใส่กางเกงได้ แต่ดึงกางเกงขึ้นมาในระดับเอวไม่เท่ากัน

๒.๖ การล้างมือ นักเรียนสามารถเปิดก๊อกน้ำในการล้างมือและปิดก๊อกน้ำหลังล้างมือเสร็จได้ด้วยตนเอง โดยครูใช้การกระตุ้นเตือนทางวาจา เพื่อเตือนให้นักเรียนล้างมือและปิดก๊อกน้ำ