The One Thing You'd Save
หนังสือสำหรับเด็ก โดย Linda Sue Park
เนื้อหาในหนังสือเล่มนี้เริ่มจากคำถามว่า "หากบ้านของเราเกิดไฟไหม้ สิ่งเดียวที่เราจะหยิบติดตัวไปด้วยคืออะไร" นักเขียนนำคำตอบของนักเรียนชั้นประถมศึกษาตอนปลายมาถ่ายทอดต่อให้เราได้อ่านกัน นักเรียนบางคนตอบได้ทันที บางคนต้องใช้เวลาครุ่นคิดสักหน่อย บางคนเปลี่ยนใจระหว่างทางเมื่อได้ยินคำตอบของเพื่อน ๆ ทำให้นักเรียนได้ใคร่ครวญถึงสิ่งสำคัญสำหรับตัวเอง และเปิดใจรับฟังสิ่งที่เพื่อน ๆ ให้ความสำคัญ
ไอเดียจากหนังสือเล่มนี้ คุณครูสามารถใช้เป็นแรงบันดาลใจในการจัดกิจกรรมโฮมรูม หรือกิจกรรมแนะแนวให้แก่นักเรียนต่อไปได้ เพื่อพัฒนาทักษะให้นักเรียนฝึกทำความเข้าใจความคิดผู้อื่น และยอมรับความคิดผู้อื่นได้ แม้จะคิดแตกต่างเหมือนกัน ซึ่งทักษะนี้เป็นพื้นฐานสำคัญที่ช่วยให้นักเรียนสามารถจัดการอารมณ์ตัวเองได้ดีขึ้นตามไปด้วย ตามไปอ่านรายละเอียดต่อได้ที่ 5 ทักษะกู้ใจ เติมไฟการเรียนรู้ทางอารมณ์และสังคม
หรือจะใช้กิจกรรมนี้เป็นเครื่องมือในการทำความเข้าใจเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์สำคัญในเชิงการรับรู้ทางอารมณ์ก็ได้เช่นเดียวกัน หลายปีก่อนเราเคยได้ชมภาพยนตร์สารคดี Where to invade next (2015) กำกับโดย Michael Moore มีตอนหนึ่งผู้กำกับพาเราไปเยี่ยมชมห้องเรียนในประเทศเยอรมนี ซึ่งมีประวัติศาสตร์บาดแผลเกี่ยวกับการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวยิวในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2
คุณครูชาวเยอรมันได้ออกแบบกิจกรรมที่ทำให้นักเรียนได้เกิดความเข้าอกเข้าใจ ความรู้สึกของชาวยิวที่ถูกทหารนาซีบังคับให้ต้องละทิ้งบ้านอันอบอุ่นของตัวเอง ไปอยู่ในค่ายกักกัน โดยมีเพียงกระเป๋าสัมภาระติดเดียวเพียงใบเดียว คุณครูเริ่มจากการเล่าเรื่องเกี่ยวกับชายคนหนึ่งผู้เป็นเจ้าของกระเป๋าตัวอย่าง แล้วค่อย ๆ ชวนนักเรียนครุ่นคิด ตั้งคำถามว่าหากเป็นตัวนักเรียนเอง ที่จะต้องจากบ้านไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ นักเรียนจะเลือกหยิบอะไรติดตัวไป อะไรคือสิ่งที่มีค่าที่สุด หวงแหนที่สุดสำหรับเรา เพื่อเชื่อมโยงอารมณ์ความรู้สึกไปสู่เนื้อหาบทเรียนที่เข้มข้น หนักหน่วง ถึงสิ่งที่ผู้คนรุ่นก่อนเคยทำไว้กับเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน โดยไม่ปิดบังความโหดร้ายของสงคราม แต่ก็ไม่ได้สร้างความรู้สึกผิดบาปให้แก่คนรุ่นปัจจุบัน ทว่า เป็นการสร้างการเรียนรู้ที่ปลูกฝังความคิด สร้างความรู้สึกร่วมกันว่าจะไม่ยอมให้ความเลวร้ายเช่นนี้เกิดขึ้นอีกในยุคสมัยของพวกเราอย่างแน่นอน
จากคำถามสั้น ๆ ที่ชวนให้นักเรียนได้แบ่งปันเรื่องราวของตัวเอง รับฟังความคิดของเพื่อนคนอื่น ๆ คุณครูสามารถเชื่อมโยงไปถึงคำถามที่ใหญ่ขึ้นได้เรื่อย ๆ อาจจะเริ่มจากสถานการณ์ใกล้ตัวอย่างนักเรียนที่มีภูมิลำเนาในประเทศอื่น ๆ ที่ต้องย้ายเข้ามาเรียนในประเทศไทย หรือการที่ผู้ปกครองของนักเรียนบางคนต้องเดินทางไปทำงานที่ต่างประเทศ ไปจนถึงประเด็นเกี่ยวกับสงคราม ความขัดแย้งที่เกิดขึ้นทั่วโลกในปัจจุบัน หรือการเตรียมตัวรับมือภัยพิบัติต่าง ๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้อย่างไม่คาดฝัน
ใครลองนำไอเดียนี้ไปใช้แล้วมาฟีดแบ็กกันได้น้า
อยากรู้ว่าแต่ละคนจะนำไปปรับใช้ยังไง หรือได้เรียนรู้อะไรใหม่ ๆ ที่น่าสนใจบ้าง
แท็กที่เกี่ยวข้อง
