"ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยาย"

เพราะเหตุนี้ นวนิยาย นิทาน หรือละครคุณธรรมหลายๆเรื่องที่เราพบเห็น จึงมีหลายเรื่องที่ได้รับแรงบันดาลใจหรือถูกสร้างมาจากเรื่องจริง

หลายครั้งที่เด็กๆรับชมไปถึงตอนจบของเรื่อง มีทั้งสุขและทุกข์ปะปนกันไป บางครั้งการตัดสินใจของตัวละคร หรือฉากจบก็อาจจะถูกใจหรือขัดใจผู้ชมผู้อ่านอย่างเราๆ

"ฮึ่ยย...ทำไมตอนจบยามถึงกลายเป็นประธานบริษัทอีกแล้วละเนี่ยะะ!!!" บางคนต้องเคยคิดแบบนี้แน่ๆ

ก็ถ้ามันไม่เป็นดังใจ....ทำไมเราไม่แต่งนิทานคุณธรรมขึ้นมาเองซะเลยล่ะเด็กๆ !!😂😂

วันนี้ เราจะพาเด็กๆแปลงร่างเป็นนักแต่งนิทานผู้เลื่องชื่อ สร้าง"นิทานคุณธรรม ที่คุณทำนะ" กันดีกว่าค่ะ

✏️ อุปกรณ์

1. ใบงาน "นิทานคุณทำนะ"
2. อุปกรณ์เครื่องเขียน
3. สีตกแต่ง

📝 วิธีทำกิจกรรม

1. ก่อนอื่นคุณครูเปิดละครคุณธรรมเด็ดๆสักเรื่อง ให้นักเรียนดู พร้อมทั้งให้นักเรียนลองคิดว่า "หากตอนจบไม่ได้เป็นแบบนี้ นักเรียนคิดว่าจะสามารถจบแบบใดได้บ้าง"
2. ครูให้นักเรียนแต่ละคน รับโจทย์ที่ใช้ในการแต่งนิทาน โดยโจทย์ที่นักเรียนได้รับ จะเป็นปัญหาที่ตัวละครหลักในเรื่องต้องพบเจอ ซึ่งจะเป็นปัญหาที่นักเรียนสามารถเจอได้ในชีวิตประจำวัน อาจเป็นการสุ่มวงล้อ หรือให้เด็กๆนึกขึ้นมาเองก็ได้

3. ครูแจกใบงานนิทานคุณทำนะให้นักเรียน โดยให้นักเรียนตั้งชื่อผู้แต่ง เขียนชื่อปัญหาที่ได้รับ และตั้งชื่อเรื่อง

4. ครูให้นักเรียนแต่งนิทานดังกล่าว โดยให้สอดคล้องกับหัวข้อปัญหาที่ได้รับ และนักเรียนสามารถเลือกตอนจบในแบบของตนเองได้

5. นักเรียนวาดภาพประกอบนิทาน และตกแต่งให้สวยงาม พร้อมแก่การนำเสนอและเล่านิทานให้เพื่อนๆฟัง

หลังจากที่เด็กได้สร้างนิทานของตนเองและเล่านิทานของตนเองให้เพื่อนๆฟัง ครูฟีมได้มอบคำถามชวนคิดให้แก่นักเรียน 3 ข้อด้วยกันค่ะ

1. ถ้าเราอยู่ในสถานการณ์เดียวกับตัวละคร เราจะทำแบบเขาไหม
2. ตอนที่กำลังวาดนิทาน รู้สึกอย่างไรกับตัวละครของเรา
3. เรื่องนี้ทำให้เราเข้าใจอะไรเกี่ยวกับตัวเอง เพื่อน หรือครอบครัวบ้าง (ขึ้นอยู่กับว่าได้รับโจทย์เกี่ยวข้องกับใคร)

คำตอบที่ได้รับมาจากเด็กๆช่างหลากหลายค่ะ

แต่สุดท้าย ถึงจะดูเหมือนเป็นกิจกรรมที่ง่าย แต่ทั้งครูผู้สอนและเด็กๆกลับได้รับสิ่งตอบแทนจากกิจกรรมนี้อย่างมากเลยค่ะ

ฝั่งของเด็กๆนั้น

• ได้ฝึกมองปัญหาที่อาจเกิดขึ้นรอบตัว
• รู้จักการไตร่ตรองความรู้สึก และผลกระทบของการกระทำ
• ฝึกเล่าเรื่องให้กระชับเข้าใจง่าย (ต้น-กลาง-จบ)
• มองเห็นความรู้สึกของคนอื่น เข้าใจสถานการณ์ที่ต่างจากตนเอง
• มีพื้นที่ปลอดภัยให้เด็กได้พูดถึงความรู้สึก เพราะเด็กๆจะสอดแทรกประสบการณ์ของตนลงไปในนิทานโดยไม่รู้ตัว

เห็นข้อสุดท้ายใช่ไหมคะ...นี่แหละค่ะคือสิ่งที่เราซึ่งเป็นครูผู้สอนจะได้รับ

• เราจะมองเห็นมุมมองวิธีคิดของเด็กๆ วิธีรับมือต่อความขัดแย้งของพวกเขาผ่านนิทานที่แต่ง
• นิทานจะทำให้เราได้มองเห็นความรู้สึกที่ซ่อนอยู่ในใจของเด็กๆ ผ่านตัวละครของพวกเขา
• มองเห็นความสัมพันธ์ของนักเรียนกับคนรอบตัว ทั้งเพื่อน และครอบครัว
• มองเห็นคุณค่าที่เด็กๆยึดถืออยู่ในใจ อาจเป็นความยุติธรรม ความกล้า ความเมตตา ความอดทน และตอนจบในนิทาน จะเป็นสิ่งที่เขาเชื่อว่า “นี่แหละ คือสิ่งที่ถูกต้อง”

เพราะนี่อาจไม่ใช่แค่การฝึกเขียนหรือแก้ปัญหา แต่ยังเป็น...

“หน้าต่างที่ทำให้เราเห็นหัวใจของเด็ก”

บางอย่างที่เขาไม่กล้าบอกครู เขาอาจเก็บซ่อนมันไว้ในนิทาน

หากครูใส่ใจอย่างอ่อนโยน บางทีนี่อาจเป็นจุดเริ่มต้นของการบอกเล่าเรื่องของตน ที่วันข้างหน้า...อาจไม่ต้องใช้นิทานเป็นสื่อกลางก็ได้ค่ะ

ขอให้มีความสุขกับการสอนค่ะ

🪄🪄🪄🪄🪄🪄🪄🪄🪄🪄🪄🪄🪄🪄🪄🪄