วันไหว้ครู สิ่งที่ขาดไม่ได้คงจะเป็นพานไหว้ครู

ตามขนบธรรมเนียมแล้วพานไหว้ครูจะมีหญ้าแพรก ข้าวตอก ดอกมะเขือ และดอกเข็ม จนกระทั่งเวลาผ่านไปพานไหว้ครูก็ถูกพัฒนาให้เกิดความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนมากยิ่งขึ้น

และเมื่อครูเคมีที่บ้าทำแลปอย่างเราได้เจอกับพานไหว้ครูรูปแบบใหม่ที่นักเรียนในที่ปรึกษาคงไม่รู้ตัวว่าสิ่งนี้คือ “การทดลองย่อส่วน”

พานไหว้ครูที่นักเรียนในที่ปรึกษาของเราทำ มีการใช้มอเตอร์ต่อวงจรไฟฟ้ามาหมุนรูปครู (เรา) และมีการใช้การทดลองลาวาแลมป์ (ใช้น้ำผสมสีกับน้ำมันเทรวมกันจากนั้นใส่เม็ดฟู่ลงไปในน้ำให้น้ำเกิดปฏิกิริยาลอยขึ้นมาให้มีลักษณะเหมือนกับลาวา มาใช้ในการทำพานไหว้ครู

โดยที่นักเรียนของเราอาจจะไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังทำการทดลองย่อส่วน และใช้กระบวนการทางวิทยาศาสตร์ เช่น การตั้งคำถามว่าจะทำพานในรูปแบบไหน การสืบค้นข้อมูลอย่างการสร้างลาวาแลมป์หรือการต่อวงจรไฟฟ้า การตั้งสมมติฐานว่าสิ่งที่สืบค้นน่าจะออกมาเป็นอย่างไร การทดลองทำหลาย ๆ ครั้งเพื่อทดสอบว่าสิ่งที่นักเรียนทำได้ผลเป็นไปตามสมมติฐานหรือไม่

นักเรียนเล่าว่า มอเตอร์ที่เอามาแงะมาจากพัดลมเล็กๆและหาวิธีต่อวงจรกันเอง ส่วนลาวาแลมป์ก็ใช้แค่น้ำ สีผสมอาหารที่มีอยู่ในห้องเก็บสาร น้ำมัน และเม็ดฟู่

“คงไม่รู้ตัวกันเลยว่าได้ทำการทดลองแบบย่อส่วนไปแล้ว”

พานของนักเรียนเรา อาจไม่ได้ยิ่งใหญ่ ไม่มีช่อดอกไม้อลังการ ไม่เป็นไปตามขนบธรรมเนียบ แต่ที่แน่ ๆ นักเรียนของเราได้หลักการทางวิทยาศาสตร์และองค์ความรู้ทางวิทยาศาสตร์จากการทำพานไหว้ครูในครั้งนี้ไปไม่มากก็น้อย

คนเป็นครูที่สอนวิทยาศาสตร์แบบเราก็ต้องการจะมาเล่าความประทับใจจากพานไหว้ครูเพียงเท่านี้แหละ :)